Ocieplenie stropu na poddaszu nieużytkowym

Gdy poddasze jest nieużytkowe, termoizolację wykonuje się po to, by nie uciekało tamtędy ciepło z ogrzewanych pomieszczeń, które znajdują się poniżej. Ociepla się więc tylko strop nad ostatnią kondygnacją. Nie wykonuje się natomiast termoizolacji skośnych połaci dachu.

Ocieplenie powierzchni

W przypadku poddasza nieużytkowego ocieplenia wymaga cała powierzchnia stropu. Ponadto często w przestrzeni strychu występują elementy, które również się ociepla, ponieważ znajdują się one na styku pomieszczenia ogrzewanego z nieogrzewanym. Zazwyczaj należą do nich nadciągi lub niskie ściany attykowe, służące jako żelbetowe wieńce pod murłaty. Jeśli takie elementy nie będą ocieplone, staną się liniowymi mostkami cieplnymi. Trzeba więc je zaizolować po bokach oraz od góry. Jeśli są to fragmenty ścian zewnętrznych, ocieplenie takie trzeba połączyć z zewnętrznym, zachowując ciągłość.

Z załącznika nr 2 do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie wynika, że stropy pod nieogrzewanymi poddaszami powinny mieć współczynnik przenikania ciepła Uc nie większy niż 0,15 W/(m2K). Oznacza to, że ocieplenie stropu pod poddaszem i wszystkich wystających elementów powinny być wykonane z materiału termoizolacyjnego o grubości przynajmniej 16-20 cm, w zależności od jego współczynnika przewodzenia ciepła λ.

Ocieplenie stropu w przypadku poddasza nieużytkowego to zwykle jedna lub dwie warstwy termoizolacji – płyty lub maty z wełny mineralnej – ułożone na stropie.

Zabezpieczenie przed uszkodzeniem

Przy ocieplaniu strychu należy uwzględnić jeszcze jedną kwestię. Jeśli zamierzamy korzystać ze składziku pod dachem, ocieplenie stropu trzeba zabezpieczyć przed uszkodzeniem. Zazwyczaj przykrywa się je płytami OSB. Niektórzy jednak idą o krok dalej i wykonują wylewkę, jeśli planują bardziej intensywnie użytkować poddasze.