Rudbeckia speciosa
Rudbekia okazała (Rudbeckia speciosa) Rabatowa bylina uważana też za odmianę botaniczną rudbekii błyskotliwej (R. fulgida). Tworzy zwarte kępy niezbyt silnie rozrastające się przez rozłogi. Pędy i liście pokryte są szorstkimi włoskami. Dolne liście duże, szerokie i ząbkowane, górne mniejsze, wąskie i całobrzegie. Łodygi sztywne, kanciaste, umiarkowanie rozgałęziające się. Kwiatostany typu koszyczek o dłuższych i szerszych niż u rudbekii błyskotliwej brzeżnych kwiatkach, które po rozwinięciu się są jasno pomarańczowe i stopniowo stają się żółte. Środkowe kwiaty rurkowate o brązowym zabarwieniu. Roślina lecznicza.
Rozmiary Wysokość do 80 cm. Ma też odmiany karłowe.
Odmiany ?Viette?s Little Suzy? ? brzeżne kwiatki jasnożółte, wysokość 25- 40 cm, liście krótkie i wąskie.
Kwitnienie Od czerwca do połowy października, kilka tygodni dłuższe niż rudbekii błyskotliwej.
Wymagania Może rosnąć na piaszczystym, ubogim podłożu, ale na żyznej próchnicznej glebie o lekko kwaśnym odczynie rośliny są okazalsze i obficiej kwitną. Stanowisko słoneczne lub półcieniste.
Uprawa i pielęgnacja Niewybredna roślina łatwa w uprawie. Nie wymaga palikowania. Całkowicie odporna na mróz.
Rozmnażanie Pod koniec lata i wczesną wiosną przez podział bryły korzeniowej. Rośliny nieodmianowe z nasion wysiewanych w maju-czerwcu na rozsadniku. Siewki mogą zakwitnąć dopiero po wytworzeniu przynajmniej 10 liści.
Cięcie Po przekwitnięciu należy ściąć pędy około 10 cm nad ziemią, a wiosna usunąć martwe części.
Podlewanie i nawożenie Roślina znosi suszę, jednak rośnie lepiej na lekko wilgotnym podłożu. Wskazane jest jesienne ściółkowanie kompostem i wiosenne zasilanie nawozem wieloskładnikowym.
Choroby i szkodniki Rosnąc w dobrych warunkach jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Zastosowanie Najlepiej prezentuje się posadzona w dużych jednorodnych grupach, może być elementem rabat bylinowych i łąk kwietnych. Nadaje się do także obsadzania pojemników i na kwiat cięty. W wazonie długo zachowuje trwałość.
