Taras: ile to kosztuje?
Drewno jest ciepłe w dotyku, nie nagrzewa się latem, amortyzuje upadki i łatwo dopasować je do otoczenia oraz architektury domu. Dlatego ci, którzy mają możliwość zbudowania tarasu, często decydują się na wykorzystanie tego materiału. Można wybrać drewno gatunków rodzimych lub egzotycznych, ale również deski kompozytowe.
Koszty wykonania tarasu zależą od jego wielkości, gatunku użytego drewna oraz ceny dodatkowych elementów, zwiększających komfort użytkowania, np. osłon bocznych. Z europejskich gatunków drewna stosuje się często deski z modrzewia i sosny skandynawskiej. Srebrnoszary kolor naturalnie patynującego modrzewia syberyjskiego jest przez wielu uważany za najpiękniejsze wybarwienie drewnianego tarasu. Spośród rodzimych gatunków najczęściej wykorzystuje się jesion, dąb, modrzew europejski, sosnę, świerk. Taras z takich desek powinien być zaimpregnowany ciśnieniowo i pokryty olejem lub farbą. Z gatunków egzotycznych do zastosowań zewnętrznych najlepsze są tek, ipe (lapacho), bangkirai, cumaru. Zawierają one bardzo dużo substancji oleistych, dlatego nie chłoną wody, nie ulegają łatwo inwazji grzybów i pleśni. Twarde drewno egzotyczne jest odporne na ścieranie, więc taras z niego może być wykonany nawet równo z poziomem gruntu. Naniesiony piasek nie zniszczy szybko nawierzchni. Ciekawą opcję stanowi drewno termowane (poddane obróbce termicznej, która zwiększa jego odporność na wilgoć i butwienie). Minimum pielęgnacji wymagają natomiast deski kompozytowe.
Taras po latach
Ania i Tomek, którzy mieszkają w domu w zabudowie szeregowej, nie wyobrażali sobie braku tarasu. W przydomowym ogródku wystarczyło miejsca na wygodną strefę odpoczynku - drewniany taras ma wymiary 3 x 6 m; wysokość od gruntu do progu drzwi balkonowych wynosi 52 cm. Znajduje się od strony salonu, do ogródka prowadzą dwa schodki. Choć początkowo taras był nieosłonięty, to jednak bliskie sąsiedztwo wymusiło zastosowanie drewnianych paneli osłonowych.
Niestety, po dziewięciu latach użytkowania taras wymaga natychmiastowej naprawy. Drewno wypaczyło się, zbutwiało i zmieniło kolor. Straszą zardzewiałe wkręty i grzyb pod spodem konstrukcji. W wielu miejscach całe fragmenty tarasu są odłupane. Pojawiły się też skutki niestarannego montażu - konstrukcja zaczęła się załamywać (w tych miejscach gospodarz postawił podpory z bloczków betonowych). Również estetyka tarasu pozostawia wiele do życzenia. Wyraźnie widać niedopasowanie kolorystyczne osłon do powierzchni i szczeliny w podłodze.
Ania i Tomek, myśląc o nowym tarasie, nie chcą diametralnie zmieniać jego wyglądu, dlatego szukają rozwiązań, w których wykorzystywane jest drewno. Nie mają preferencji co do jego gatunku - ma być trwałe i nieulegające szybko zniszczeniu. Dobrze, by taras nie był widoczny z działki sąsiadów, ale nie jest to warunek. Chcieliby, żeby nie wymagał kłopotliwej pielęgnacji, dlatego nie wykluczają również desek z kompozytu.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
Skomentuj:
Taras: ile to kosztuje?