Kto powinien zapłacić za wymianę pokrycia dachowego?
W 2000 roku kupiłam blachę dachową, która się zniszczyła. Firma uznała uszkodzenia powłoki (rdza na blasze) i zobowiązała się dać nową blachę, ale nie chce zapłacić za jej wymianę. Czy mogę domagać się zwrotu kosztów zmiany pokrycia dachowego? Dodam, że nie posiadam gwarancji na piśmie, a jedynie fakturę na zakup blachy. Zofia D.
W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2003 roku przepisów ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej, obecnie funkcjonują dwa systemy odpowiedzialności sprzedawcy wobec konsumenta za wady sprzedanego towaru. W stosunku do towarów zakupionych do końca 2002 roku (jak to ma miejsce u naszej czytelniczki) nadal obowiązują przepisy dotyczące rękojmi za wady sprzedanego towaru, określone w kodeksie cywilnym. Natomiast w stosunku do produktów zakupionych od stycznia 2003 roku, sprzedawca odpowiada wobec konsumenta za niezgodność towaru z umową.
Rękojmia
Na podstawie uprawnień przysługujących konsumentowi z tytułu rękojmi, w razie powstania wady, może on:
- odstąpić od umowy;
- żądać obniżenia ceny.
Konsument nie może jednak odstąpić od umowy, gdy sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad albo niezwłocznie wady usunie (tak stało się w opisanej sytuacji). Sprzedawca ponosi wszelkie wynikłe z tego tytułu koszty, na przykład transportu, ubezpieczenia, pakowania itp.
Kupujący może jednak żądać naprawienia szkody, którą poniósł przez to, że zawarł umowę nie wiedząc o istnieniu wady - w tym również zawierać się będą koszty wymiany wadliwej blachy dachowej.
Należy przy tym podkreślić, iż uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy sprzedanej wygasają po upływie roku, licząc od dnia, w którym rzecz została kupującemu wydana.
Kupujący musi jednocześnie zawiadomić o wadzie w ciągu miesiąca od dnia jej wykrycia - wystarczy w tym celu wysłać list polecony.
Wyjątkiem będzie tu sytuacja, jeśli wada został podstępnie zatajona przez sprzedawcę - wówczas upływ terminów nie ma znaczenia. Umyślne ukrycie wady, które ma na celu utrudnienie jej wykrycia przez kupującego, stanowi podstępne zatajenie wady fizycznej rzeczy sprzedanej. Za zachowanie takie należy uznać ukrycie lub zamaskowanie wadliwości, a co najmniej sytuację, w której sprzedawca - wiedząc o istnieniu wady - nie poinformował o niej kupującego (wyrok Sądu Najwyższego z 21 czerwca 2002 r., V CKN 1070/00, OSNC 2003, nr 6, poz. 88)
Lakoniczność listu nie pozwala na ustalenie, czy kupujący zawiadomił o wadzie w ustawowych terminach lub czy wada została podstępnie zatajona. Jeśli nie - nie ma on prawa domagać się zwrotu jakichkolwiek kosztów i może liczyć tylko na dobrą wolę i renomę firmy sprzedającej.
Rzecznik Praw Konsumentów
Jeśli terminy zostały zachowane lub wada była zatajona umyślnie, a sprzedawca nie będzie chciał pokryć kosztów wymiany blachy, można zwrócić się do miejskiego lub powiatowego Rzecznika Praw Konsumentów, który będzie próbował pomóc wyegzekwować należność. W jego kompetencjach mieści się bowiem wytaczanie powództwa na rzecz konsumentów oraz wstępowanie, za ich zgodą, do toczącego się postępowania w sprawach o ochronę interesów konsumentów.
Do kompetencji rzecznika należy również zapewnienie bezpłatnego poradnictwa konsumenckiego oraz występowanie do przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów konsumentów. W tych sprawach współdziała on z właściwymi miejscowo delegaturami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Inspekcji Handlowej oraz organizacjami konsumenckimi.
Według nowej ustawy
Warto tutaj wspomnieć, że jeżeli sprzedaż miałaby miejsce w 2003 roku (lub później), wówczas zastosowanie ma już ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej. Ustawę stosuje się do dokonywanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedaży rzeczy ruchomej osobie fizycznej, która nabywa tę rzecz w celu niezwiązanym z działalnością zawodową lub gospodarczą (towar konsumpcyjny).
Do sprzedaży konsumenckiej nie stosuje się przepisów artykułów 556-581 Kodeksu cywilnego - przepisów o rękojmi i gwarancji.
Sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową. Kupujący może wówczas żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów.
Nieodpłatność naprawy i wymiany w rozumieniu przepisów nowej ustawy oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów (robocizny i materiałów) demontażu, dostarczenia, oraz ponownego zamontowania i uruchomienia. Oznacza to, że w obecnym stanie prawnym (dla rzeczy kupionych od stycznia 2003 roku) sprzedawcę jednoznacznie obciążałyby również koszty wymiany blachy dachowej.
Rękojmia
Na podstawie uprawnień przysługujących konsumentowi z tytułu rękojmi, w razie powstania wady, może on:
- odstąpić od umowy;
- żądać obniżenia ceny.
Konsument nie może jednak odstąpić od umowy, gdy sprzedawca niezwłocznie wymieni rzecz wadliwą na rzecz wolną od wad albo niezwłocznie wady usunie (tak stało się w opisanej sytuacji). Sprzedawca ponosi wszelkie wynikłe z tego tytułu koszty, na przykład transportu, ubezpieczenia, pakowania itp.
Kupujący może jednak żądać naprawienia szkody, którą poniósł przez to, że zawarł umowę nie wiedząc o istnieniu wady - w tym również zawierać się będą koszty wymiany wadliwej blachy dachowej.
Należy przy tym podkreślić, iż uprawnienia z tytułu rękojmi za wady fizyczne rzeczy sprzedanej wygasają po upływie roku, licząc od dnia, w którym rzecz została kupującemu wydana.
Kupujący musi jednocześnie zawiadomić o wadzie w ciągu miesiąca od dnia jej wykrycia - wystarczy w tym celu wysłać list polecony.
Wyjątkiem będzie tu sytuacja, jeśli wada został podstępnie zatajona przez sprzedawcę - wówczas upływ terminów nie ma znaczenia. Umyślne ukrycie wady, które ma na celu utrudnienie jej wykrycia przez kupującego, stanowi podstępne zatajenie wady fizycznej rzeczy sprzedanej. Za zachowanie takie należy uznać ukrycie lub zamaskowanie wadliwości, a co najmniej sytuację, w której sprzedawca - wiedząc o istnieniu wady - nie poinformował o niej kupującego (wyrok Sądu Najwyższego z 21 czerwca 2002 r., V CKN 1070/00, OSNC 2003, nr 6, poz. 88)
Lakoniczność listu nie pozwala na ustalenie, czy kupujący zawiadomił o wadzie w ustawowych terminach lub czy wada została podstępnie zatajona. Jeśli nie - nie ma on prawa domagać się zwrotu jakichkolwiek kosztów i może liczyć tylko na dobrą wolę i renomę firmy sprzedającej.
Rzecznik Praw Konsumentów
Jeśli terminy zostały zachowane lub wada była zatajona umyślnie, a sprzedawca nie będzie chciał pokryć kosztów wymiany blachy, można zwrócić się do miejskiego lub powiatowego Rzecznika Praw Konsumentów, który będzie próbował pomóc wyegzekwować należność. W jego kompetencjach mieści się bowiem wytaczanie powództwa na rzecz konsumentów oraz wstępowanie, za ich zgodą, do toczącego się postępowania w sprawach o ochronę interesów konsumentów.
Do kompetencji rzecznika należy również zapewnienie bezpłatnego poradnictwa konsumenckiego oraz występowanie do przedsiębiorców w sprawach ochrony praw i interesów konsumentów. W tych sprawach współdziała on z właściwymi miejscowo delegaturami Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, Inspekcji Handlowej oraz organizacjami konsumenckimi.
Według nowej ustawy
Warto tutaj wspomnieć, że jeżeli sprzedaż miałaby miejsce w 2003 roku (lub później), wówczas zastosowanie ma już ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej. Ustawę stosuje się do dokonywanej w zakresie działalności przedsiębiorstwa sprzedaży rzeczy ruchomej osobie fizycznej, która nabywa tę rzecz w celu niezwiązanym z działalnością zawodową lub gospodarczą (towar konsumpcyjny).
Do sprzedaży konsumenckiej nie stosuje się przepisów artykułów 556-581 Kodeksu cywilnego - przepisów o rękojmi i gwarancji.
Sprzedawca odpowiada wobec kupującego, jeżeli towar konsumpcyjny w chwili jego wydania jest niezgodny z umową. Kupujący może wówczas żądać doprowadzenia go do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę albo wymianę na nowy, chyba że naprawa albo wymiana są niemożliwe lub wymagają nadmiernych kosztów.
Nieodpłatność naprawy i wymiany w rozumieniu przepisów nowej ustawy oznacza, że sprzedawca ma również obowiązek zwrotu kosztów poniesionych przez kupującego, w szczególności kosztów (robocizny i materiałów) demontażu, dostarczenia, oraz ponownego zamontowania i uruchomienia. Oznacza to, że w obecnym stanie prawnym (dla rzeczy kupionych od stycznia 2003 roku) sprzedawcę jednoznacznie obciążałyby również koszty wymiany blachy dachowej.
Podstawa prawna:
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. nr 16, poz. 93 ze zmianami).
Ustawa z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. nr 141 poz. 1176 z 2002 r. ze zmianami).
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Kto powinien zapłacić za wymianę pokrycia dachowego?