Elewacje dla niecierpliwych - oblicówka winylowa, siding

Moda na pokrywanie ścian zewnętrznych sidingiem, czyli panelami tworzywowymi imitującymi oblicówkę z desek układanych na zakład, dotarła do nas kilkanaście lat temu ze Stanów Zjednoczonych i Kanady. W krajach tych około 80% domów jednorodzinnych wykańcza się w taki sposób i sprawdza się on zarówno w ciepłym, jak i chłodnym klimacie, a więc już samo to przekonuje o jego walorach. W Polsce - pomimo odmiennych tradycji budowania - elewacje z sidingu zupełnie dobrze wpisują się w architekturę jednorodzinną, również w zestawieniu z typowymi materiałami wykończeniowymi. Obecnie to najpopularniejszy rodzaj elewacji na ruszcie.

Trwałe i lekkie

Tworzywo, z którego wykonuje się panele elewacyjne sidingu, to modyfikowane PVC, wzbogacane podczas produkcji między innymi dwutlenkiem tytanu, plastyfikatorami i stabilizatorami, co zwiększa wytrzymałość elementów, zapewnia trwałość ich koloru i odporność na czynniki atmosferyczne - mróz, słońce i deszcz. Wytrzymałość zawdzięczają panele także warstwowej budowie, są to bowiem dwie zespalane na gorąco warstwy materiału. Zewnętrzna jest barwiona na rozmaite kolory, najczęściej jasne, pastelowe, a jej powierzchnia - tłoczona we wzory przypominające słoje drewna czy wióry drzewne. Wewnętrzna warstwa konstrukcyjna najczęściej jest szara, choć może mieć też podobną barwę jak zewnętrzna.

Ścianki paneli mają grubość zaledwie 1-1,2 mm, jest to zatem wykończenie, które w bardzo niewielkim stopniu obciąża ściany zewnętrzne (1 m2 oblicówki waży około 2 kg) - choć grubość ta w zupełności wystarcza, by zapewnić elewacjom odpowiednią trwałość.

Razem z ociepleniem

Panele mocuje się do rusztu z listew drewnianych (sosnowych, świerkowych, jodłowych) przytwierdzonych do muru kołkami rozporowymi. W domach drewnianych oblicówkę można też mocować bezpośrednio do ścian. Jak widać, elewacje takie nie wymagają żadnych mokrych robót, prace wykończeniowe można więc prowadzić niezależnie od pory roku i temperatury na zewnątrz. Odnawianie w ten sposób starych elewacji jest ponadto doskonałą okazją do docieplenia budynku. Pomiędzy elementami rusztu układa się wtedy materiał termoizolacyjny: styropian, albo wełnę mineralną, którą dodatkowo zabezpiecza się od strony zewnętrznej wiatroizolacją.

Warstwa ocieplenia nie powinna być cieńsza niż 5 cm, zwykle korzystniej jest jednak zastosować grubszą warstwę - 10-12 cm. Koszt materiałów będzie niewiele wyższy, za to ściany - znacznie lepiej zabezpieczone przed przenikaniem ciepła.

Elewacja w systemie

Jedną z największych zalet sidingu jest łatwość i szybkość wykonywania elewacji. To zasługa samej technologii, jak również tego, że siding kupuje się jako kompletny system. W zestawie oprócz paneli znajdują się też różnego typu łączniki i listwy ułatwiające montaż elewacji i wykończenie narożników, okapu, ościeży czy wykuszy okiennych, a także dodatkowe akcesoria, na przykład kratki wentylacyjne. Elementy mają gotowe otwory, przez które wbija się gwoździe mocujące je do rusztu.

Uwaga! Montaż elementów systemowych wydaje się tak prosty, że trudno przy nim popełnić błędy. Niekiedy jednak się zdarzają, przede wszystkim gdy zaniedba się wymagania związane z rozszerzalnością termiczną paneli. Warto więc postarać się o dobre wykonawstwo zgodne z zaleceniami producenta, zwłaszcza że uzyskanie pełnej gwarancji na siding często jest od tego uzależnione.

Aby się nie paczyły

Pod wpływem zmian temperatury panele znacznie rozszerzają się i kurczą. Dlatego też podczas montażu sidingu trzeba przestrzegać kilku zasad:

- paneli i listew nie wolno ze sobą kleić;

- nie wolno wbijać gwoździ bezpośrednio w materiał. Wbija się je w sam środek otworów montażowych, pozostawiając z każdej strony niewielki luz pomiędzy krawędzią panelu a łebkiem gwoździa. Odstęp dylatacyjny pozostawia się też pomiędzy kolejnymi listwami startowymi i narożnikowymi czy też w listwach narożnikowych - pomiędzy końcem paneli a listwą;

- na nasłonecznionej elewacji nie powinno się układać brązowych paneli, bo bardziej się nagrzewają i mogą ulegać deformacji. Ten kolor nadaje się przede wszystkim na podsufitkę;

- jeśli stosuje się ocieplenie z wełny mineralnej, nie wolno zapomnieć o ułożeniu wiatroizolacji i pozostawieniu szczeliny wentylacyjnej pomiędzy nią a panelami. W przeciwnym razie wełna ulegnie zawilgoceniu, stanie się cięższa i będzie się osuwać, tworząc zgrubienia. Z czasem mogą one spowodować wypaczenie się oblicówki. Zawilgocona wełna przestanie też oczywiście dobrze spełniać funkcję izolacji termicznej.

Wygoda i ekonomia

Siding jest trwałym materiałem, czego dowodem są nawet 50-letnie gwarancje udzielane nań przez producentów. Podczas użytkowania nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych: ani malowania, ani konserwowania żadnymi preparatami. Gdy elewacja jest już gotowa, panele trzeba umyć wodą z dodatkiem detergentu i środków antystatycznych, aby ograniczyć osiadanie na nich kurzu (niektórzy producenci zalecają własne preparaty). I jest to jedyny zabieg, jaki co jakiś czas należy powtarzać, by mieć czystą i ładną elewację.

Prostsze niż w wypadku innych rodzajów elewacji są także ewentualne naprawy sidingu. Jeśli któryś z paneli zostanie uszkodzony, można go bez kłopotu wymontować i wymienić na nowy. Można też - gdy przeprowadza się rozbudowę domu lub przebudowę ścian zewnętrznych - zdemontować całą elewację, a po wykonaniu robót ułożyć ją na nowo.

Uwaga! Przeglądając warunki gwarancji, zwróćmy uwagę, czy producent zobowiązuje się, że w razie potrzeby wymiany uszkodzonego panelu zapewni nowy element w tym samym kolorze co reszta elewacji.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>