Kanalizacja na etapie projektowania domu jednorodzinnego

Powszechnie uważa się, że kanalizacja jest prostą instalacją, niewymagającą żadnych obliczeń, a do jej ułożenia niepotrzebny jest fachowiec. Niestety, nic bardziej mylnego.

Dostęp do rur kanalizacyjnych po zakończeniu budowy jest dość trudny, a czasami (na przykład w domu niepodpiwniczonym) usunięcie awarii instalacji może nawet wymagać kucia podłogi. Dlatego wykonanie kanalizacji lepiej powierzyć doświadczonemu instalatorowi. Będziemy wówczas pewni, że średnice rur, ich długość, sposób prowadzenia i spadki zostaną właściwie dobrane.

Dzięki temu unikniemy zapychania się instalacji, rozchodzenia nieprzyjemnych zapachów pochodzących z kanalizacji, a także hałasów wywołanych odgłosem wody spuszczanej w misce ustępowej.

Planowanie

W typowych projektach domów jednorodzinnych znajdziemy dokumentację z przykładowym poprowadzeniem wszystkich instalacji, w tym także kanalizacji. Najczęściej jednak zdarza się tak, że albo rozkład pomieszczeń, albo aranżacja samej łazienki bądź kuchni nie do końca nam odpowiadają. Zaczynamy wówczas dokonywać wielu zmian, nie zdając sobie przy tym sprawy z tego, że potrzebnych urządzeń sanitarnych (takich jak umywalka, wanna, prysznic, sedes oraz ewentualnie bidet w łazience czy zlewozmywak w kuchni) nie podłączymy już do zaprojektowanych wcześniej pionów lub poziomów kanalizacyjnych. Nasze pomysły i wątpliwości należy więc przedyskutować z doświadczonym wykonawcą, który podpowie, jakie rozwiązania są racjonalne, aby instalacja działała właściwie.

Jeśli dom jest niepodpiwniczony, ostateczny rozkład pomieszczeń i znajdujących się w nich urządzeń powinien być koniecznie uzgodniony przed rozpoczęciem wykonania podłogi, ponieważ kanalizacja jest układana w gruncie. Po zrobieniu podłogi na gruncie, wszelkie zmiany w prowadzeniu kanalizacji są bardzo trudne i kosztowne.

Gdy budynek jest podpiwniczony, rozprowadzenie poziomych przewodów kanalizacyjnych odbywa się znacznie później - po zakończeniu budowy stanu surowego. Jednak i w tej sytuacji warto podjąć wcześniej decyzje dotyczące lokalizacji poszczególnych urządzeń sanitarnych na kondygnacjach, tak aby można było wykonać otwory w stropach przed ich wylaniem (na przejściach pionowych przewodów kanalizacyjnych).

Rodzaje urządzeń sanitarnych

Już na etapie projektowania instalacji kanalizacyjnej musimy podjąć decyzję, czy w łazience będzie tylko wanna, czy natrysk, czy też jedno i drugie? Gdzie i jaką miskę zamontować?

Prysznic. Jeśli zdecydujemy się na brodzik, to trzeba jeszcze określić jego rodzaj - standardowy, głęboki, a może modny ostatnio płaski? To ostatnie rozwiązanie jest możliwe do wykonania tylko wtedy, gdy warstwy wykończeniowe podłogi (wylewka) mają co najmniej 10 cm grubości. Musi się bowiem zmieścić w nich syfon (najlepiej taki, który można wyjmować od góry do oczyszczenia) oraz przewód odprowadzający wodę z natrysku.

Wanna. W mniejszych łazienkach wanny, zależnie od kształtu, ustawia się przy jednej ze ścian lub w rogu, natomiast w dużych - możemy zamontować wannę wolno stojącą na środku pomieszczenia.

W jednej i drugiej sytuacji sprawdźmy, gdzie wanna ma usytuowany odpływ. Ma to bowiem duże znaczenie dla właściwego zaprojektowania podejścia kanalizacyjnego.

Miska ustępowa i bidet. Modele kompaktowe, czyli miski stojące ze zbiornikiem spłukującym, przystosowane są do podłączania do kanalizacji poprowadzonej w ścianie (typ poznański) lub od strony podłogi (typ warszawski). Na rynku znajdziemy również miski z odpływem uniwersalnym, które dzięki odpowiednim elementom przyłączeniowym umożliwiają podłączenie zarówno pionowe, jak i poziome. Podobnie rzecz się ma ze stojącymi bidetami.

Wielu inwestorów zamiast urządzeń stojących, wybiera wiszące. Wówczas zarówno miska, jak i bidet mocowane są na specjalnych stelażach. Taki montaż nie tylko ułatwia sprzątanie podłogi, ale pozwala też na ukrycie wszystkich podłączeń oraz rur kanalizacyjnych i wodnych w ścianie, co poprawia wygląd łazienki.

Pralnia lub łazienka w piwnicy. Gdy podłoga w piwnicy będzie poniżej sieci kanalizacyjnej, wtedy ścieków z pralki, umywalki lub sedesu nie da się odprowadzić grawitacyjnie do sieci kanalizacyjnej. Trzeba dodatkowo kupić specjalne urządzenie - hermetyczny zbiornik wyposażony w pompę z rozdrabniaczem. Umożliwia ono przetłoczenie ścieków na taką wysokość i w takie miejsce, by dalej mogły już popłynąć grawitacyjnie.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>