Jak zbudować wygodną pochylnię
Nawet dwa-trzy schodki stają się barierą nie do pokonania dla osoby poruszającej się na wózku inwalidzkim. Dlatego w domu, w którym mieszka, koniecznie trzeba je uzupełnić o pochylnię.
1 z 2
2 z 2
Nachylenie pochylni powinno być większe niż:
- 5% - jeśli osoba porusza się na wózku samodzielnie. Przy różnicy poziomów 0,5 m długość podjazdu musiałaby wtedy wynieś co najmniej 10 m, więc może się okazać, że w linii prostej nie mieści się on na posesji (mała odległość od bramy, wąska działka) i wtedy konieczne jest zbudowanie podjazdu o przebiegu łamanym.
Nie można też zapomnieć o dostatecznie dużym podeście przy drzwiach wejściowych, pozwalającym na wygodne i bezpieczne manewrowanie wózkiem. Jego minimalne wymiary to 1,5 m x 1,5 m z dostosowaniem położenia do kierunku otwierania drzwi wejściowych. Przy wyższym poziomie usytuowania wejścia do domu, problem dostępu dla osób poruszających się na wózku rozwiązuje zamontowanie platformy przyschodowej z własnym napędem lub małej windy.
- 15% - jeśli osoba porusza się na wózku wyłącznie przy pomocy innych. Nachylenie podjazdu nie może przekraczać 15% (15 cm na 1 metr długości), ponieważ przy większym spadku wtaczanie wózka wymaga bardzo dużo wysiłku i stwarza niebezpieczeństwo poślizgnięcia na gładkiej powierzchni.
Szerokość pochylni - według przepisów - powinna wynosić 1,2 m, ale w domach jednorodzinnych wymiar ten dostosowuje się do rozstawu kół wózka (przy czym brzegi powinny być zabezpieczone krawężnikami o wysokości co najmniej 7 cm). Po obu stronach należy wyposażyć je w poręcze.
Sposób dostosowania dojścia do budynku dla osoby niepełnosprawnej ruchowo zależy głównie od warunków lokalnych (wysokości, na jakiej znajduje się wejście i wolnej przestrzeni wokół domu). W praktyce podjazd wykonujemy jako element istniejących schodów lub niezależną pochylnię. Przy niewielkiej wysokości podestu wejściowego niekiedy rezygnujemy ze schodów i na całej ich szerokości robimy pochylnię. Niezależny podjazd sytuujemy najczęściej wzdłuż ściany domu, dzięki czemu nie przeszkadza on zbytnio w zagospodarowaniu działki.
Pochylnia może mieć konstrukcję drewnianą, stalową lub betonową; ważne, by jej nawierzchnia była antypoślizgowa. Szybkie wzniesienie bezpiecznego podjazdu (pełnego lub torowego) ułatwiają profile z perforowanej blachy stalowej lub aluminiowej, o różnej długości i szerokości (można je wzajemnie łączyć śrubami). Dzięki ich dużej wytrzymałości na obciążenia nawet dość długie podjazdy nie wymagają montowania dodatkowych podpór. Montaż profili sprowadza się do osadzenia w podeście kotew mocujących i dostawienia krawężników oraz barierki ochronnej. Jeśli budujemy podjazd torowy (w środku pozostają schody dla osoby pomagającej) warto wybrać profile z ukształtowanymi krawężnikami. Taki podjazd łatwo będzie można zdemontować, gdy okaże się niepotrzebny.
- 5% - jeśli osoba porusza się na wózku samodzielnie. Przy różnicy poziomów 0,5 m długość podjazdu musiałaby wtedy wynieś co najmniej 10 m, więc może się okazać, że w linii prostej nie mieści się on na posesji (mała odległość od bramy, wąska działka) i wtedy konieczne jest zbudowanie podjazdu o przebiegu łamanym.
Nie można też zapomnieć o dostatecznie dużym podeście przy drzwiach wejściowych, pozwalającym na wygodne i bezpieczne manewrowanie wózkiem. Jego minimalne wymiary to 1,5 m x 1,5 m z dostosowaniem położenia do kierunku otwierania drzwi wejściowych. Przy wyższym poziomie usytuowania wejścia do domu, problem dostępu dla osób poruszających się na wózku rozwiązuje zamontowanie platformy przyschodowej z własnym napędem lub małej windy.
- 15% - jeśli osoba porusza się na wózku wyłącznie przy pomocy innych. Nachylenie podjazdu nie może przekraczać 15% (15 cm na 1 metr długości), ponieważ przy większym spadku wtaczanie wózka wymaga bardzo dużo wysiłku i stwarza niebezpieczeństwo poślizgnięcia na gładkiej powierzchni.
Szerokość pochylni - według przepisów - powinna wynosić 1,2 m, ale w domach jednorodzinnych wymiar ten dostosowuje się do rozstawu kół wózka (przy czym brzegi powinny być zabezpieczone krawężnikami o wysokości co najmniej 7 cm). Po obu stronach należy wyposażyć je w poręcze.
Sposób dostosowania dojścia do budynku dla osoby niepełnosprawnej ruchowo zależy głównie od warunków lokalnych (wysokości, na jakiej znajduje się wejście i wolnej przestrzeni wokół domu). W praktyce podjazd wykonujemy jako element istniejących schodów lub niezależną pochylnię. Przy niewielkiej wysokości podestu wejściowego niekiedy rezygnujemy ze schodów i na całej ich szerokości robimy pochylnię. Niezależny podjazd sytuujemy najczęściej wzdłuż ściany domu, dzięki czemu nie przeszkadza on zbytnio w zagospodarowaniu działki.
Pochylnia może mieć konstrukcję drewnianą, stalową lub betonową; ważne, by jej nawierzchnia była antypoślizgowa. Szybkie wzniesienie bezpiecznego podjazdu (pełnego lub torowego) ułatwiają profile z perforowanej blachy stalowej lub aluminiowej, o różnej długości i szerokości (można je wzajemnie łączyć śrubami). Dzięki ich dużej wytrzymałości na obciążenia nawet dość długie podjazdy nie wymagają montowania dodatkowych podpór. Montaż profili sprowadza się do osadzenia w podeście kotew mocujących i dostawienia krawężników oraz barierki ochronnej. Jeśli budujemy podjazd torowy (w środku pozostają schody dla osoby pomagającej) warto wybrać profile z ukształtowanymi krawężnikami. Taki podjazd łatwo będzie można zdemontować, gdy okaże się niepotrzebny.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Jak zbudować wygodną pochylnię