Wygodny podjazd

Kształt, kolor oraz materiał użyty na podjazd powinny współgrać zarówno z najbliższym otoczeniem domu, jak i pasować stylistycznie do elewacji budynku. Na dodatek materiał na nawierzchnię musi podołać obciążeniom ruchu kołowego, a także być odporny na warunki atmosferyczne (cykl zamarzania i rozmarzania wody) i na zabrudzenia. Jak dokonać najlepszego wyboru, by materiał poradził sobie z jednym i drugim zadaniem? Niektóre firmy proponują klientom nie tylko kostki czy bruk, ale też bezpłatny projekt architekta i ułożenie nawierzchni przez certyfikowany zakład brukarski.

Warto z takiej oferty skorzystać, zwłaszcza jeśli nie wiemy, jaki rodzaj gruntu mamy i na jakim poziomie znajdują się wody gruntowe. A takie dane są konieczne, by zaprojektować odpowiedni system odwodnienia i wyprofilować nawierzchnię tak, by woda deszczowa nie spływała w stronę domu.

Materiały

Kostka betonowa. Jest nie tylko trwała i łatwa w układaniu, ale przede wszystkim oferowana w bardzo bogatym wzornictwie, kolorystyce i wymiarach. Pozwala to dopasować podjazd do każdego domu, zarówno utrzymanego w tradycyjnej stylistyce, jak i o nowoczesnym charakterze.

Betonowe nawierzchnie coraz częściej produkowane są w technologiach nadających im wygląd szlachetniejszych materiałów - na przykład naturalnego kamienia czy cegieł. Dzięki zastosowaniu kruszyw różnych frakcji powierzchnia kostki nie musi już być gładka. Powierzchnie licowe pokrywa się najczęściej kwarcem, granitem lub bazaltem.
Równie bogaty jest wybór rozmiarów i  kształtów betonowych elementów nawierzchniowych. Wcale nie muszą one mieć formy prostopadłościennej kostki (choć wciąż jest ona najpopularniejsza). Dostępne są również kliny, które pozwalają układać okręgi, wachlarze czy łuki, a także kostki o nieregularnych kształtach, na przykład imitujące "kocie łby".

Dekoracyjny beton. Podobnie jak kostki, dostępny w wielu kolorach i z równie zróżnicowanym wykończeniem powierzchni. Może być sprzedawany w postaci gotowych płyt lub przygotowanej na zamówienie masy, wylewanej w przygotowane uprzednio miejsce w szalunkach (wielokrotnego użytku lub traconych). Temperatura otoczenia w trakcie wylewania masy (i przez następne 7 dni) powinna wynosić od 5 do 30°C. Po nawierzchni można chodzić po 48 godzinach, lekkie obciążenia znosi po 7 dniach, pełne - po 28. .

Ażurowe płyty. Są osobnym rodzajem nawierzchni. Dzięki ażurom utwardzenie nawet dużej powierzchni nie wymaga robienia odwodnienia. Ażurowe płyty mają zróżnicowane, często fantazyjne kształty i urodą nie ustępują typowej kostce czy płytom tarasowym.

Kostka kamienna. Do produkcji kostki najczęściej wykorzystuje się granit, bazalt i sjenit. Barwa kostki zależy od skały, z której została pozyskana. Kolorystyka nie ogranicza się do gamy szarości, są też skały w odcieniu beżowym, rudym lub czerwonym. Ale im rzadziej spotykany kolor, tym więcej kosztuje kostka.

Cechą odróżniającą kostkę kamienną od betonowej jest to, że kamienna nie ma regularnych wymiarów. To dlatego, że nie produkuje się jej odlewając w formach, ale odłupuje od skalnych bloków. Dopuszczalna różnica długości boku wynosić może nawet 3 cm (długość ściany kostki surowołupanej powinna mieścić się w jednym z przedziałów: 4-6 cm, 7-9 cm, 8-11 cm i 15-17 cm). Elementy sprzedawane w pierwszym sorcie mają zbliżone wymiary,  w drugim - bardziej zróżnicowane. Warto wiedzieć, że duża kostka jest mniej wydajna - z jednej tony kostki o wymiarach 15-17 cm ułożymy około 2,5 m² nawierzchni, z tony kostki o wymiarach 4-6 cm - około 8,5 m2.

Ceramika. Cegły ceramiczne i klinkierowe są trwałe, odporne na warunki atmosferyczne  i duże obciążenia. Niska nasiąkliwość powierzchni sprawia, że bruk klinkierowy nie plami się i nie wymaga żadnych zabiegów pielęgnacyjnych. Charakteryzuje się też antypoślizgowością. Taka nawierzchnia będzie służyć przez lata (właściwie wykonany podjazd może wytrzymać w dobrym stanie nawet kilkadziesiąt lat), można ją też rozebrać i ułożyć w innym miejscu.

Cegły można układać na wiele sposobów, wzorując się na przykład na parkiecie lub na wiązaniach murarskich. Można je też układać, pozostawiając między nimi wolne przestrzenie, wypełniane zaprawą murarską, kolorowym żwirem lub grysem, mchem, trawami itp.

Grubość nawierzchni

Zarówno kostkę brukową, jak i betonowe płyty można kupić w kilku grubościach. Dobiera się je do konkretnych zastosowań, gdyż ogrodowe nawierzchnie muszą mieć zróżnicowaną odporność na obciążenia, zależną od sposobu, w jaki będą użytkowane:

4 cm - elementy o tej grubości układa się na tarasach, ścieżkach i innych miejscach, po których będzie się tylko chodzić. Nie należy ich w ogóle stosować na podjazdach.

6 cm - elementy nawierzchniowe o tej  grubości są polecane na podjazdy i miejsca parkingowe, po których jeździć będą tylko samochody osobowe.

8 cm - taką grubość powinna mieć nawierzchnia, po których, oprócz aut osobowych, będą poruszać się również samochody ciężarowe (wozy asenizacyjne, cysterny dostarczające gaz itp.).

Przygotowanie granitu pod nawierzchnię

Właściwe wykonanie wszystkich warstw jest bardzo istotne, gdyż kostek i płyt nie łączy się ani z podłożem, ani między sobą. Muszą być więc tak posadowione, by nawierzchnia zachowała równą powierzchnię mimo obciążenia, działania wody i zmian temperatury.

Jeśli po podjeździe będą poruszały się tylko samochody osobowe, a grunt jest piaszczysty, wystarczy ustabilizować go lekką podbudową z podsypki piaskowo-cementowej (grunty spoiste zawsze wymagają wykonania solidnej podbudowy z betonu). 

Na podbudowie usypuje się 4-centymetrową warstwę piasku zmieszanego ze żwirem lub drobnego żwiru, na której można układać betonową kostkę brukową. Kostka kamienna wymaga solidniejszej podbudowy wykonanej z tłucznia kamiennego lub betonu.

Wykonanie prawidłowych warstw nośnych podjazdu w kilku krokach

Korytowanie. W miejscu wytyczenia podjazdu usuwa się wierzchnią warstwę gruntu o grubości 20-50 cm. Głębokość wykopu zależy od obciążeń nawierzchni (im większe, tym powinien być głębszy), grubości warstwy żyznej ziemi oraz właściwości gruntu na działce.

Niwelacja. Dno wykopu należy wyrównać i zagęścić, uwzględniając odpowiednie spadki nawierzchni.

Podbudowa. To warstwa (wykonywana z kruszywa, gdy grunt jest piaszczysty lub z betonu, gdy jest on gliniasty), od której zależy bezpieczne przenoszenie obciążeń z nawierzchni. Pod podjazd powinna ona mieć grubość 20-40 cm.

Podbudowę z materiałów przepuszczających wodę układa się w kilku warstwach, każda o grubości około 10 cm, kolejno zagęszczając je i wyrównując.

Podsypka. To warstwa układana bezpośrednio pod nawierzchnią. Robi się ją z piasku, pospółki, drobnego grysu lub żwiru (o grubości 1-4 mm). Jej zadaniem jest stabilne osadzenie elementów nawierzchni oraz zniwelowanie różnic w ich grubości.

Grubość warstwy podsypki powinna wynosić od 3 do 5 cm. Podsypkę trzeba dobrze wyrównać, ale nie należy jej ubijać.

Odwodnienie

W utwardzonej nawierzchni podjazdu powinno się zamontować odwodnienie liniowe. Jest to ciąg korytek (o dł. 50 lub 100 cm) z polimerobetonu lub tworzywa sztucznego, przykrywanych kratkami z blachy ocynkowanej. Powinny być układane z niewielkim spadkiem (ok. 2%), aby woda mogła z nich spłynąć. 

Gdy podjazd jest długi, odwodnienie najlepiej ułożyć przez środek, aby sąsiadujący z nawierzchnią grunt nie zamulał korytek.

Ceny materiałów nawierzchniowych

Ażurowe płyty betonowe o wym. 60 × 40, grubość 8 cm - od 12 zł/szt.
Brukowiec kamienny - ok. 140 zł/t
Bruk klinkierowy - ok. 70 zł/m²
Beton dekoracyjny - od 90 zł/m2 (płyty)
Grys - od 60 zł/t
Kostka brukowa betonowa - od 35 zł/m2
Kostka granitowa 4/6 - od 300 zł/t
Płyty z łupka gr. 6 cm - od 67 zł/m2

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail. Zobacz PRZYKŁAD