Materiały budowlane - beton komórkowy
To materiał lekki i bardzo łatwy w obróbce; bez trudu można go ciąć zwykłą piłą.
Materiał. Beton komórkowy produkowany jest z cementu i wapna (pełnią funkcję spoiwa), piasku, ewentualnie popiołu lotnego oraz proszku lub pasty aluminiowej, którym beton komórkowy zawdzięcza swą lekkość; dzięki nim w betonie powstają pęcherzyki powietrza.
Ważną właściwością betonu komórkowego jest jego gęstość objętościowa. Produkuje się bloczki różnej gęstości (odmiany: 400, 500, 600, 700, 800). Im wyższa gęstość, tym większa jest zwykle wytrzymałość na ściskanie, ale równocześnie - tym mniejsza izolacyjność cieplna materiału. Oznacza to, że bloczki odmiany 400 są cieplejsze niż odmiany 800, ale równocześnie mniej wytrzymałe na ściskanie.
Murowanie. Ściany jednowarstwowe (czyli takie, które nie będą ocieplane) można murować na dwa sposoby:
- na cienkie spoiny (1-3 mm). Używa się do tego zapraw klejowych; bloczki muszą być bardzo dokładne wymiarowo. Jeśli bloczki mają boczne krawędzie pionowe uformowane w pióra i wpusty, zaprawą wypełnia się tylko spoiny poziome;
- na grube spoiny (10-15 mm) - wtedy trzeba stosować zaprawy ciepłochronne.
Ściany dwu- i trójwarstwowe muruje się na grube spoiny, używając zwykłej zaprawy.
Uwaga! Kolejne warstwy bloczków należy układać z wzajemnym przesunięciem spoin (o min. 6 cm).
Wady i zalety:
+ Dobre właściwości ciepłochronne.
+ Znaczna paroprzepuszczalność.
+ Wytrzymałość na ściskanie pozwalająca na wybudowanie kilkupiętrowego budynku.
+ Łatwość obróbki (jest lekki i łatwo go ciąć).
- Nasiąkliwość (na placu budowy nie można ustawiać bloczków bezpośrednio na ziemi, a gotowe ściany trzeba szybko otynkować).
- Słaba izolacyjność akustyczna.
- Kruchość.
Ważną właściwością betonu komórkowego jest jego gęstość objętościowa. Produkuje się bloczki różnej gęstości (odmiany: 400, 500, 600, 700, 800). Im wyższa gęstość, tym większa jest zwykle wytrzymałość na ściskanie, ale równocześnie - tym mniejsza izolacyjność cieplna materiału. Oznacza to, że bloczki odmiany 400 są cieplejsze niż odmiany 800, ale równocześnie mniej wytrzymałe na ściskanie.
Murowanie. Ściany jednowarstwowe (czyli takie, które nie będą ocieplane) można murować na dwa sposoby:
- na cienkie spoiny (1-3 mm). Używa się do tego zapraw klejowych; bloczki muszą być bardzo dokładne wymiarowo. Jeśli bloczki mają boczne krawędzie pionowe uformowane w pióra i wpusty, zaprawą wypełnia się tylko spoiny poziome;
- na grube spoiny (10-15 mm) - wtedy trzeba stosować zaprawy ciepłochronne.
Ściany dwu- i trójwarstwowe muruje się na grube spoiny, używając zwykłej zaprawy.
Uwaga! Kolejne warstwy bloczków należy układać z wzajemnym przesunięciem spoin (o min. 6 cm).
Wady i zalety:
+ Dobre właściwości ciepłochronne.
+ Znaczna paroprzepuszczalność.
+ Wytrzymałość na ściskanie pozwalająca na wybudowanie kilkupiętrowego budynku.
+ Łatwość obróbki (jest lekki i łatwo go ciąć).
- Nasiąkliwość (na placu budowy nie można ustawiać bloczków bezpośrednio na ziemi, a gotowe ściany trzeba szybko otynkować).
- Słaba izolacyjność akustyczna.
- Kruchość.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Materiały budowlane - beton komórkowy