Układanie płytek. Duże płytki na podłodze

Przygotowanie podłoża przed układaniem dużych płytek

Nierówności podłoża dopuszczalne dla standardowych płytek są wykluczone w przypadku wielkoformatowych. Zazwyczaj konieczne jest wtedy szpachlowanie. Ważna jest też wilgotność jastrychów - cementowych powinna wynosić maksymalnie 2 proc. Bardziej restrykcyjne są wylewki anhydrytowe. Ich wilgotność resztkowa powinna wynosić maksymalnie 0,5 proc. (podłoża nieogrzewane) lub 0,3 proc. (podłoża ogrzewane).

Dodatkowo, jastrychy anhydrytowe trzeba przeszlifować, aby usunąć tzw. zgorzel, która obniża przyczepność kolejnych warstw. Następnie podłoże odkurza się i gruntuje.

Dobór kleju do dużych płytek

Wszystkie okładziny wielkoformatowe wymagają klejenia techniką pełnego przylegania (z ang. floating-buttering) kleju zarówno do podłoża, jak i spodu okładziny. Oznacza to, że na spodnią stronę płyty nanosi się cienką warstwę kontaktową zaprawy klejowej i tak przygotowaną płytę układa na warstwie grzebieniowej kleju wykonanej na podłożu. Stosowanie tej metody minimalizuje ryzyko powstawania pustych, wypełnionych powietrzem przestrzeni.

Sama zaprawa klejowa zaś powinna charakteryzować się wysoką odkształcalnością. Odpowiednie będą zaprawy cementowe (mogą być szybkowiążące) o podwyższonej przyczepności C2 i odkształcalności klasy S1 lub S2, a także kleje na bazie żywic reaktywnych.

Dobór fugi do dużych płytek

Fuga stanowi swoistą dylatację pomiędzy płytkami, pozwalającą na ich minimalne odkształcenia, co ma znaczenie jeśli praca podłoża powoduje występowanie naprężeń. Obecnie modne są okładziny wielkoformatowe z bardzo wąskimi spoinami. Należy jednak pamiętać, że płytki - szczególnie na ogrzewaniu podłogowym - "pracują" (kurczą się i rozszerzają). Dlatego, o ile w pomieszczeniach z płytkami rektyfikowanymi i bez ogrzewania podłogowego można pokusić się o wykonanie wąskich spoin, o tyle na ogrzewanych posadzkach fugi między dużymi płytkami powinny mieć szerokość co najmniej 3 mm.