Świadectwo energetyczne nie takie straszne

Niebawem kończę budowę domu. Słyszałem, że teraz do odbioru budynku nie jest potrzebne świadectwo energetyczne, a taki dokument - owszem - należy sporządzić, ale dopiero wtedy, kiedy będę chciał kupić albo sprzedać nieruchomość. Czy to prawda? Kto wydaje takie świadectwo? Pyta: Szymon S., Zimna Woda

Kiedy świadectwo jest, a kiedy nie jest potrzebne

Zgłaszając w urzędzie zakończenie budowy domu, możemy spać spokojnie - nikt takiego dokumentu nie będzie od nas wymagał. Zdaniem ustawodawcy nowo budowane domy i tak muszą spełniać określone standardy energetyczne, w ten sposób więc ograniczone zostaną zbędne formalności ciążące na inwestorach.

Dokument ten trzeba będzie okazać wtedy, jeżeli jesteśmy właścicielami domu lub mieszkania i chcemy je sprzedać albo wynająć. Obowiązek jego uzyskania spoczywa również na osobach mających spółdzielcze własnościowe lub spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. I tak, jeśli sprzedajemy nieruchomość (czy też zbywamy spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu), kupującemu wręczamy oryginał świadectwa. Kiedy zaś zawieramy umowę najmu, druga strona otrzymuje od nas kopię świadectwa. Co ciekawe, za brak dokumentu nie grożą żadne kary. Więcej, nie trzeba go przedstawiać w momencie sporządzania umowy sprzedaży bądź najmu i nadal będzie ona ważna. Jednak nabywca albo najemca może, w ciągu 14 dni od dnia jej zawarcia, wezwać nas pisemnie do wywiązania się z tego obowiązku w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia wezwania.

Jeśli tego nie zrobimy, nabywca albo najemca może - w terminie nie dłuższym niż 6 miesięcy w przypadku umowy najmu oraz 12 miesięcy w przypadku umowy sprzedaży albo zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, licząc od dnia zawarcia umowy - zlecić sporządzenie świadectwa na nasz koszt.

Uwaga! Kupujący albo wynajmujący nie mogą zrzec się tego prawa. Zresztą i tak - jak wspomnieliśmy - nowy właściciel musi mieć świadectwo przy sprzedaży bądź wynajmie nieruchomości.

Kto sporządza świadectwo?

Charakterystykę energetycznej budynku może opracować tylko osoba, która:

1) ma pełną zdolność do czynności prawnych;

2) nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko mieniu, wiarygodności dokumentów, obrotowi gospodarczemu, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub za przestępstwo skarbowe;

3) ukończyła:

a) studia wyższe, ma tytuł zawodowego inżyniera, inżyniera architekta, inżyniera architekta krajobrazu, inżyniera pożarnictwa, magistra inżyniera architekta, magistra inżyniera architekta krajobrazu, magistra inżyniera pożarnictwa albo magistra inżyniera;

b) studia podyplomowe, których program uwzględnia zagadnienia związane z charakterystyką energetyczną budynków, wykonywaniem audytów energetycznych budynków, budownictwem energooszczędnym i odnawialnymi źródłami energii, albo

4) ma uprawnienia, o których mowa w przepisach prawa budowlanego (projektowe lub wykonawcze w specjalnościach architektonicznej, konstrukcyjno-budowlanej, inżynieryjnej i instalacyjnej).

Dane wskazanych osób minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa wpisuje do prowadzonego centralnego wykazu (dostępny jest on na stronie internetowej:
http://rejestr.cheb.mir.gov.pl/rejestr-uprawnionych).

Co znajdziemy w świadectwie?

Świadectwo charakterystyki energetycznej zawiera:

1) dane identyfikacyjne budynku lub jego części wraz z charakterystyką energetyczną oraz

2) zalecenia określające zakres i rodzaj robót budowlanoinstalacyjnych, które poprawią bilans energetyczny budynku. Koszt świadectwa dla domu jednorodzinnego zaczyna się od około 600 zł. Dokument jest ważny przez 10 lat od dnia sporządzenia, z zastrzeżeniem, że jeżeli w wyniku przebudowy lub remontu budynku uległa zmianie jego charakterystyka energetyczna, wówczas zachodzi konieczność powtórnego sporządzenia świadectwa.

Jakie budynki w ogóle nie potrzebują świadectwa

Obowiązek certyfikacji nie dotyczy budynków, które:

1) podlegają ochronie na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami;

2) używane są jako miejsce kultu i do działalności religijnej;

3) przemysłowe oraz gospodarcze niewyposażone w instalacje zużywające energię;

4) mieszkalne, przeznaczone do użytkowania nie dłużej niż 4 miesiące w roku;

5) wolno stojące o powierzchni użytkowej poniżej 50 m²;

6) gospodarstwa rolne, których zapotrzebowanie na energię nie przekracza 50 kWh/(m²/rok).

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail. Zobacz PRZYKŁAD.