Wodne ogrzewanie podłogowe na parterze i piętrze

W ogrzewaniu podłogowym woda grzewcza płynie w rurach znajdujących się pod posadzką. Rury są układane w pętle (spirale) grzejne i podłączane do rozdzielaczy umieszczonych w szafkach nad- lub podtynkowych.

Aby ciepła podłoga nie powodowała obrzęku i bólu nóg, jej temperatura nie może być wyższa niż 29°C w pokojach i kuchniach (optymalna to 26°C). Natomiast, w łazience, holu oraz pod oknami i przy ścianach zewnętrznych nie powinna przekraczać 35°C.

Takie parametry uzyskamy, jeżeli temperatura wody grzejnej będzie oscylowała w granicach 50°C. Dlatego podłogówka sprawdza się jako podstawowy system ogrzewania w domach dobrze ocieplonych i we współpracy z niskotemperaturowymi źródłami ciepła, takimi jak gazowy kocioł kondensacyjny lub pompa ciepła.

Metoda mokra lub sucha

Wodne ogrzewanie podłogowe można wykonać dwiema metodami. Pierwszą z nich - tradycyjną, określaną również jako mokrą, układa się na podkładzie betonowym na gruncie lub stropie nad parterem. Drugą - suchą, znacznie szybszą, ale też i zdecydowanie droższą, stosuje się na stropie piętra.

Metoda tradycyjna. Po ułożeniu izolacji przeciwwilgociowej i termicznej rozkłada się rury grzejne, a następnie pokrywa się je wylewką cementową lub anhydrytową (gipsową). Potem można rozpocząć wygrzewanie płyty grzejnej (po 21 dniach - cementowej, a po 7 - anhydrytowej), aby usunąć nadmiar wody, która nie została związana w procesie twardnienia betonu lub gipsu. Jeżeli tą metodą chcemy ułożyć ogrzewanie w podłodze na gruncie, to grubość izolacji termicznej powinna wynosić nie mniej niż 13 cm. W przeciwnym razie część ciepła z rur zostanie przekazana w dół do gruntu, zamiast w górę do pomieszczenia, przez co spadnie efektywność podłogówki. Jeśli na taką warstwę w konstrukcji budynku brakuje miejsca, można zastosować cieńsze (o grubości 7 cm) płyty z poliuretanu. Materiał ten ma bowiem lepsze właściwości izolacyjne niż styropian. Natomiast dla podłogówki układanej na stropie na piętrze wystarczy izolacja z płyty styropianowej o grubości 2,5-3,5 cm, która pełni także funkcję izolacji akustycznej.

Metoda sucha. W tym wariancie podłogówki stosujemy systemowe płyty styropianowe o grubości 3 cm, pokryte warstwą aluminium zapewniającą równomierne rozprowadzenie ciepła. Rury, przez które przepływa woda grzejna, układa się w fabrycznie wyciętych kanałach lub w metalowych rynienkach. Zamiast wylewką rury przykrywa się specjalnymi płytami gipsowymi lub wiórowymi z domieszką aluminiowych drobin, poprawiających przewodność cieplną. Dzięki temu skraca się znacznie czas montażu ogrzewania. Kolejną istotną zaletą tej metody jest niewielki ciężar płyt - metr kwadratowy wykonanego z nich ogrzewania podłogowego waży około 10 kg, podczas gdy ten sam metr kwadratowy wykonany metodą mokrą waży 10 razy więcej. Dlatego najczęściej stosujemy ją, gdy układamy wodne ogrzewanie podłogowe w niewysokich pomieszczeniach lub na stropie o małej nośności, na przykład drewnianym. Wadą tego rozwiązania jest natomiast dwukrotnie wyższa cena niż metody mokrej.

Podłogówka na parterze

Salon. Dzięki dużej powierzchni oddawania ciepła ogrzewanie podłogowe zwykle w wystarczającym stopniu ogrzeje pomieszczenie, zapewniając mieszkańcom komfort cieplny.

Kuchnia, przedpokój. Podłogę zazwyczaj pokrywa się płytkami ceramicznymi, więc ogrzewanie podłogowe świetnie się do tych pomieszczeń nadaje. W kuchni czy przedpokoju grzejnik ścienny jest ostatnią rzeczą, na którą chcemy szukać miejsca. Chyba, że będzie to grzejnik dekoracyjny.

Łazienka. Najpierw należy ustalić, gdzie stanie wanna lub brodzik, bo pod tymi elementami wyposażenia łazienki nie układa się podłogówki. Warto z kolei zamontować tu grzejnik drabinkowy - dodatkowo ogrzeje łazienkę i można suszyć na nim ręczniki.

Podłogówka na piętrze

Sypialnie. Nie trzeba wcale obawiać się stosowania w nich ogrzewania podłogowego. Najczęściej zależy nam, aby w tym pomieszczeniu, szczególnie podczas snu, było chłodniej.

Jeżeli w nocy chcemy w sypialni mieć na przykład temperaturę nie przekraczającą 18°C, a zapotrzebowanie na ciepło dla tego pomieszczenia wynosi 50-60 W/m2 (dla dobrze izolowanego domu), to aby je pokryć, temperatura podłogi powinna wynosić 23°C. Widzimy zatem, że nie jest ona wysoka - podłoga pozostaje ledwie ciepła przy dotyku dłonią.

Do sypialni z ogrzewaniem podłogowym powinno się wybierać tylko meble na nóżkach. Takie sprzęty nie zmniejszają bowiem powierzchni ogrzewanej podłogi.

Pokoje dzieci. Najczęściej w ciągu dnia pełni funkcję pokoju do zabawy lub odrabiania lekcji, a nocą - sypialni. Jeśli chcemy, aby podczas snu w pomieszczeniu było chłodniej, należy ustawić oczekiwaną wartość temperatury na termostacie pokojowym. Ze względu na znaczną bezwładność cieplną ogrzewania podłogowego należy to zrobić co najmniej z godzinnym wyprzedzeniem.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>