Dom pasywny: izolacja dachu

Dla domu pasywnego ogromne znaczenie mają jak najwyższe parametry każdej z przegród. Należy zaprojektować go w taki sposób, aby od fundamentu przez ściany zewnętrzne aż po dach był bardzo dobrze zaizolowany materiałami o jak najlepszych parametrach cieplnych.

Ważne przed budową domu pasywnego

Zacznijmy od tego, że do budowy domu pasywnego trzeba się dobrze przygotować. Warto znać kilka podstawowych zasad, które mają ogromne znaczenie dla osiągnięcia zamierzonego standardu. Ważna jest lokalizacja działki i jej ekspozycja na słońce. Nie na każdej działce można postawić budynek pasywny. Powinna mieć ona osie północ-południe, wschód-zachód. Dzięki temu duże przeszklenia uda się zaplanować od strony nasłonecznionej, tak aby czerpać zyski z energii słonecznej, a mniejsze okna ulokować od strony północnej, aby zminimalizować straty ciepła.

Dom powinien być zaprojektowany w taki sposób, aby każda przegroda, od fundamentu przez ściany aż po dach, była dobrze zaizolowana pod względem mostków termicznych i ocieplona materiałami o jak najlepszym współczynniku przewodzenia ciepła (lambda). Im bryła budynku prostsza, tym jest on łatwiejszy w izolowaniu i przysparza mniej problemów wykonawczych. Ważna jest także świadomość inwestora, gdzie mogą występować mostki termiczne, na przykład przy balkonach. Jeśli decydujemy się na budynek z balkonem, należy zastosować odpowiednie rozwiązania, umożliwiające energooszczędny montaż. Okna powinny mieć również bardzo dobre parametry termiczne.

Przy planowaniu trzeba też uwzględnić możliwości finansowe. Wybudowanie domu pasywnego jest znacznie droższe niż standardowego. Lepiej jest wybrać projekt o prostej bryle, mniejszy, ale o określonych parametrach energooszczędnych. Mniej potrzeba będzie wówczas funduszy na doprowadzenie budowy domu do końca.
Warto zdecydować się na zamówienie projektu u doświadczonego architekta i zlecić mu także nadzór autorski. Dzięki temu mamy większą pewność zgodności budowy z projektem. Dopilnowanie takich szczegółów wykonawczych ma ogromne znaczenie przy budynkach energooszczędnych, a zwłaszcza pasywnych.

Izolacja tradycyjna czy nakrokwiowa

Dach ma bardzo duże znaczenie dla energooszczędności każdego budynku. Przez niedostatecznie zaizolowane połacie może uciec z domu nawet 25% ciepła. Dach w domu pasywnym można zaizolować na dwa sposoby: tradycyjnie (od środka w dwóch warstwach: między krokwiami i pod nimi) i nakrokwiowo (od zewnątrz). Obydwa są skuteczne, jeśli są wykonane zgodnie ze sztuką budowlaną, ale mają wady i zalety.
Tradycyjnie ułożenie izolacji umożliwia odłożenie prac na później i wykonanie ich niezależnie od warunków na zewnątrz. Jednak dość gruba warstwa (dla domów pasywnych łącznie 40-45 cm) w praktyce wiąże się ze zmniejszeniem przestrzeni poddasza o około 30 cm, a w konsekwencji z niewielką powierzchnią użytkową i trudnością w aranżacji wnętrz.

Z kolei izolacja nakrokwiowa, stworzona z myślą o renowacjach, równie dobrze nadaje się do domów pasywnych. Nie ogranicza kubatury poddasza, daje więcej możliwości kształtowania jego przestrzeni, pozwala pozostawić widoczną więźbą. W domach pasywnych grubość izolacji termicznej będzie również znaczna, co wpływa na estetykę całego budynku, a zwłaszcza dachu. Stosując tylko izolację nakrokwiową należy pamiętać, iż przy wyborze płyt o wysokim oporze dyfuzyjnym odsłonięcie więźby na poddaszu może się okazać koniecznością, a nie jedynie możliwym wariantem. Tylko w ten sposób można uzyskać odpowiednią szczelność i zapewnić odprowadzenie wilgoci.

Sposób na uzyskanie standardu pasywnego

Izolacja nakrokwiowa sprawdzi się szczególnie wtedy, gdy narzucone są ograniczenia dotyczące kąta nachylenia połaci i wysokości dachu. Może się wówczas okazać, że nie jest możliwe umieszczenie pod krokwiami takiej grubości wełny mineralnej, jaka jest potrzebna do uzyskania niskiego (korzystnego) współczynnika przenikania ciepła U dachu. Dodatkowo ten sposób izolacji połaci pozwala na wykonanie dachu z krótkim okapem, niewystającym poza obrys ścian zewnętrznych, przechodzącym w ściany zewnętrzne.

Aby dach miał jak najlepsze parametry cieplne, można połączyć obydwa sposoby izolacji. Od strony wnętrza ułożyć tyle wełny mineralnej, ile jest możliwe (zwykle do 30 cm), a od zewnątrz dodatkowo izolację nakrokwiową o grubości 10 cm. Przestrzeń pod dachem będzie większa, a koszty ogrzewania domu – niskie.

Ważną kwestią jest materiał zastosowany do izolacji dachu. Najlepiej byłoby, gdyby zarówno izolacja od środka, jak i od zewnątrz były z tego samego materiału, czyli z najczęściej stosowanej wełny mineralnej. Nie powinno łączyć się mat z wełny mineralnej i płyt z piany poliuretanowej PIR. Obydwa te materiały mają inny opór dyfuzyjny, czyli w różnym stopniu przenika przez nie para wodna. Ten parametr jest bardzo ważny, ponieważ materiały użyte do wykonania poszczególnych warstw dachu powinny być ułożone od wewnątrz na zewnątrz w takiej kolejności, by ich opór dyfuzyjny był coraz mniejszy. w przeciwnym razie może dojść do zawilgocenia dachu.

Dobry wybór wykonawcy

Każda z zastosowanych izolacji jest wykonywana przez inną ekipę. Izolacja zewnętrzna – przez dekarzy, a wewnętrzna – przez firmę wykańczającą dom.

Najlepiej, jeśli jej pracownicy mają odpowiednie certyfikaty lub licencje uzyskane po zakończeniu specjalistycznych szkoleń. Niektórzy producenci materiałów izolacyjnych mają własną listę rekomendowanych wykonawców. Renomowani producenci proponują dodatkowo bezpłatną infolinię do działu doradztwa technicznego, gdzie inżynierowie pomagają nie tylko dobrać odpowiedni produkt, którego zastosowanie pozwoli uzyskać najlepszą szczelność i komfort, ale także służą pomocą przy wyborze firm wykonawczych.

Szukając ekip do ocieplenia dachu, warto też brać pod uwagę referencje od poprzednich inwestorów.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail.