Jaśminowiec

Jaśminowiec (Philadelphus). Krzewy występujące na półkuli północnej, większość w klimacie umiarkowanym, zrzucające liście na zimę. Około 50 gatunków, w uprawie od dawna z powodu ozdobnych, zwykle pachnących kwiatów. Najczęściej są białe, kremowe, czasem z ciemnoróżową plamką u nasady płatków (Ph. purpureo-maculatus). Kubeczkowate kwiaty mogą być pojedyncze czteropłatkowe, półpełne lub pełne, o wielu pręcikach, od około 2 do 5 cm średnicy. Zebrane w grona, wiechy, wiechrzotki, pojedynczo albo po 3, na szczycie krótkich bocznych pędów lub w kątach liści, na ubiegłorocznych przyrostach. Liczne odmiany ogrodowe, wielokrotne mieszańce, dlatego w opisach zwykle bez wskazania gatunku. U nas popularny krzew w tradycyjnych ogrodach wiejskich. Z powodu efektownych kwiatów, niewielkich wymagań glebowych i wczesnego rozwoju na wiosnę cenny element kompozycji ogrodowych.

Rozmiary. Od 1 do 5 m wys., rzadko wyższe.

Gatunki. Jaśminowiec wonny Ph. coronarius(nazwa często nadużywana) i najpopularniejsza jego żółtolistna odmiana złocista 'Aureus'; jaśminowiec omszony Ph. pubescens ma kwiaty bezwonne; mieszańcowe gatunki, np. jaśminowiec plamisty Ph. purpureo-maculatus, panieński Ph. virginalis, baldaszkowy Ph. cymosus, Lemoine'a Ph. lemoinei, Falconera Ph. falconeri. Wśród licznych odmian o atrakcyjnych kwiatach są też cenne formy wolniej rosnące, karłowe, o liściach żółtych, z kremowym obrzeżeniem lub plamkami.

Kwitnienie. W V i VI, niektóre odmiany w VII.

Wymagania, stanowisko. Gleby przeciętne, dobrze rośnie na podłożu gliniastym, przepuszczalnym, o odczynie obojętnym lub zasadowym, wapiennym. Stanowisko słoneczne oraz częściowo ocienione. Wysoka tolerancja na warunki miejskie i suszę, zwykle całkowicie mrozoodporne. Niektóre odmiany mają nieco wyższe wymagania.

Uprawa i pielęgnacja. Rośliny dobrze znoszą przesadzanie i cięcie, konieczne z powodu tendencji do ogałacania się od dołu.

Rozmnażanie. Przez oddzielanie ukorzenionych pędów i sadzonki pędowe.

Cięcie. Po kwitnieniu, dobrze znosi nawet silne cięcie i formowanie; co kilka lat wskazane cięcie odmładzające - wycina się około jedną trzecią najstarszych pędów.

Podlewanie i nawożenie. W miarę potrzeby, dużymi porcjami. Od 2. roku po posadzeniu dokarmia się wieloskładnikowymi nawozami, najlepiej o spowolnionym działaniu.

Najczęstsze choroby i szkodniki. Najgroźniejsze są mszyce i mączniak prawdziwy.

Zastosowanie. Jako atrakcyjnie pachnące, ozdobne z kwiatów krzewy do sadzenia pojedynczo, w grupach, żywopłotach formowanych i naturalnych. Mogą posłużyć do wydzielenia zacisznych miejsc wypoczynkowych.