Na co uważać podczas prac brukarskich

Źle przygotowany grunt (podbudowa)

Od tego, jak przygotowane zostaną grunt i podbudowa, zależeć będzie późniejsza eksploatacja nawierzchni. Niedociągnięć na tym etapie nie zamaskują i nie nadrobią nawet najlepszej jakości produkty w postaci kostki czy płyty. Od czego więc zacząć? Aby przygotować grunt – w przypadku podjazdu trzeba wykonać wykop o głębokości 30-50 cm, a następnie wyrównać i uformować dno, kształtując spadki (spadki zapobiegną zastojom wody; spadek poprzeczny i podłużny zazwyczaj od 0,5 -3 cm na 1 m)) i linie odwadniające oraz zagęścić całość poprzez ubijanie. W większości przypadków dno należy pokryć specjalnym kruszywem utwardzającym. Kolejnym etapem prac jest wykonanie około 25-40-centymetrowej warstwy podbudowy (20 cm podbudowy w przypadku nawierzchni wokół domu oraz chodników, 40 cm – gdy nawierzchnie poddane są większym obciążeniom) z materiału gwarantującego przepuszczalność wody, np. ze żwiru (następnie należy obetonować krawężniki wzdłuż obramowania nawierzchni). Prace kończy wyłożenie kilkucentymetrowej warstwy wyrównanej, ale nie ubitej podsypki z piasku lub innego drobnego kruszywa. Dopiero na tak przygotowane podłoże kładziemy kostkę.

Grubość kostki niedopasowana do realnego obciążenia

Podjazd oraz ścieżki kształtujemy za pomocą kostek brukowych i elementów dodatkowych w taki sposób, aby koncepcja tworzyła spójną całość z domem i otoczeniem. Wybierając kostkę należy uwzględnić jej przeznaczenie oraz wielkość i kolor. Szczególnie istotna jest grubość – ta powinna zostać dopasowana do realnego obciążenia nawierzchni: dla samochodów poniżej 3,5 t – kostka 6 cm, dla pojazdów cięższych – kostka minimum 8 cm. Do aranżacji ścieżek ogrodowych należy wykorzystać elementy o grubości 4-6 cm.

Brak krawężników wokół podjazdu

Brak krawężników czy obrzeży okalających nawierzchnię to powszechny błąd. Wielu zleceniodawców upatruje w tym okazji do zaoszczędzenia finansów, ale jest to tylko pozorna oszczędność. Zadaniem wspomnianych elementów jest utwardzenie i stabilizacja całej nawierzchni, co jest szczególnie istotne na bardziej obciążonych podjazdach. Krawężniki i obrzeża zapobiegają rozsuwaniu się kostek pod wpływem eksploatacji, dzięki czemu minimalizują ryzyko powstawania kolein oraz ubytków.

„Plamy” kolorystyczne

Pamiętajmy, aby układając nawierzchnię dobierać produkty z trzech różnych palet. Mieszanie materiału pozwoli uniknąć tworzenia się na gruncie plam – miejsc o wyraźnie różnych odcieniach. Różnice te wynikają z faktu, iż kostka brukowa, która jest produktem naturalnym, ze względu na swoje właściwości i składniki podlega wahaniom odcieni. Dzięki mieszaniu materiału uzyskamy aranżację o właściwej grze kolorów.

Zbyt ciasne lub zbyt luźne ułożenie poszczególnych kostek

Kostkę należy układać od brzegu nawierzchni ku środkowi, zachowując odstępy między poszczególnymi elementami (dla powierzchni chodników powinna ona wynosić 2-3 mm, a w wypadku nawierzchni drogowych 3-4 mm). Po zbyt ciasnym ułożeniu kostki może dochodzić do odpryskiwania ich krawędzi. Z kolei zbyt luźne ich osadzenie może sprawić, że chodniki czy podjazd szybko przestaną wyglądać estetycznie.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail.