W odróżnieniu od kwiatu paproci pojawia się nie tylko w baśni. Czasem jednak trzeba długo na niego czekać, a potem szybko cieszyć oczy jego urodą, bo zaraz przekwita. Tak jak ten z baśni.
1 z 12Grudnik (kaktus bożonarodzeniowy, szlumbergera) to prawdziwy oryginał z Brazylii. Nie dość, że jest epifitem - rośnie na pniach drzew - to w dodatku kwitnie zimą. Kwiaty (różowe, łososiowe lub czerwone) mogą się pojawić ponownie o innej porze roku. - fot. Shutterstock
2 z 12Telokaktus, szarozielony przybysz z Meksyku, ma długie mocne ciernie. Kwitnie na biało; jest bardzo łatwy w uprawie. - Fot. Booena Dubielecka
3 z 12Mamilaria pochodzi z Meksyku. Drobne kwiaty (ok. 1 cm średnicy) pojawiają się wiosną, tworząc wianuszek wokół wierzchołka pędu. - fot. Shutterstock
4 z 12Koryfanta rośnie na pustyni lub sawannie od USA po Meksyk. Jaskrawożółte bądź różowe kwiaty pojawiają się najwcześniej u roślin pięcioletnich. - fot. Shutterstock
5 z 12Parodia z Boliwii zakwita zwykle późną wiosną. Kwiaty mają kilka centymetrów średnicy - swoimi rozmiarami potrafią przytłoczyć małą kulkę kaktusa. - Fot. Wojciech Kindlarski
6 z 12Rebucja, niewielka piękność z Boliwii. Ciernie przylegają płasko i w ogóle nie kłują. Kiedy zakwitnie (na początku wiosny), spod licznych kwiatów niemal nie widać pędów. - Fot. BoNena Dubielecka
7 z 12Astrofytum przybyło do nas z Meksyku. Roślinę, nazywaną czapką biskupa, pokrywają charakterystyczne wełniste kłaczki. Co ważne - nie ma cierni! Zakwita latem, nawet jako młoda roślina. - Fot. BoNena Dubielecka
8 z 12Waingartia pochodzi z Ameryki Południowej (Boliwia i północna Argentyna). Kwitnie bardzo obficie - na żółto lub pomarańczowo. - Fot. Wojciech Kindlarski
9 z 12Melokaktus rośnie w Meksyku, Brazylii i na Karaibach. Jego cechą charakterystyczną jest cefalium, czyli czapka, którą przez kilkanaście lat wytwarzają dorosłe okazy. Dopiero potem pojawiają się kwiaty - tak drobne, że często nie widać ich spomiędzy włosków budujących cefalium. - Fot. Wojciech Kindlarski
10 z 12Akantokalycium, nieduży kaktus kulisty z Argentyny, jest uzbrojony w cienkie, ale sztywne ciernie. Pojawiające się latem kwiaty są białe, różowe, fiołkowe lub żółte. - Fot. Booena Dubielecka
11 z 12Friczia ma nietypowe pochodzenie - jej ojczyzną jest Republika Południowej Afryki. Rośnie prawie całkiem zagrzebana w piasku (wystają tylko szczyty liści). Kwitnie latem. - Fot. Wojciech Kindlarski
12 z 12Gymnokalycium to rodowity argentyńczyk. Kwitnie wiosną. Kwiaty (białe lub biało-różowe) są duże, zwłaszcza gdy pojawiają się na młodych roślinach. - Fot. Wojciech Kindlarski
Wszystkie kaktusy kwitną (agawy - tylko raz w swoim życiu), choć często dojrzewają do tego nawet przez kilkadziesiąt lat. Najpierw muszą bowiem osiągnąć odpowiedni wiek i wielkość. Te o niedużych rozmiarach zakwitają już po 2-6 latach uprawy, kolumnowe (cereusy, trichocereusy) i kuliste olbrzymy (echinokaktusy, ferokaktusy, eriosyce) - dopiero po 20-30 latach. Gdy pojawią się pąki, nie wolno rośliny przestawiać, obficiej podlewać ani zmieniać jej położenia w stosunku do światła, gdyż może to spowodować obumarcie pąków.
Wiele gatunków ma kwiaty bardzo drobne, inne osiągają nawet 30 cm długości. Zwykle są bardzo nietrwałe - utrzymują się od kilku do kilkunastu godzin; rekordzistą jest echinocereus, którego kwiaty mogą przetrwać nawet tydzień.
Uwaga: podstawowym warunkiem kwitnienia jest zapewnienie roślinom okresu spoczynku - od października do końca lutego. Powinny go spędzić w miejscu chłodnym (7-12 st. C) i widnym; w tym czasie roślin nie podlewamy.
Skomentuj:
Kwiat kaktusa