Wilczomlecz trójżebrowy

Euphorbia trigona

Wilczomlecz trójżebrowy (Euphorbia trigona). Rodzaj obejmuje 2000 gatunków roślin jednorocznych, dwuletnich, bylin, krzewów i drzew. Wilczomlecz trójżebrowy to sukulent pędowy o kandelabrowym pokroju, podobny i często mylony z kaktusem. Pędy ma kanciaste, ciemnozielone, z trzema lub czterema silnie spłaszczonymi żebrami, ciernie bardzo krótkie (5 mm), liście odwrotnie jajowate, osadzone w górnej części pędów. Tak jak inne rośliny z tego rodzaju zawiera biały, kleisty sok mleczny, który jest trujący i działa drażniąco na skórę.

Rozmiary Osiąga do 200-250 cm.

Odmiany Wilczomlecz trójżebrowy (Euphorbia trigona) f. rubra - niezwykle efektowna odmiana o czerwonych pędach i listkach.

Kwitnienie Wilczomlecz trójżebrowy nie zakwita w domowych warunkach.

Stanowisko Podłoże bardzo przepuszczalne - specjalna ziemia do kaktusów wzbogacona w kompost liściowy. Miejsce bezpośrednio nasłonecznione. Znosi okresową suszę i niedobór światła.

Wilgotność powietrza Nie zraszamy.

Podlewanie i nawożenie Wilczomlecz trójżebrowy podlewamy umiarkowanie, zaczynamy wiosną co dwa tygodnie, a latem co tydzień. Ziemia musi przesychać między kolejnymi podlewaniami. Zimą nie podlewamy. Zasilamy płynnym nawozem wieloskładnikowym.

Pielęgnacja Rośliny o małych wymaganiach, jednak należy zapewnić im odpowiednie podłoże i drenaż, gdyż bardzo łatwo zagniwają. Przy pracy z roślinami zakładamy rękawiczki ochronne, a nawet okulary.

Przesadzanie Przesadzamy w miarę wzrostu rośliny. Dno doniczki musi być dobrze zdrenowane, wysypujemy je żwirem lub kamieniami, które przy większych okazach dodatkowo dociążą donicę.

Rozmnażanie Sadzonki wierzchołkowe. Po cięciu zanurzamy koniec sadzonki w wodzie, by zatamować wypływanie soku. Po obeschnięciu rany ukorzeniamy w bardzo przepuszczalnym podłożu, np. w żwirze i podlewamy po 3 tygodniach.

Najczęstsze choroby i szkodniki Zalanie roślin prowadzi do zgnilizny. Przędziorki, mszyce, wełnowce.