Tawuła - piękna cały rok
U tawuły japońskiej to nie kwiaty, lecz liście zadziwiają bogactwem odcieni, które zmieniają się przez cały sezon.
Kwiaty tawuły
Niskie gęste krzewy o drobnych owalnych liściach tworzące kwiatostany w zgaszonych odcieniach różu, niekiedy białe - tak z grubsza przedstawia się charakterystyka odmian tego gatunku. Zdawałoby się, że mało ciekawie. Ale o dziwo, tawuła japońska (Spiraea japonica) jest gwiazdą wielu ogrodowych aranżacji, a także zieleni miejskiej. Jej atutem są efektowne kolory liści. Dzięki nim krzewy wyglądają, jakby nieustająco kwitły.
Na zdjęciu powyżej: Krzew odmiany 'Genpei' latem wygląda jak ogromny różnobarwny bukiet
Fot. Shutterstock
Na zdjęciu powyżej: Jasnozielone liście tawuły japońskiej 'Golden Elf' to doskonałe tło dla innych krzewów
Tawuła wiosną
Wczesną wiosną rozwijające się na młodziutkich przyrostach liście są gęsto skupione i intensywnie przebarwione na purpurowo lub pomarańczowo. Wówczas najbardziej przypominają płatki kwiatów. Nieco później stopniowo stają się złociste, tylko u niektórych odmian mocno zielenieją. Jednak wierzchołki pędów wciąż płoną jaskrawymi barwami. "Gasną" dopiero latem, ale wówczas rozwijają się na nich płaskie kwiatostany złożone z setek drobnych puchatych kwiatuszków o długich pylnikach. Po przekwitnięciu - zwłaszcza jeśli przytniemy gałązki - zaczną się szybko tworzyć liczne kolorowe przyrosty kontrastujące z odcieniem starszych pędów. Warto jednak zasuszone owocostany pozostawiać, bo zimą będą nadal ozdobą
Na zdjęciu powyżej: Odmiana 'Goldenprincess' wiosną
Fot. Lilianna Sokołowska
Na zdjęciu powyżej: Odmiana 'Goldenprincess' latem
Zastosowanie tawuły
Tawuła japońska doskonale nadaje się na słoneczne stanowiska. Nie szkodzi jej suche powietrze, przetrwa także okres braku wilgoci w glebie. Natomiast w cieniu słabiej rośnie i skąpo kwitnie. Radzi sobie na niezbyt zasobnych glebach, bez względu na ich kwasowość, lepiej jednak jej nie głodzić i od czasu do czasu zasilać. Nie sprawdza się tylko na podmakającym terenie. Jest odporna na mróz. Podstawowym zabiegiem pielęgnacyjnym jest wiosenne przycinanie krzewów 20-30 cm nad ziemią. Następnie glebę należy nawieźć nawozem uniwersalnym, podlać i okryć warstwą przekompostowanej kory. Tawuła jest uniwersalna. Pięknie wygląda na rabatach, jako niski żywopłot lub kobierzec i w pojemnikach. Niskie gęste krzewy o drobnych owalnych liś-ciach tworzące kwiatostany w zgaszonych odcieniach różu, niekiedy białe - tak z grubsza przedstawia się charakterystyka odmian tego gatunku. Zdawałoby się, że mało ciekawie. Ale o dziwo, tawuła japońska (Spiraea japonica) jest gwiazdą wielu ogrodowych aranżacji, a także zieleni miejskiej. Jej atutem są efektowne kolory liści. Dzięki nim krzewy wyglądają, jakby nieustająco kwitły.
Na zdjęciu powyżej: Odmiana 'Goldflame' jesienią
Fot. Flora Press
Na zdjęciu powyżej: Odmiana 'Goldflame' zimą
Ciekawe odmiany tawuł
Wygląd tawuł bywa zaskakujący. Na przykład 'Flaming Mound' (wys. 80 cm) ma nietypowy złocisto-fioletowy kolor liści. U odmiany 'Walbuma', inaczej 'Magic Carpet' (wys. 50 cm), jesienią na wierzchołkach pędów często pojawiają się liście o połówkach w kontrastowych kolorach. Z kolei 'Genpei', inaczej 'Shirobana' (wys. 60 cm), na krzewie, nawet w obrębie jednego kwiatostanu, rozwija kwiatki białe, różowe i lila. Natomiast u odmiany 'Crispa' (wys. 60 cm) o strzępiastych brzegach latem tu i ówdzie wyrastają pędy z białymi lub amarantowymi liśćmi.
Na zdjęciu powyżej: 'Goldflame' ma przez cały sezon wyjątkowo piękny zestaw odcień
Fot. Flora PressNa zdjęciu powyżej: Liście odmiany 'Flaming Mound' jesienią stają się fioletowe, tylko dolne pozostają nadal żółte
