Iglaste żywopłoty

Sprzedawane dzisiaj drzewa i krzewy iglaste charakteryzują się dużym bogactwem gatunków i odmian. Wykorzystując ich ciekawe formy oraz szeroką gamę barw, możemy stworzyć w ogrodzie naprawdę oryginalne kompozycje żywopłotowe. Tym, którzy nie boją się wyzwań, polecam kilka sprawdzonych typów żywopłotów iglastych oraz zachęcam do dalszego eksperymentowania z tymi roślinami. Możliwości jest wiele, wszystko zależy od pomysłu i doboru odpowiednich roślin.

Żywopłoty jednorzędowe

Najprostszym sposobem uzyskania różnych odcieni zieleni jest przeplatanie żywotników (potocznie nazywanych tujami) nibyolbrzymich 'Smaragd' z żywotnikami zachodnimi 'Columna'. Inna metoda to sadzenie na przemian po parę roślin jednej i drugiej odmiany. Bardziej zróżnicowany będzie żywopłot o podobnym układzie roślin jak poprzednio, ale składający się z żywotników zachodnich 'Columna' o barwie zielonej i 'Europe Gold' lub 'Yellow Ribbon' o igłach złocistych. Ładny efekt uzyskamy, łącząc odmiany 'Aurescens' i 'Brabant'.

Żywopłoty wielorzędowe

Prawdziwym wyzwaniem jest stworzenie żywopłotu posadzonego w kilku równoległych rzędach z wyraźnie zaznaczonymi poziomami, które dają efekt wielowarstwowości. Namiastką tego - a zarazem najprostszym żywopłotem o zróżnicowanej formie - może być kompozycja jednowarstwowa, składająca się z naprzemiennie posadzonych żywotników zachodnich 'Holmstrup', o regularnym stożkowatym pokroju i ciemnozielonych łuskach, kulistej odmiany 'Golden Globe', o efektownych błyszczących złocistożółtawych łuskach. Bardziej złożony jest układ dwuwarstwowy, a zarazem dwupoziomowy. Możemy go stworzyć, sadząc iglaki w dwóch rzędach, przy czym rośliny bliżej ogrodzenia powinny być wyższe, a te od strony ogrodu niższe. W tego typu kompozycjach ładnie prezentują się formy jajowate na tle stożkowych, np. żywotnik zachodni 'Hoveyi' (odmiana o charakterystycznym szeroko jajowatym pokroju i błyszczących jasnozielonych łuskach, lekko brunatniejących na zimę) i żywotnik zachodni 'Aurescens' (odmiana o pokroju wąskostożkowym i efektownej złocistożółtej barwie łusek). Wykonanie żywopłotu trójwarstwowego o trzech zróżnicowanych poziomach jest nieco trudniejsze i wymaga dokładnego przemyślenia. Planując taki żywopłot, trzeba koniecznie uwzględnić, do jakiej wysokości mogą dorosnąć poszczególne rzędy iglaków. Dobrze jest tak dobrać rośliny, aby później uniknąć ewentualnego przycinania i korekty ich formy. Oczywiście nie jest to warunek konieczny, ale oszczędzi dodatkowej pracy.

Żywopłoty mieszane

Połączenie zwartej i regularnie strzyżonej roślinnej ściany ze znajdującym się na pierwszym planie rzędem iglaków o wyraźnych formach kulistych lub jajowatych i kontrastującym zabarwieniu to krok w nowy wymiar. Przykładem mogą tu być: kulista odmiana żywotnika zachodniego 'Golden Globe' o złocistych łuskach lub jajowate formy żywotnika wschodniego 'Aurea Nana' o żółtej barwie łusek, posadzone na tle zwartej ściany żywopłotu formowanego z ciemnozielonych cisów. Uzupełnieniem takiej kompozycji mogą być iglaki okrywowe, wypełniające wolne przestrzenie pomiędzy regularnie wysadzonymi krzewami. Mogą to być np. jałowce łuskowate 'Blue Star' czy jałowce płożące 'Bar Harbor'. Dzięki temu następuje łagodne przejście od zewnętrznej kompozycji żywopłotu do wnętrza ogrodu.



M. Majorowski jest autorem aktualnie dostępnych książek o kompozycjach z iglaków.