Styl szwedzki: północny design
Przesycone światłem, proste i naturalne wnętrza nie są wynalazkiem współczesnych projektantów. W Szwecji urządzano tak domy od wieków.
1 z 10
2 z 10
3 z 10
4 z 10
5 z 10
6 z 10
7 z 10
8 z 10
9 z 10
10 z 10
W ciągu kilku wieków styl szwedzki zyskał bardzo klarowne założenia estetyczne, które - przekazywane z pokolenia na pokolenie - ukształtowały współczesny design tego kraju i bez wątpienia spowodowały jego ogromną światową karierę. Źródeł sukcesu należy szukać nie tylko w cechach wyróżniających tamtejsze wnętrza, jak prostota form mebli, skromne zdobienia i podporządkowanie wszystkich elementów wyposażenia zasadzie funkcjonalności. Przyczyna leży również w mistrzowskim wykonaniu sprzętów i dodatków. Do tego, że tradycyjny sposób urządzania szwedzkich domów nie zniknął w mrokach dziejów, przyczynił się znany i uwielbiany artysta malarz Carl Larsson (żył w latach 1853-1919). Pod koniec XIX wieku stworzył on cykl akwarel, na których przedstawił w najdrobniejszych szczegółach kuchnie, salony i sypialnie swoich przodków. Popularność jego dzieł zaowocowała modą na odtwarzanie tych historycznych wnętrz, trwającą do dzisiejszych czasów - zarówno w Szwecji, jak i w innych krajach.
Cechy typowe dla stylu szwedzkiego:
*Jasna kolorystyka. Dominowała biel, która rozjaśniała pomieszczenia, rekompensując niedobór naturalnego światła. Jako barwy uzupełniające stosowano błękity i zielenie; w dodatkach pojawiały się czerwienie, oranże, żółcie.
*Naturalne materiały. Drewno, głównie sosnowe (bielone albo w naturalnym odcieniu), było i nadal jest wszechobecne we wnętrzach. Na podłogach układano długie deski, a na ścianach - boazerie z cienkich listewek. Z drewna wykonywano także meble i dodatki. Jeśli chodzi o tkaniny, najpopularniejsze były płótna bawełniane i lniane, z których szyto poszewki, serwety, narzuty; kiedy się zniszczyły, robiono z nich gałgankowe dywaniki.
*Meble o ponadczasowych formach. Skromnie zdobione, ale ze starannie dopracowanymi detalami. Co charakterystyczne, były to tylko podstawowe sprzęty służące wygodzie mieszkańców. Nie znano na przykład typowo dekoracyjnych konsolek czy stolików.
*Proste dekoracje. Kolorowe paski, kratki, uproszczone motywy roślinne i schematyczne wizerunki zwierząt ożywiały sterylne wnętrza.
Rzeczy w tym stylu szukaj między innymi w sklepach:
*westwing.pl, IKEA,
*Scandinavian Living,
*freshhome.pl,
*madeforhome.pl,
*scandiconcept.pl,
*zpotrzebypiekna.pl.
Cechy typowe dla stylu szwedzkiego:
*Jasna kolorystyka. Dominowała biel, która rozjaśniała pomieszczenia, rekompensując niedobór naturalnego światła. Jako barwy uzupełniające stosowano błękity i zielenie; w dodatkach pojawiały się czerwienie, oranże, żółcie.
*Naturalne materiały. Drewno, głównie sosnowe (bielone albo w naturalnym odcieniu), było i nadal jest wszechobecne we wnętrzach. Na podłogach układano długie deski, a na ścianach - boazerie z cienkich listewek. Z drewna wykonywano także meble i dodatki. Jeśli chodzi o tkaniny, najpopularniejsze były płótna bawełniane i lniane, z których szyto poszewki, serwety, narzuty; kiedy się zniszczyły, robiono z nich gałgankowe dywaniki.
*Meble o ponadczasowych formach. Skromnie zdobione, ale ze starannie dopracowanymi detalami. Co charakterystyczne, były to tylko podstawowe sprzęty służące wygodzie mieszkańców. Nie znano na przykład typowo dekoracyjnych konsolek czy stolików.
*Proste dekoracje. Kolorowe paski, kratki, uproszczone motywy roślinne i schematyczne wizerunki zwierząt ożywiały sterylne wnętrza.
Rzeczy w tym stylu szukaj między innymi w sklepach:
*westwing.pl, IKEA,
*Scandinavian Living,
*freshhome.pl,
*madeforhome.pl,
*scandiconcept.pl,
*zpotrzebypiekna.pl.
Skomentuj:
Styl szwedzki: północny design