Figowiec sprężysty

Ficus elastica

Figowiec sprężysty, inaczej fikus sprężysty (Ficus elastica) Wiecznie zielone drzewo tropikalne o rozłożystych, często poziomych gałęziach. U starych egzemplarzy powstają na nich korzenie powietrzne, które po dotarciu do ziemi wrastają w glebę i funkcjonują jako dodatkowe pnie. Liście okazałe, do 45 cm długości (w warunkach domowych mniejsze) podłużnoowalne, twarde i skórzaste.

Rozmiary W naturze do 30 m wysokości, w mieszkaniach dorasta do sufitu.

Odmiany 'Melany' - liście wyprostowane, ciemnozielone; 'Robusta' - liście lekko podwinięte, zielone; 'Tineke' - liście w żółte poprzecznie ułożone plamy; 'Belize' - liście zielono- żółto- różowe.

Kwitnienie W warunkach domowych nie kwitnie.

Wymagania Miejsce jasne o świetle rozproszonym i ciepło (ok. 20oC) przez cały rok, ale zimą może stać w pomieszczeniu chłodnym (o temperaturze kilka stopni powyżej zera). Po zaaklimatyzowaniu się, rośnie też w pełnym słońcu i w cieniu. Do uprawy najlepsza jest lekko kwaśna próchniczno - gliniasta ziemia, np. tzw. do palm.

Podlewanie i nawożenie Latem ziemia powinna być lekko wilgotna, zimą, zwłaszcza w chłodnym pomieszczeniu, podlewanie mocno ograniczamy. Roślina wrażliwa na zalanie korzeni, lepiej znosi suszę. Zasilanie nawozami dla roślin zielonych lub na bazie biohumusu, młodych egzemplarzy umiarkowane, starszych oszczędne, by za szybko nie rosły. Za małe dawki nawozu powodują jednak żółknięcie i opadanie dolnych liści. Wymaga przesadzania dopiero gdy korzenie nie mieszczą się w doniczce.

Choroby i szkodniki Groźne bywają tarczniki (brązowe tarczki) lub miseczniki (niewielkie skórzaste miseczki) na spodniej stronie liści i na łodygach. W mieszkaniach najłatwiej można je zwalczyć doglebowymi preparatami owadobójczymi.

Rozmnażanie Wczesną wiosną lub latem, przez ukorzenianie półzdrewniałych sadzonek wierzchołkowych z 2 parami liści (bardzo duże można przyciąć, by ograniczyć powierzchnię parowania). Łatwo się regeneruje. Sadzonkę warto przez kilkanaście minut trzymać w wodzie, aż sok mleczny, który hamuje rozwój korzeni, wypłynie lub poczekać aż zaschnie na ranie i wówczas go usunąć. Obsypanie końca sadzonki preparatem ukorzeniającym przyspiesza regenerację.

Cięcie Zwykle tworzy tylko jeden pęd. Uszczykiwanie wierzchołków ogranicza wzrost i powoduje tworzenie się niezbyt licznych rozgałęzień. Ponieważ wyciekający z ran sok mleczny może wywołać podrażnienia oczu lub skóry, należy unikać z nim bezpośredniego kontaktu.

Zastosowanie Roślina doniczkowa do dużych pomieszczeń