Umywalki - od zakupu do montażu
Umywalka to element wyposażenia łazienki, który używany jest najczęściej. Umywalka powinna być wygodna, niezależnie od tego, czy znajdzie się w rodzinnej łazience, czy też w osobnej toalecie. Dlatego odpowiedni dobór urządzenia jest tak istotny.
1 z 14
2 z 14
3 z 14
4 z 14
5 z 14
6 z 14
7 z 14
8 z 14
9 z 14
10 z 14
11 z 14
12 z 14
13 z 14
14 z 14
Wymiary. Najważniejszym wymiarem umywalki jest jej szerokość. Typowe modele mają 45, 50, 55 i 60 cm szerokości. W łazience optymalna jest umywalka o szerokości 60 cm. Ale w sklepach jest też spory wybór urządzeń odbiegających szerokością od standardu - od najmniejszych 30-centymetrowych (przeznaczonych do niewielkich, osobnych toalet) po modele podwójne, mierzące nawet 140 cm. Głębokość urządzenia, czyli odległość od ściany do przedniego rantu umywalki, która pozwala wygodnie umyć ręce bez rozchlapywania wody, wynosi około 40 cm.
Niektórzy twierdzą, że głębokość misy umywalki ma znaczenie wtedy, gdy planujemy używać jej na przykład do ręcznego prania. Wówczas im głębsza, tym lepiej. Na ten parametr warto też zwrócić uwagę, dobierając rodzaj baterii. Jeśli będzie to model ścienny lub wysoka bateria sztorcowa, lepiej by umywalka była głęboka, bo z płytkiej woda będzie się rozpryskiwać.
Z otworem czy bez. Większość umywalek ma fabrycznie wykonany otwór pod baterię o znormalizowanej średnicy. Dlatego do umywalki można dopasować każdą baterię sztorcową dopuszczoną do sprzedaży na rynku europejskim. Otwór w umywalce może znajdować się na środku lub w jednym z narożników (tak najczęściej jest w bardzo wąskich modelach). Są też umywalki, które nie mają otworu, bo są przystosowane do baterii mocowanych w ścianie lub w blacie obok umywalki. Warto o tym pamiętać podczas zakupu, bo modele pochodzące z tej samej serii wzorniczej mogą być produkowane w dwóch wersjach. W razie pomyłki trzeba będzie wymieniać sprzęt, ponieważ samodzielnie nie da się wyciąć otworu w ceramice.
Materiały. Z ceramiki wykonywane są najbardziej popularne umywalki (tak typowe, jak i odważne wzorniczo). Materiał ten jest trwały, odporny na większość domowych środków chemicznych i łatwy do czyszczenia (producenci oferują też specjalne powłoki, dzięki którym brud i osady wapienne mniej przylegają do ich powierzchni). Ceramika może się stłuc, ale tylko przy silnym uderzeniu. Jeśli jest kiepskiej jakości - z czasem żółknie, mogą też pojawiać się "pajęczynki" powierzchniowych pęknięć.
Kamień naturalny i kompozyty. To materiały trwałe i łatwe w konserwacji, ale drogie. Są także ciężkie, więc wymagają mocowania na stelażach, solidnych blatach lub szafkach.
Stal. Wykonane z niej umywalki są lekkie, bardzo higieniczne, trwałe. Produkowane są ze stali polerowanej lub szczotkowanej, na której mniej widać ślady wyschniętych kropli wody.
Szkło. Jest dekoracyjne i łatwe do czyszczenia. Umywalki wykonywane są ze szkła bezpiecznego, o grubości 8-10 mm.
Kompozyty. Materiał ten powstaje z wodorotlenku gliny, spoiwa, żywicy akrylowej i z pigmentów. Umywalki z kompozytu są lżejsze od kamiennych, łatwo utrzymać je w czystości, trudno zarysować, są ciepłe w dotyku, można im nadać właściwie dowolny kolor (są barwione w masie na kilkadziesiąt kolorów).
Drewno. Umywalki powstają najczęściej z twardego drewna krajowego (jesion, klon, dąb) lub z gatunków drewna egzotycznego. Drewno impregnowane wielowarstwowo osiąga dużą wytrzymałość i pełną wodoodporność. Powłoka chroni drewno przed zadrapaniem i działaniem promieni UV, posiada także właściwości antyseptyczne.
Sposób montażu umywalek
Niegdyś umywalki mocowało się do ściany, syfon maskując postumentem lub półpostumentem. Obecnie tych możliwości i typów umywalek jest więcej.
Wiszące. Najczęściej mają do 60 cm szerokości. Do ściany lub wbudowanego w nią stelaża mocuje się pręty i na nie nasuwa umywalkę. Choć półpostumenty i postumenty (zdjęcie) wciąż są w sprzedaży, to częściej montuje się syfony ze stali nierdzewnej.
Nablatowe.(zdjęcie) Stawiane są na podwieszanych do ścian konsolach lub blatach mebli łazienkowych. Konieczne jest wycięcie otworu w blacie do przeprowadzenia odpływu.
Blatowe i podblatowe. Umywalki wpuszczane w blat różnią się od podblatowych tym, że ich rant wystaje ponad powierzchnię blatu; modele podblatowe zaś podwiesza się na specjalnych uchwytach pod wyciętym w blacie otworem - jego krawędzie muszą być zabezpieczone przed wilgocią, na przykład silikonem sanitarnym.
Meblowe. Są dopasowane obrysem do mebla, w którym zastępują blat. Producenci wyposażenia łazienkowego często oferują takie umywalki wraz z szafkami, do których pasują one wielkością i obrysem.
Stojące na podłodze.(zdjęcie) Wyglądają jak zintegrowane z postumentem, jak kolumna. Występują w wersji wolno stojącej z odpływem w podłodze lub do montażu przy ścianie, wtedy najczęściej z odpływem w ścianie.
Niektórzy twierdzą, że głębokość misy umywalki ma znaczenie wtedy, gdy planujemy używać jej na przykład do ręcznego prania. Wówczas im głębsza, tym lepiej. Na ten parametr warto też zwrócić uwagę, dobierając rodzaj baterii. Jeśli będzie to model ścienny lub wysoka bateria sztorcowa, lepiej by umywalka była głęboka, bo z płytkiej woda będzie się rozpryskiwać.
Galeria zdjęć umywalkowych piękności
Z otworem czy bez. Większość umywalek ma fabrycznie wykonany otwór pod baterię o znormalizowanej średnicy. Dlatego do umywalki można dopasować każdą baterię sztorcową dopuszczoną do sprzedaży na rynku europejskim. Otwór w umywalce może znajdować się na środku lub w jednym z narożników (tak najczęściej jest w bardzo wąskich modelach). Są też umywalki, które nie mają otworu, bo są przystosowane do baterii mocowanych w ścianie lub w blacie obok umywalki. Warto o tym pamiętać podczas zakupu, bo modele pochodzące z tej samej serii wzorniczej mogą być produkowane w dwóch wersjach. W razie pomyłki trzeba będzie wymieniać sprzęt, ponieważ samodzielnie nie da się wyciąć otworu w ceramice.
Materiały. Z ceramiki wykonywane są najbardziej popularne umywalki (tak typowe, jak i odważne wzorniczo). Materiał ten jest trwały, odporny na większość domowych środków chemicznych i łatwy do czyszczenia (producenci oferują też specjalne powłoki, dzięki którym brud i osady wapienne mniej przylegają do ich powierzchni). Ceramika może się stłuc, ale tylko przy silnym uderzeniu. Jeśli jest kiepskiej jakości - z czasem żółknie, mogą też pojawiać się "pajęczynki" powierzchniowych pęknięć.
Kamień naturalny i kompozyty. To materiały trwałe i łatwe w konserwacji, ale drogie. Są także ciężkie, więc wymagają mocowania na stelażach, solidnych blatach lub szafkach.
Stal. Wykonane z niej umywalki są lekkie, bardzo higieniczne, trwałe. Produkowane są ze stali polerowanej lub szczotkowanej, na której mniej widać ślady wyschniętych kropli wody.
Szkło. Jest dekoracyjne i łatwe do czyszczenia. Umywalki wykonywane są ze szkła bezpiecznego, o grubości 8-10 mm.
Kompozyty. Materiał ten powstaje z wodorotlenku gliny, spoiwa, żywicy akrylowej i z pigmentów. Umywalki z kompozytu są lżejsze od kamiennych, łatwo utrzymać je w czystości, trudno zarysować, są ciepłe w dotyku, można im nadać właściwie dowolny kolor (są barwione w masie na kilkadziesiąt kolorów).
Drewno. Umywalki powstają najczęściej z twardego drewna krajowego (jesion, klon, dąb) lub z gatunków drewna egzotycznego. Drewno impregnowane wielowarstwowo osiąga dużą wytrzymałość i pełną wodoodporność. Powłoka chroni drewno przed zadrapaniem i działaniem promieni UV, posiada także właściwości antyseptyczne.
Sposób montażu umywalek
Niegdyś umywalki mocowało się do ściany, syfon maskując postumentem lub półpostumentem. Obecnie tych możliwości i typów umywalek jest więcej.
Wiszące. Najczęściej mają do 60 cm szerokości. Do ściany lub wbudowanego w nią stelaża mocuje się pręty i na nie nasuwa umywalkę. Choć półpostumenty i postumenty (zdjęcie) wciąż są w sprzedaży, to częściej montuje się syfony ze stali nierdzewnej.
Nablatowe.(zdjęcie) Stawiane są na podwieszanych do ścian konsolach lub blatach mebli łazienkowych. Konieczne jest wycięcie otworu w blacie do przeprowadzenia odpływu.
Blatowe i podblatowe. Umywalki wpuszczane w blat różnią się od podblatowych tym, że ich rant wystaje ponad powierzchnię blatu; modele podblatowe zaś podwiesza się na specjalnych uchwytach pod wyciętym w blacie otworem - jego krawędzie muszą być zabezpieczone przed wilgocią, na przykład silikonem sanitarnym.
Meblowe. Są dopasowane obrysem do mebla, w którym zastępują blat. Producenci wyposażenia łazienkowego często oferują takie umywalki wraz z szafkami, do których pasują one wielkością i obrysem.
Stojące na podłodze.(zdjęcie) Wyglądają jak zintegrowane z postumentem, jak kolumna. Występują w wersji wolno stojącej z odpływem w podłodze lub do montażu przy ścianie, wtedy najczęściej z odpływem w ścianie.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Umywalki - od zakupu do montażu