miejsce - idealne to takie, które przez cały dzień jest nasłonecznione. Ostatecznie można trawę wysiać tam, gdzie przynajmniej przez pół dnia trawnik będzie znajdował się w słońcu.
podłoże - musi być przepuszczalne. Na glebach gliniastych trzeba założyć drenaż. Od żyzności podłoża zależy ilość wysiewanych nasion: na dobrych glebach 15 g nasion na powierzchnię 0,8 m2, na słabych - dwa razy więcej.
nawożenie - jest niezbędne. Późną wiosną zasila się murawę, stosując preparaty azotowe, zaś jesienią - preparaty zawierające potas i fosfor, aby nie pobudzać już roślin do wzrostu. Po nawożeniu stosuje się torf - cienką warstwę rozsypuje się na całej powierzchni trawnika.
podlewanie - ponieważ angielskie trawniki kosi się często i nisko, wymagają obfitego nawadniania, szczególnie jeśli usytuowane są w silnie nasłonecznionym miejscu. Woda musi wnikać co najmniej na głębokość 2,5 cm w podłoże. Do podlewania Anglicy stosują zraszacze obrotowe.
grabienie - jest konieczne, by usunąć szczątki ściętej trawy i mech. Dzięki niemu lepiej przenikają w głąb podłoża nawozy. Murawę grabi się najpierw w jedną stronę, a potem jeszcze raz, prostopadle do przyjętego wcześniej kierunku. Taki zabieg wykonuje się co dwa tygodnie wiosną i latem oraz przed jesiennym nawożeniem.
aeracja - niezależnie od rodzaju podłoża Anglicy stosują napowietrzanie gleby. Metodycznie nakłuwają cały trawnik widłami, w odstępach ok. 15 cm. Widły wbijają w ziemię na głębokość ok. 7,5 cm i lekko nimi poruszają w przód i w tył, aby rozluźnić ziemię. Na szczęście aerację przeprowadza się tylko raz w roku - wczesną jesienią.
