Stelaże łazienkowe - wieszaki na sedes, bidet i umywalkę
Stelaże nie tylko ułatwiają montaż przyborów sanitarnych w łazience, ale umożliwiają też zaprojektowanie jej w niebanalny sposób.
Kiedy myślimy o remoncie łazienki, wielu z nas bierze pod uwagę montaż stelaży, na których zawisną sedes, bidet, a czasami również umywalka. Niektórzy planują wyspy lub półwyspy z urządzeniami sanitarnymi. I nic w tym dziwnego, ponieważ takie rozwiązanie nie tylko nadaje wnętrzu ciekawy, niepowtarzalny charakter, ale jest też bardzo praktyczne. Pozwala bowiem tworzyć funkcjonalne strefy - sanitarną, kąpielową; a w dużych łazienkach - również strefę relaksu (określaną często jako wellness). Umożliwia też ukrycie za lekką ścianką działową przyborów, których nie chcemy oglądać na pierwszym planie - na przykład sedesu i bidetu, a wyeksponowanie innych - ciekawej umywalki czy niebanalnego natrysku.
Ponadto dzięki wyspom i półwyspom łatwiej zamontować podejście kanalizacyjne, zwłaszcza wtedy, gdy prowadzone po ścianie byłoby za długie ze względu na wymagane spadki. W ten sposób na środku łazienki, z dala od ścian, bez większych problemów zamontujemy na przykład wannę czy kabinę prysznicową.
Rodzaje stelaży
W zależności od aranżacji łazienki do montażu przyborów sanitarnych (miski ustępowej, bidetu, umywalki) stosuje się różne typy stelaży bądź specjalne systemy samonośne.
Do zabudowy lekkiej (suchej). Stelaż ustawia się przy ściance murowanej lub montuje w lekkiej ścianie szkieletowej.
W pierwszym wariancie stelaż jest mocowany do murowanej ściany za pomocą wsporników dystansowych, które czasami są dostarczane w komplecie, oraz do podłogi dwoma kołkami rozporowymi. Można też użyć szyn montażowych, które po wypoziomowaniu przykręca się do ściany i podłogi. Wtedy wystarczy stelaż wstawić między szyny i zablokować odpowiednimi nakładkami. Nad stelażem można przewidzieć miejsce na półki lub na szafkę.
Drugim sposobem jest dostawienie do murowanej ściany w pomieszczeniu pełnej ścianki szkieletowej z poziomych oraz pionowych profili metalowych i zamontowanie w niej - podobnie jak przy użyciu szyn - stelaży do przyborów sanitarnych, czyli do umywalki, sedesu lub bidetu. Ścianka szkieletowa dzieli przestrzeń pomieszczenia, często poprawiając jego proporcje, oraz daje możliwość niestandardowego ustawiania urządzeń sanitarnych - na półwyspie. Może mieć różną długość, zależnie od efektu, jaki chcemy uzyskać.
Oba systemy szkieletowe okłada się najczęściej wodoodpornymi płytami gipsowo-kartonowymi (zielonymi) lub gipsowo-włóknowymi. Gipsowo--kartonowe układa się najczęściej dwuwarstwowo (2×12,5 mm) lub jednowarstwowo - płyty muszą mieć jednak wówczas grubość 18 mm.
Samonośny system instalacyjny (wolno stojący). W zależności od producenta na rynku spotkamy różne nazwy: TECE-Profil, Viega Steptec, GIS firmy Geberit lub Rapid SL firmy Grohe. System składa się z szyny (profilu) o specjalnie opracowanym kształcie, różnych szybkozłączek oraz uproszczonych modułów do mocowania miski ustępowej, bidetu i umywalki, ale stosuje się też standardowe stelaże. Korzystając z tych systemów, można zbudować:
- półwysep - dochodzący do ściany mieści się nawet w niedużych łazienkach,
- wyspę - wymaga łazienki o większej powierzchni, bowiem wokół wyspy zostawia się odpowiednio dużo miejsca do chodzenia ze wszystkich stron.
Wolno stojącą ściankę bez kłopotu obciążymy urządzeniami po obu jej stronach lub zainstalujemy dwukomorową umywalkę z dwiema bateriami i syfonami - takie rozwiązanie nie zawsze jest możliwe przy zastosowaniu standardowych systemów stelaży. Aby konstrukcja była jednak stabilna i wytrzymała, trzeba oczywiście przestrzegać dopuszczalnych wysokości i grubości ścianek podawanych w tabelach do projektowania.
Cała wewnętrzna przestrzeń ścianki - pomiędzy poszczególnymi stelażami - może być wykorzystana w dowolny sposób. Zazwyczaj ukrywa się w niej wszelkie instalacje: wodną, kanalizacyjną, a nawet elektryczną - na przykład do oświetlenia lustra. Ściankę można obudować nie tylko płytą gipsowo-kartonową, ale też płytą meblową i wykonać z niej półki lub szafki na przydatne drobiazgi łazienkowe. Dodatkowo taki system samonośny umożliwia stworzenie w dowolnym miejscu łazienki wnęki z oświetleniem lub zabudowy do wanny.
Uwaga! Wielu fachowców coraz częściej używa samonośnych systemów do budowy ścianek w pokojach lub wyspy w kuchni.
Do zabudowy ciężkiej (mokrej). Stelaż mocuje się do murowanej ściany lub w jej wnęce i obmurowuje. Są różne odmiany - z ramą lub styropianowymi bloczkami konstrukcyjnymi. W stelażach z ramą pustą przestrzeń wewnątrz niej trzeba wypełnić - kawałkami styropianu, bloczkami betonowymi lub cegłami i betonem. Wygodniejsze w montażu są stelaże z fabrycznie przygotowanymi blokami styropianowymi wypełniającymi wolną przestrzeń wewnątrz stelaża. Do takich bloków można bezpośrednio po otynkowaniu tynkiem zbrojonym siatką przykleić płytki ceramiczne.
Stelaże do zabudowy mokrej znajdują zastosowanie, jeśli ściankę wyspy lub półwyspu buduje się na przykład z bloczków betonu komórkowego. Są to bowiem najtańsze i najprostsze zestawy stelaży. Takie rozwiązanie jest jednak bardziej praco- i czasochłonne niż omówione wcześniej.
Stelaże narożne
Jeśli planujemy ustawienie miski ustępowej lub umywalki pod kątem - na przykład w rogu łazienki albo obok wanny, warto kupić stelaż narożny. Zajmie znacznie mniej miejsca niż klasyczny stelaż ustawiony w rogu.
Montaż
W zasadzie każdy wprawny fachowiec zamontuje stelaż do zabudowy lekkiej bądź mokrej. Natomiast wykonanie systemu samonośnego lepiej powierzyć fachowcowi przeszkolonemu przez danego producenta. Co prawda większość systemów jest na tyle nieskomplikowana, że buduje się z nich niczym z klocków, ale wymagają na przykład zastosowania odpowiednich narzędzi do cięcia profili.
Ponadto dzięki wyspom i półwyspom łatwiej zamontować podejście kanalizacyjne, zwłaszcza wtedy, gdy prowadzone po ścianie byłoby za długie ze względu na wymagane spadki. W ten sposób na środku łazienki, z dala od ścian, bez większych problemów zamontujemy na przykład wannę czy kabinę prysznicową.
Rodzaje stelaży
W zależności od aranżacji łazienki do montażu przyborów sanitarnych (miski ustępowej, bidetu, umywalki) stosuje się różne typy stelaży bądź specjalne systemy samonośne.
Do zabudowy lekkiej (suchej). Stelaż ustawia się przy ściance murowanej lub montuje w lekkiej ścianie szkieletowej.
W pierwszym wariancie stelaż jest mocowany do murowanej ściany za pomocą wsporników dystansowych, które czasami są dostarczane w komplecie, oraz do podłogi dwoma kołkami rozporowymi. Można też użyć szyn montażowych, które po wypoziomowaniu przykręca się do ściany i podłogi. Wtedy wystarczy stelaż wstawić między szyny i zablokować odpowiednimi nakładkami. Nad stelażem można przewidzieć miejsce na półki lub na szafkę.
Drugim sposobem jest dostawienie do murowanej ściany w pomieszczeniu pełnej ścianki szkieletowej z poziomych oraz pionowych profili metalowych i zamontowanie w niej - podobnie jak przy użyciu szyn - stelaży do przyborów sanitarnych, czyli do umywalki, sedesu lub bidetu. Ścianka szkieletowa dzieli przestrzeń pomieszczenia, często poprawiając jego proporcje, oraz daje możliwość niestandardowego ustawiania urządzeń sanitarnych - na półwyspie. Może mieć różną długość, zależnie od efektu, jaki chcemy uzyskać.
Oba systemy szkieletowe okłada się najczęściej wodoodpornymi płytami gipsowo-kartonowymi (zielonymi) lub gipsowo-włóknowymi. Gipsowo--kartonowe układa się najczęściej dwuwarstwowo (2×12,5 mm) lub jednowarstwowo - płyty muszą mieć jednak wówczas grubość 18 mm.
Samonośny system instalacyjny (wolno stojący). W zależności od producenta na rynku spotkamy różne nazwy: TECE-Profil, Viega Steptec, GIS firmy Geberit lub Rapid SL firmy Grohe. System składa się z szyny (profilu) o specjalnie opracowanym kształcie, różnych szybkozłączek oraz uproszczonych modułów do mocowania miski ustępowej, bidetu i umywalki, ale stosuje się też standardowe stelaże. Korzystając z tych systemów, można zbudować:
- półwysep - dochodzący do ściany mieści się nawet w niedużych łazienkach,
- wyspę - wymaga łazienki o większej powierzchni, bowiem wokół wyspy zostawia się odpowiednio dużo miejsca do chodzenia ze wszystkich stron.
Wolno stojącą ściankę bez kłopotu obciążymy urządzeniami po obu jej stronach lub zainstalujemy dwukomorową umywalkę z dwiema bateriami i syfonami - takie rozwiązanie nie zawsze jest możliwe przy zastosowaniu standardowych systemów stelaży. Aby konstrukcja była jednak stabilna i wytrzymała, trzeba oczywiście przestrzegać dopuszczalnych wysokości i grubości ścianek podawanych w tabelach do projektowania.
Cała wewnętrzna przestrzeń ścianki - pomiędzy poszczególnymi stelażami - może być wykorzystana w dowolny sposób. Zazwyczaj ukrywa się w niej wszelkie instalacje: wodną, kanalizacyjną, a nawet elektryczną - na przykład do oświetlenia lustra. Ściankę można obudować nie tylko płytą gipsowo-kartonową, ale też płytą meblową i wykonać z niej półki lub szafki na przydatne drobiazgi łazienkowe. Dodatkowo taki system samonośny umożliwia stworzenie w dowolnym miejscu łazienki wnęki z oświetleniem lub zabudowy do wanny.
Uwaga! Wielu fachowców coraz częściej używa samonośnych systemów do budowy ścianek w pokojach lub wyspy w kuchni.
Do zabudowy ciężkiej (mokrej). Stelaż mocuje się do murowanej ściany lub w jej wnęce i obmurowuje. Są różne odmiany - z ramą lub styropianowymi bloczkami konstrukcyjnymi. W stelażach z ramą pustą przestrzeń wewnątrz niej trzeba wypełnić - kawałkami styropianu, bloczkami betonowymi lub cegłami i betonem. Wygodniejsze w montażu są stelaże z fabrycznie przygotowanymi blokami styropianowymi wypełniającymi wolną przestrzeń wewnątrz stelaża. Do takich bloków można bezpośrednio po otynkowaniu tynkiem zbrojonym siatką przykleić płytki ceramiczne.
Stelaże do zabudowy mokrej znajdują zastosowanie, jeśli ściankę wyspy lub półwyspu buduje się na przykład z bloczków betonu komórkowego. Są to bowiem najtańsze i najprostsze zestawy stelaży. Takie rozwiązanie jest jednak bardziej praco- i czasochłonne niż omówione wcześniej.
Stelaże narożne
Jeśli planujemy ustawienie miski ustępowej lub umywalki pod kątem - na przykład w rogu łazienki albo obok wanny, warto kupić stelaż narożny. Zajmie znacznie mniej miejsca niż klasyczny stelaż ustawiony w rogu.
Montaż
W zasadzie każdy wprawny fachowiec zamontuje stelaż do zabudowy lekkiej bądź mokrej. Natomiast wykonanie systemu samonośnego lepiej powierzyć fachowcowi przeszkolonemu przez danego producenta. Co prawda większość systemów jest na tyle nieskomplikowana, że buduje się z nich niczym z klocków, ale wymagają na przykład zastosowania odpowiednich narzędzi do cięcia profili.
Ściankę wyspy lub półwyspu można zbudować i wyposażyć we wszystkie instalacje (wodną, kanalizacyjną oraz, jeśli potrzeba, elektryczną) nawet poza domem, w którym dokonywany jest remont łazienki. Następnie ściankę samonośnego systemu mocuje się do podłogi - i ewentualnie ściany lub sufitu - kołkami rozporowymi, a na koniec podłącza się podejścia do instalacji w łazience.
Aby ułatwić dobór wymaganych elementów systemu, niektórzy producenci oferują specjalny program komputerowy, który pomaga zaprojektować wyposażenie i wygląd łazienki.
Ciekawe udoskonalenia
Podczas modernizacji łazienki czeka nas wiele problemów do rozwiązania - na przykład gdy chcemy zamontować miskę ustępową w innym miejscu niż dotychczas lub ułożyć ogrzewanie podłogowe, co wyklucza montaż stelaża do podłogi. Producenci przewidzieli jednak praktyczne rozwiązania większości z nich.
Przesunięcie odpływu z miski ustępowej. Jeśli chcemy umieścić sedes w innym miejscu pomieszczenia, warto wykorzystać specjalną kształtkę kanalizacyjną. Ma ona spłaszczony przekrój (przy zachowaniu wymaganej przepustowości), dzięki czemu doskonale mieści się w warstwie wylewki i umożliwia przesunięcie odpływu nawet o 60 cm.
Inny sposób mocowania stóp stelaża. Ciepła podłoga w łazience to marzenie wielu z nas, dlatego chętnie montujemy tu wodne lub elektryczne ogrzewanie podłogowe. Niestety, w takiej podłodze wiercenie otworów może uszkodzić instalację ogrzewania podłogowego. Rozwiązaniem są odpowiednie uchwyty do stóp instalacyjnych, które mocuje się nie do podłogi, ale do ściany.
System samonośny. Czasami stara ściana murowana ma zbyt słabą konstrukcję, by zamontować na niej stelaż z urządzeniem sanitarnym. Taką ścianę zastępujemy systemem samonośnym, który bez trudu przeniesie obciążenia związane z montażem wiszącej miski ustępowej czy umywalki.
Za i przeciw
Wiszące miski ustępowe i bidety na ukrytym w ścianie stelażu instalacyjnym są chętnie kupowane i montowane. Popularność zdobyły dzięki niewątpliwym zaletom:
- ukryciu wszystkich technicznych elementów w ścianie;
- wyciszeniu działania przyborów sanitarnych;
- zwiększeniu atrakcyjności łazienki;
- ułatwieniu sprzątania podłogi.
Pomimo owych zalet niektórzy obawiają się tego rozwiązania. Najwięcej wątpliwości dotyczy dwóch kwestii: wytrzymałości konstrukcji stelaży oraz tego, czy trzeba będzie kuć ścianę w razie awarii spłuczki. Wszystkie stelaże do miski i do bidetu, zarówno do zabudowy lekkiej, jak i ciężkiej, wytrzymują obciążenie aż do 400 kg, a stelaże do umywalki - do 150 kg. Natomiast gdy nastąpi awaria spłuczki, dostęp do jej wnętrza jest bardzo prosty - przez otwór rewizyjny znajdujący się pod przyciskiem spłukującym.
Gwarancja
Producenci stelaży dają na nie kilkuletnią gwarancję - zwykle od 5 do 10 lat. Zasady jej udzielania bywają jednak różne. Na całe urządzenie wieloletnią gwarancję przyznają wyłącznie renomowani producenci. U innych najczęściej dotyczy ona ramy stelaża i zbiornika spłukującego, czyli elementów, które raczej rzadko się psują. Nie są nią natomiast objęte zawory i uszczelki, a więc części zazwyczaj najszybciej ulegające uszkodzeniu lub zużyciu.
Dlatego przed zakupem stelaży warto sprawdzić:
- jakie elementy są objęte gwarancją;
- czy można dokupić części zamienne (ponieważ nie można ich zastąpić elementami pochodzącymi od innego producenta);
- jak duża jest sieć serwisowa - byśmy w razie awarii nie pozostali sami z kłopotem.
Aby ułatwić dobór wymaganych elementów systemu, niektórzy producenci oferują specjalny program komputerowy, który pomaga zaprojektować wyposażenie i wygląd łazienki.
Ciekawe udoskonalenia
Podczas modernizacji łazienki czeka nas wiele problemów do rozwiązania - na przykład gdy chcemy zamontować miskę ustępową w innym miejscu niż dotychczas lub ułożyć ogrzewanie podłogowe, co wyklucza montaż stelaża do podłogi. Producenci przewidzieli jednak praktyczne rozwiązania większości z nich.
Przesunięcie odpływu z miski ustępowej. Jeśli chcemy umieścić sedes w innym miejscu pomieszczenia, warto wykorzystać specjalną kształtkę kanalizacyjną. Ma ona spłaszczony przekrój (przy zachowaniu wymaganej przepustowości), dzięki czemu doskonale mieści się w warstwie wylewki i umożliwia przesunięcie odpływu nawet o 60 cm.
Inny sposób mocowania stóp stelaża. Ciepła podłoga w łazience to marzenie wielu z nas, dlatego chętnie montujemy tu wodne lub elektryczne ogrzewanie podłogowe. Niestety, w takiej podłodze wiercenie otworów może uszkodzić instalację ogrzewania podłogowego. Rozwiązaniem są odpowiednie uchwyty do stóp instalacyjnych, które mocuje się nie do podłogi, ale do ściany.
System samonośny. Czasami stara ściana murowana ma zbyt słabą konstrukcję, by zamontować na niej stelaż z urządzeniem sanitarnym. Taką ścianę zastępujemy systemem samonośnym, który bez trudu przeniesie obciążenia związane z montażem wiszącej miski ustępowej czy umywalki.
Za i przeciw
Wiszące miski ustępowe i bidety na ukrytym w ścianie stelażu instalacyjnym są chętnie kupowane i montowane. Popularność zdobyły dzięki niewątpliwym zaletom:
- ukryciu wszystkich technicznych elementów w ścianie;
- wyciszeniu działania przyborów sanitarnych;
- zwiększeniu atrakcyjności łazienki;
- ułatwieniu sprzątania podłogi.
Pomimo owych zalet niektórzy obawiają się tego rozwiązania. Najwięcej wątpliwości dotyczy dwóch kwestii: wytrzymałości konstrukcji stelaży oraz tego, czy trzeba będzie kuć ścianę w razie awarii spłuczki. Wszystkie stelaże do miski i do bidetu, zarówno do zabudowy lekkiej, jak i ciężkiej, wytrzymują obciążenie aż do 400 kg, a stelaże do umywalki - do 150 kg. Natomiast gdy nastąpi awaria spłuczki, dostęp do jej wnętrza jest bardzo prosty - przez otwór rewizyjny znajdujący się pod przyciskiem spłukującym.
Gwarancja
Producenci stelaży dają na nie kilkuletnią gwarancję - zwykle od 5 do 10 lat. Zasady jej udzielania bywają jednak różne. Na całe urządzenie wieloletnią gwarancję przyznają wyłącznie renomowani producenci. U innych najczęściej dotyczy ona ramy stelaża i zbiornika spłukującego, czyli elementów, które raczej rzadko się psują. Nie są nią natomiast objęte zawory i uszczelki, a więc części zazwyczaj najszybciej ulegające uszkodzeniu lub zużyciu.
Dlatego przed zakupem stelaży warto sprawdzić:
- jakie elementy są objęte gwarancją;
- czy można dokupić części zamienne (ponieważ nie można ich zastąpić elementami pochodzącymi od innego producenta);
- jak duża jest sieć serwisowa - byśmy w razie awarii nie pozostali sami z kłopotem.
Uwaga! Choć wybór przycisków spłukujących pasujących do danego modelu stelaża do miski ustępowej jest zwykle duży, to nie zawsze musi pasować akurat ten, który nam się podoba. Pamiętajmy też, że stelaże i przyciski od różnych producentów nie pasują do siebie.
Ile to kosztuje
Stelaże do zabudowy lekkiej
- do miski: od 640 zł
- bidetowe: od 560 zł
Stelaże do zabudowy ciężkiej
- do miski: od 510 zł
- bidetowe: od 360 zł
Ile to kosztuje
Stelaże do zabudowy lekkiej
- do miski: od 640 zł
- bidetowe: od 560 zł
Stelaże do zabudowy ciężkiej
- do miski: od 510 zł
- bidetowe: od 360 zł
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Stelaże łazienkowe - wieszaki na sedes, bidet i umywalkę