Jałowiec chiński

Juniperus chinensis

Jałowiec chiński (Juniperus chinensis) Gatunek cechuje duża zmienność. Drzewo lub krzew o wąskim, stożkowatym pokroju z krótkim i widocznym pniem. Ulistnienie igiełkowate lub łuskowate, jasno lub niebieskawo-zielone. Roślina rozdzielnopłciowa, dwupienna. Tworzy mięsiste, kuliste szyszkojagody o barwie fioletowo-granatowej.

Rozmiary Osiąga do 20 m wysokości

Odmiany 'Aurea' - tworzy zwężającą się kolumnę o zaokrąglonym szczycie, igliwie gęste i złocisto-żółte, wysokość do 12 m, szerokość po 10 latach 1,5 m, silne słońce może uszkadzać igły 'Kaizuka' - małe szerokie drzewo, igły jasnozielone, łuskowate, okazy żeńskie obficie obsypane niebieskimi, dość dużymi szyszkojagodami, osiąga około 6 m wysokości i około 4 m szerokości 'Obelisk' - pokrój początkowo wąski, z czasem szeroki i nieregularny, odmiana dość szybko rosnąca, igły szydlaste, sztywne i szaro lub niebiesko-zielone, po 30 latach osiąga około 5 m wysokości i 1 m szerokości

Wymagania Roślina bardzo tolerancyjna względem podłoża. Najlepsze są gleby lekkie, piaszczyste i suche. Stanowisko dobrze nasłonecznione, lekkie zacienienie znoszą niektóre odmiany.

Uprawa i pielęgnacja Roślina łatwa w uprawie. Wytrzymała na susze, mrozy i miejskie zanieczyszczenia. Zimą zaleca się obwiązywanie krzewu sznurkiem, by zapobiec rozłamywaniu się pędów pod ciężarem śniegu. Jałowiec źle znosi przesadzanie ze względu na płytki system korzeniowy. Rozmnażanie Gatunki rozmnażane są z nasion, natomiast odmiany przez sadzonki z piętką. Cięcie Bardzo dobrze znosi strzyżenie i formowanie, ale nie jest wymagane. Podlewanie i nawożenie Podłoże suche.

Choroby i szkodniki Jałowce podatne są na choroby grzybowe. Igliwie mogą atakować mszyce.

Zastosowanie Jałowiec chiński jest rzadko spotykanym w uprawie gatunkiem, zastosowanie znajdują głównie jego odmiany, które polecane są do nasadzeń parkowych, ogrodowych i osiedlowych.