Rhododendron Gibraltar. Azalie wielkokwiatowe, krzewy ozdobne

Całe obsypane kwiatami niewiele ustępują zimozielonym różanecznikom, mają przy tym dużo mniejsze wymagania siedliskowe. W warunkach klimatycznych Polski można śmiało uprawiać dziesiątki odmian azalii wielkokwiatowych. Tak dużą różnorodność zawdzięczamy ogrodnikom, którzy od XIX wieku prowadzili i nadal kontynuują intensywne prace hodowlane, polegające na krzyżowym zapylaniu roślin różniących się barwą, wielkością bądź kształtem kwiatów. W ten sposób powstała odmiana 'Gibraltar', krzew o cudownych, pomarańczowo-karminowych kwiatach, którego nie może zabraknąć na wrzosowisku lub w ogrodzie japońskim. Doskonale sprawdzi się także w tradycyjnym, przydomowym ogródku.

Wygląd

Autorem odmiany 'Gibraltar' jest Lionel de Rothschilg, angielski miłośnik i hodowca azalii. Krzew ten charakteryzuje się wolnym tempem wzrostu, po 10 latach uprawy osiąga 1 m wysokości i około 1,5 m szerokości. Pędy corocznie rozgałęziają się, tworząc zwartą, półkulistą formę. Po ustaniu wiosennych przymrozków, zwykle w drugiej dekadzie maja, z nabrzmiałych, wierzchołkowych pąków wyłaniają się wspaniałe, pomarańczowo-czerwone kwiaty, zebrane po kilka w duże, kuliste kwiatostany. Kwiaty mają kształt lejkowaty, są zbudowane z pięciu lekko pofalowanych płatków korony, na brzegach wyraźnie fryzowanych. Wewnątrz każdego kwiatu widoczny jest długi słupek, zakończony zielonym znamieniem i otoczony krótszymi, złotawymi pręcikami. Krzewy, nawet młode egzemplarze, kwitną corocznie i wyjątkowo obficie, właściwie całe toną w kwiatach. Nim jeszcze zaczną przekwitać, wśród masy pomarańczowych kwiatów pojawiają się soczyście zielone, okryte młodzieńczymi włoskami, pędy i liście. Po rozwinięciu przybierają barwę ciemnozieloną, błyszczącą. Latem, w lipcu i sierpniu, na szczytach nowych przyrostów, zawiązują się pąki kwiatowe, które ponownie zaczarują ogród w kolejnym roku.

Wymagania

Jak wszystkie roślin z rodziny wrzosowatych azalie wymagają gleb kwaśnych, o pH w granicach 4 - 5,5. Krzewy preferują gleby umiarkowanie wilgotne, podłoża przepuszczalne, bogate w próchnicę. W przeciwieństwie do zimozielonych różaneczników, azalie kochają słońce i nie boją się mrozu. Najlepiej czują się w otoczeniu wyższych krzewów i drzew, ale nie powinny być zacienione. Dobrze reagują na ściółkowanie przekompostowaną korą sosnową. Przykrycie gleby 5-10 cm warstwą kory skutecznie ogranicza wysychanie podłoża, hamuje rozwój chwastów, zabezpiecza system korzeniowy przed przemarzaniem i pozwala utrzymać odpowiednie pH. Takie szczęśliwe, zadbane rośliny z pewnością odwdzięczą się najpiękniej jak tylko potrafią.

Zastosowanie

Azalie doskonale prezentują się sadzone w grupach, najlepiej po kilka sztuk jednej odmiany, tak, aby w trakcie kwitnienia mogły tworzyć duże, jednolite plamy. Niemniej ciekawie wyglądają pojedyncze, stare, rozrośnięte egzemplarze, wyeksponowane na trawniku lub rabacie. Jednak przede wszystkim azalie są krzewami polecanymi do sadzenia w ogrodach wrzosowiskowych, w których panuje odpowiedni mikroklimat i to właśnie tam rosną i czują się najlepiej.



Więcej informacji w katalogach roślin:

www.katalogiroslin.pl