Ważne przy montażu drewnianych desek na elewacji

Profil i sposób ułożenia desek

Elewacja z drewna nie powinna sięgać do podstawy budynku - należy ją nieco "unieść". Ponieważ najintensywniej zużywają się dolne części fasady, poziomy układ desek zwykle jest korzystniejszy - możemy wymienić po kilku latach tylko najbardziej zniszczone dolne elementy (przy ich pionowym układzie musielibyśmy wymienić wszystkie).

W domach budowanych dawniej, pionowe elementy łączone na szerokości na wpust i pióro robiono z krótszych odcinków; elewacja drewniana dzieliła się więc na górną i dolną, dzięki temu nie było problemu z wymianą bardziej zniszczonej części.

Deski elewacyjne należy przytwierdzać do rusztu zapewniającego odstęp (szczelinę) od powierzchni ściany (około 2 cm), tak aby drewno mogło oddychać, a wilgoć wychodząca z budynku miała swobodne ujście (w tym celu zostawia się otwory wentylacyjne).

Poziome elementy najlepiej układać na zakładkę, gdyż sprzyja to ściekaniu wody, a latem, kiedy drewno przeschnie i się skurczy, nie widać szczelin między deskami. Ich górne powierzchnie powinny mieć skosy i zaokrąglenia, by nie tworzyły "półek", na których mogłyby zalegać śnieg i woda.

Uwaga! Pod względem stabilności kształtu korzystniejsze są węższe elementy ze stojącym układem włókien. Szersze deski o małej grubości, z przekrojami stycznymi na płaszczyznach, mają tendencję do łódkowania.

We wszystkich analizowanych rodzajach drewna połączenia za pomocą łączników metalowych (gwoździe lub lepiej wkręty) są trwałe, jednak w większości - z uwagi na niebezpieczeństwo rozłupania - wymagane jest wcześniejsze nawiercenie otworów.

Przy stosowaniu łączników i okuć metalowych istotne jest używanie materiałów o podwyższonej odporności na korozję i unikanie takich rodzajów stali, które wchodzą w reakcje barwne ze składnikami drewna. W wyniku kontaktu z nimi drewno w sposób trwały przebarwia się na sinoniebiesko.

Uwaga! Podstawowa zasada przy montażu elewacji z drewna - robimy to przy dobrej pogodzie, gdy drewno i ściany są suche (najlepiej w okresie letnim). W przeciwnym razie narażamy się na poważne konsekwencje, łącznie z pojawieniem się w drewnie szpecących jego wygląd sinizn, a nawet groźnych zgnilizn. Malowanie mokrego drewna też jest mało skuteczne.

Jak zamocować ocieplenie

Rzadko obecnie zdarza się, by elewacja domu murowanego w całości zrobiona była z drewna; architekci częściej wybierają ten materiał do urozmaicenia fragmentu powierzchni tynkowanych. Mamy wtedy dwa sposoby na ułożenie ocieplenia pod częścią drewnianą - na sucho (częściej stosowany) lub na mokro.

Na sucho(schemat). Ściany, które będą tynkowane, ociepla się metodą lekką mokrą, bez fragmentów pod drewno. Najpierw w tych miejscach montuje się do ściany ruszt, a między jego elementami układa ocieplenie (najczęściej wełnę mineralną), tak by zlicowało się z otynkowaną powierzchnią. Wełnę i ruszt przykrywa się następnie folią wiatroizolacyjną i układa ruszt dystansowy, dzięki któremu między deskami a folią powstanie szczelina wentylacyjna. Następnie montuje się oblicówkę.

Na mokro(schemat). Całą ścianę należy ocieplić metodą lekką mokrą (jako materiał izolacyjny można stosować styropian lub wełnę mineralną). Po zamocowaniu płyt do podłoża, robi się na niej warstwę zbrojącą - tak jak w standardowych ociepleniach ścian dwuwarstwowych.

Następnie część ściany wykańcza się tynkiem, a na tych fragmentach, gdzie planujemy ułożyć deski, w rozstawie co około 50 cm, za pomocą specjalnej techniki zamocowań przykręca się do elewacji zaimpregnowany ruszt drewniany. Ostatni etap to zamocowanie do niego desek.

Autor: Paweł Kozakiewicz, Wydział Technologii Drewna, SGGW w Warszawie

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>