Laurowiśnia wschodnia

Prunus laurocerasus

Laurowiśnia wschodnia (Prunus laurocerasus, Laurocerasus officinalis) Zimozielony duży krzew lub małe, rozgałęzione drzewo. Liście są skórzaste, błyszczące, ciemnozielone i mają od 5 do 15 cm długości. Drobne białe kwiaty zebrane są we wzniesione grona. Owocem są dwucentymetrowe czarne jagody, jednak w Polsce rzadko się zawiązują.

Rozmiary Wysokość 3-4 m, szerokość 2 m

Odmiany ?Cammellifolia? ? o lekko poskręcanych liściach, ?Otto Luyken?- gęsty krzew o mocno błyszczących zielonych liściach, wzniesionych łodygach i wydłużonych białych kwiatostanach, osiąga 1m wysokości i szerokości i doskonale nadaje się na niskie rabaty i żywopłoty, ?Zabeliana? ? szeroko rozrastający się metrowy krzew o wyprostowanych pędach, kwitnie późną wiosną

Kwitnienie V

Wymagania Gleba żyzna, przepuszczalna, utrzymująca wilgoć. Stanowiska słoneczne i cieniste, osłonięte od wiatru.

Uprawa i pielęgnacja Sadzimy wiosną lub jesienią. Należy okrywać rośliny na zimę, gdyż przy silnych mrozach przemarzają. Podłoże można wyściółkować korą w celu utrzymania wilgoci.

Rozmnażanie Sadzonki zielne.

Cięcie Dobrze znosi cięcie. Formowanie laurowiśni wschodniej na żywopłot najlepiej wykonać późną wiosną lub wczesnym latem. Podlewanie i nawożenie Podlewać rzadko, a obficie. Wiosną można zasilić rośliny nawozami organicznymi.

Choroby i szkodniki Mała podatność na choroby i szkodniki. Zdarza się dziurkowatość liści, rak bakteryjny, mączniak.

Zastosowanie Roślina ozdobna o dekoracyjnych kwiatostanach. W zależności od odmiany nadaje się na żywopłoty, rośliny okrywowe lub niskie rabaty.