Euphorbia trigona
Rodzaj wilczomlecz trójżebrowy obejmuje 2000 gatunków roślin jednorocznych, dwuletnich, bylin, krzewów i drzew. Wilczomlecz trójżebrowy to sukulent pędowy o kandelabrowym pokroju, podobny i często mylony z kaktusem. Pędy ma kanciaste, ciemnozielone, z trzema lub czterema silnie spłaszczonymi żebrami, ciernie bardzo krótkie (5 mm), liście odwrotnie jajowate, osadzone w górnej części pędów. Tak jak inne rośliny z tego rodzaju zawiera biały, kleisty sok mleczny, który jest trujący i działa drażniąco na skórę.
Wilczomlecz trójżebrowy potrafi osiągnąć całkiem okazałe rozmiary bo od 200-250 cm.
Odmiany
Wilczomlecz trójżebrowy (Euphorbia trigona) posiada bardzo cieka odmianę:
Kwitnienie
Wilczomlecz trójżebrowy nie zakwita w domowych warunkach.
Stanowisko
Wilczomlecz trójżebrowy najlepiej będzie się czuł w bezpośrednio nasłonecznionym miejscu. Dobrze znosi okresową suszę i niedobór światła.
Wilgotność powietrza
Wilczomlecz trójżebrowy dobrze znosi suche powietrze i nie wymaga zraszania.
Wilczomlecz najlepiej rośnie na słonecznym parapecie, ale też zachowuje swoje walory estetyczne w półcieniu. Nie jest specjalnie wymagający w uprawie. Latem lubi ciepłe miejsca ale zimą warto przenieść go do chłodniejszego pomieszczenia. Wilczomlecz trójżebrowy wymaga bardzo przepuszczalnego podłoża. Idealna będzie specjalna ziemia do kaktusów wzbogacona w kompost liściowy.
Podlewanie i nawożenie
Wilczomlecz trójżebrowy podlewamy umiarkowanie, zaczynamy wiosną co dwa tygodnie, a latem co tydzień. Ziemia musi przesychać między kolejnymi podlewaniami. Zimą nie podlewamy. Zasilamy płynnym nawozem wieloskładnikowym.
Rośliny o małych wymaganiach, jednak należy zapewnić im odpowiednie podłoże i drenaż, gdyż bardzo łatwo zagniwają. Przy pracy z roślinami zakładamy rękawiczki ochronne, a nawet okulary.
Przesadzanie
Przesadzamy w miarę wzrostu rośliny. Dno doniczki musi być dobrze zdrenowane, wysypujemy je żwirem lub kamieniami, które przy większych okazach dodatkowo dociążą donicę.
Przycinanie nie jest ani konieczne ani wskazane.
Wilczomlecz trójżebrowy - jak rozmnażać?
Sadzonki wierzchołkowe. Po cięciu zanurzamy koniec sadzonki w wodzie, by zatamować wypływanie soku. Po obeschnięciu rany ukorzeniamy w bardzo przepuszczalnym podłożu, np. w żwirze i podlewamy po 3 tygodniach.
Najczęstsze choroby i szkodniki Zalanie roślin prowadzi do zgnilizny. Przędziorki, mszyce, wełnowce.