Dom dla rodziny z nastolatkami
Nie wszyscy zdążą wznieść rodzinny dom, zanim dzieci wejdą w wiek nastoletni. A wtedy latorośle mają już swoje potrzeby. Warto więc w projekcie uwzględnić ich tryb życia i szybko zachodzące w rodzinie zmiany.
1 z 9
2 z 9
3 z 9
4 z 9
5 z 9
6 z 9
7 z 9
8 z 9
9 z 9
Czego szukamy - główne założenia?
- dom dla tych, którzy mają dorastające dzieci - już samodzielne i szukające niezależności
- orientacyjna wielkość budynku: powyżej 160 m2
- stali mieszkańcy: typowa rodzina czteroosobowa - rodzice i dzieci
Dom z piętrem
Powierzchnia użytkowa: 174 m2
Powierzchnia zabudowy: 217,4 m2
Minimalne wym. działki: 20,5×28,5 m
Autorzy: architekt Barbara Mendel, Dawid Krawczyk
Kontakt: 012 37 21 900, 691 900 901, www.archon.pl
Główna zaleta:
Obszerny parter budynku mieści część dzienną oraz rodzicielski apartament złożony z dużego pokoju, łazienki, garderoby i "prywatnego" tarasu dostępnego wprost z sypialni.
Pokoje dzieci znajdują się na piętrze, gdzie zaplanowano także łazienkę, schowek i garderobę. Takie rozwiązanie idealnie sprawdzi się w rodzinach ze starszymi, samodzielnymi nastolatkami, bo prywatnością będą się cieszyć tutaj oba pokolenia domowników.
Usytuowanie na działce
Budynek ma dwie kondygnacje. Parter jest bardzo obszerny, liczy ponad 125 m2, a powierzchnię zabudowy powiększa dodatkowo wiata garażowa pod nawisem piętra. W sumie dom zajmie ponad 220 m2 parceli. Mocno wydłużona, prostopadłościenna bryła z "nadstawką" zmieści się na stosunkowo wąskim kawałku ziemi, o szerokości około 21 m i długości 30 m (650-700 m2).
Najwygodniejszy wjazd na działkę zapewni droga przy krótszej krawędzi. Zupełnie pozbawiony otworów front budynku będzie chronił wnętrza przed ulicznym kurzem i hałasem, może się więc znaleźć blisko drogi. A w głębi posesji (obok wiaty) bez kłopotu wygospodarujemy nawet dodatkowe miejsca do parkowania.
Dobrą orientację zagwarantuje wnętrzom parcela z dojazdem od północy. Wtedy główna sypialnia otworzy się na wschód, mocno przeszklony i otoczony tarasami pokój dzienny wypełni południowo-wschodni narożnik domostwa, a ulokowane na piętrze sypialnie będą mieć okna od zachodu.
Elewacje
Ponieważ wejście ulokowane z boku domu, pod zadaszeniem (obok miejsca do parkowania), będzie mało widoczne z drogi, wizytówką stanie się surowy mur frontowej fasady. Tylko efektownie zagospodarowany przedogródek może złagodzić ten nieprzyjazny wizerunek. Warto w tym celu przynajmniej częściowo zrezygnować z wysokiego ogrodzenia - pełna ściana budynku stanowi dostatecznie solidną barierę. Doskonale uzupełni ją na przykład podwyższony w stosunku do poziomu chodnika klomb z atrakcyjnymi o każdej porze roku roślinami (przy zakładaniu rabaty przyda się pomoc fachowca).
Największe przeszklenia zaplanowano w przestrzeni dziennej oraz w głównej sypialni. Szklane tafle oddzielające wnętrza od tarasów mają osłonę w postaci szerokich "okapów" dachu (wysuniętych na ok. 1,5 m).
- dom dla tych, którzy mają dorastające dzieci - już samodzielne i szukające niezależności
- orientacyjna wielkość budynku: powyżej 160 m2
- stali mieszkańcy: typowa rodzina czteroosobowa - rodzice i dzieci
Dom z piętrem
Powierzchnia użytkowa: 174 m2
Powierzchnia zabudowy: 217,4 m2
Minimalne wym. działki: 20,5×28,5 m
Autorzy: architekt Barbara Mendel, Dawid Krawczyk
Kontakt: 012 37 21 900, 691 900 901, www.archon.pl
Główna zaleta:
Obszerny parter budynku mieści część dzienną oraz rodzicielski apartament złożony z dużego pokoju, łazienki, garderoby i "prywatnego" tarasu dostępnego wprost z sypialni.
Pokoje dzieci znajdują się na piętrze, gdzie zaplanowano także łazienkę, schowek i garderobę. Takie rozwiązanie idealnie sprawdzi się w rodzinach ze starszymi, samodzielnymi nastolatkami, bo prywatnością będą się cieszyć tutaj oba pokolenia domowników.
Usytuowanie na działce
Budynek ma dwie kondygnacje. Parter jest bardzo obszerny, liczy ponad 125 m2, a powierzchnię zabudowy powiększa dodatkowo wiata garażowa pod nawisem piętra. W sumie dom zajmie ponad 220 m2 parceli. Mocno wydłużona, prostopadłościenna bryła z "nadstawką" zmieści się na stosunkowo wąskim kawałku ziemi, o szerokości około 21 m i długości 30 m (650-700 m2).
Najwygodniejszy wjazd na działkę zapewni droga przy krótszej krawędzi. Zupełnie pozbawiony otworów front budynku będzie chronił wnętrza przed ulicznym kurzem i hałasem, może się więc znaleźć blisko drogi. A w głębi posesji (obok wiaty) bez kłopotu wygospodarujemy nawet dodatkowe miejsca do parkowania.
Dobrą orientację zagwarantuje wnętrzom parcela z dojazdem od północy. Wtedy główna sypialnia otworzy się na wschód, mocno przeszklony i otoczony tarasami pokój dzienny wypełni południowo-wschodni narożnik domostwa, a ulokowane na piętrze sypialnie będą mieć okna od zachodu.
Elewacje
Ponieważ wejście ulokowane z boku domu, pod zadaszeniem (obok miejsca do parkowania), będzie mało widoczne z drogi, wizytówką stanie się surowy mur frontowej fasady. Tylko efektownie zagospodarowany przedogródek może złagodzić ten nieprzyjazny wizerunek. Warto w tym celu przynajmniej częściowo zrezygnować z wysokiego ogrodzenia - pełna ściana budynku stanowi dostatecznie solidną barierę. Doskonale uzupełni ją na przykład podwyższony w stosunku do poziomu chodnika klomb z atrakcyjnymi o każdej porze roku roślinami (przy zakładaniu rabaty przyda się pomoc fachowca).
Największe przeszklenia zaplanowano w przestrzeni dziennej oraz w głównej sypialni. Szklane tafle oddzielające wnętrza od tarasów mają osłonę w postaci szerokich "okapów" dachu (wysuniętych na ok. 1,5 m).
"Wybrzuszenie" oddzielające rejon wspólny od prywatnego apartamentu (na parterze) wyróżnia ciepła i odporna na uszkodzenia drewniana okładzina, którą ma zostać wykończony także kubik piętra. Drewno świetnie sprawdzi się jako oprawa tarasów, i to na obu poziomach. Aby taras na stropie parterowej części domu był równie miłym miejscem do odpoczynku jak ten bezpośrednio sąsiadujący z ogrodem, warto zazielenić większą część dachu.
Część prywatna
Prywatne pokoje zaplanowano zarówno na parterze, jak i na piętrze domu.
Na dole, obok części dziennej, znajduje się osobny apartament złożony z przestronnej sypialni (22,6 m2), łazienki i garderoby. Dodatkową atrakcję stanowi niewielki taras (loggia) z niezależnym wyjściem do ogrodu. Na sporej powierzchni za zamkniętymi drzwiami gospodarze mogą tu odpoczywać nie niepokojeni przez dzieci czy przebywających w domu gości. Naturalnie na taką izolację można sobie pozwolić dopiero wówczas, gdy ma się podchowane i samodzielne potomstwo. Trudno sobie przecież wyobrazić, że odseparujemy się w ten sposób od wymagających stałego nadzoru maluchów.
Jeśli jednak szczęśliwie dotrwaliśmy do momentu, w którym zapotrzebowanie na prywatność mają oba pokolenia domowników, rozdzielenie pokojów będzie wymarzonym rozwiązaniem.
Tu dwa pojedyncze pokoje sypialne umieszczono na piętrze, w całości przeznaczonym na potrzeby starszych dzieci. Niezależność drugiego poziomu podkreślają schody sąsiadujące bezpośrednio z wejściem do domu. Na niespełna 50 m2 znalazły się także (prócz skromnych, ok. 12-metrowych pokojów): łazienka, schowek, garderoba i wyjście na taras urządzony na dachu parterowej części domu. Łazienka, mimo niewielkiego metrażu, z powodzeniem pomieści najważniejsze elementy wyposażenia: sedes, umywalkę oraz porządną kabinę prysznicową.
Ładnie przeszklone pokoje mają okna z szerokimi parapetami na wysokości ok. 50 cm.
Na piętrze będzie trochę brakować kilku dodatkowych metrów na zaplecze magazynowe, od którego zależy utrzymanie względnego porządku w tym rejonie.
Część dzienna
Strefa wejściowa obejmuje wiatrołap (ze sporą szafą na okrycia) i centralnie ulokowany hol, w którym krzyżują się wszystkie domowe szlaki. Z holu dostępne są kuchnia i otwarta, wielofunkcyjna przestrzeń dzienna, a także toaleta, rodzicielski apartament oraz schody na piętro. Największą powierzchnię - 50,9 m2 - przeznaczono na salon. Jednym z niewielu stałych elementów tego wnętrza jest kominek oddzielający kuchnię od reszty części dziennej. Ponieważ wysoko umieszczone okna nie zapewnią osobom przebywającym w kuchni kontaktu wzrokowego z otoczeniem, nie należy jej całkowicie zamykać. Naturalnie kontrast między mocno przeszklonym rejonem wypoczynkowym (dwie prostopadłe, szklane ściany w niemal doskonały sposób integrują wnętrze z otoczeniem) i odrębną, ciemniejszą kuchnią może być atrakcyjny, jednak warto zapewnić jej dodatkową porcję dziennego światła i ładnych widoków - za pośrednictwem salonu.
Duża, pełna ściana w głębi pomieszczenia nadaje się na tło dla telewizora lub miejsce dla domowego księgozbioru. Na pozostałym obszarze ładnie zaprezentują się tylko niskie, wolno stojące meble.
Część prywatna
Prywatne pokoje zaplanowano zarówno na parterze, jak i na piętrze domu.
Na dole, obok części dziennej, znajduje się osobny apartament złożony z przestronnej sypialni (22,6 m2), łazienki i garderoby. Dodatkową atrakcję stanowi niewielki taras (loggia) z niezależnym wyjściem do ogrodu. Na sporej powierzchni za zamkniętymi drzwiami gospodarze mogą tu odpoczywać nie niepokojeni przez dzieci czy przebywających w domu gości. Naturalnie na taką izolację można sobie pozwolić dopiero wówczas, gdy ma się podchowane i samodzielne potomstwo. Trudno sobie przecież wyobrazić, że odseparujemy się w ten sposób od wymagających stałego nadzoru maluchów.
Jeśli jednak szczęśliwie dotrwaliśmy do momentu, w którym zapotrzebowanie na prywatność mają oba pokolenia domowników, rozdzielenie pokojów będzie wymarzonym rozwiązaniem.
Tu dwa pojedyncze pokoje sypialne umieszczono na piętrze, w całości przeznaczonym na potrzeby starszych dzieci. Niezależność drugiego poziomu podkreślają schody sąsiadujące bezpośrednio z wejściem do domu. Na niespełna 50 m2 znalazły się także (prócz skromnych, ok. 12-metrowych pokojów): łazienka, schowek, garderoba i wyjście na taras urządzony na dachu parterowej części domu. Łazienka, mimo niewielkiego metrażu, z powodzeniem pomieści najważniejsze elementy wyposażenia: sedes, umywalkę oraz porządną kabinę prysznicową.
Ładnie przeszklone pokoje mają okna z szerokimi parapetami na wysokości ok. 50 cm.
Na piętrze będzie trochę brakować kilku dodatkowych metrów na zaplecze magazynowe, od którego zależy utrzymanie względnego porządku w tym rejonie.
Część dzienna
Strefa wejściowa obejmuje wiatrołap (ze sporą szafą na okrycia) i centralnie ulokowany hol, w którym krzyżują się wszystkie domowe szlaki. Z holu dostępne są kuchnia i otwarta, wielofunkcyjna przestrzeń dzienna, a także toaleta, rodzicielski apartament oraz schody na piętro. Największą powierzchnię - 50,9 m2 - przeznaczono na salon. Jednym z niewielu stałych elementów tego wnętrza jest kominek oddzielający kuchnię od reszty części dziennej. Ponieważ wysoko umieszczone okna nie zapewnią osobom przebywającym w kuchni kontaktu wzrokowego z otoczeniem, nie należy jej całkowicie zamykać. Naturalnie kontrast między mocno przeszklonym rejonem wypoczynkowym (dwie prostopadłe, szklane ściany w niemal doskonały sposób integrują wnętrze z otoczeniem) i odrębną, ciemniejszą kuchnią może być atrakcyjny, jednak warto zapewnić jej dodatkową porcję dziennego światła i ładnych widoków - za pośrednictwem salonu.
Duża, pełna ściana w głębi pomieszczenia nadaje się na tło dla telewizora lub miejsce dla domowego księgozbioru. Na pozostałym obszarze ładnie zaprezentują się tylko niskie, wolno stojące meble.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Dom dla rodziny z nastolatkami