Wijące się ścieżki w ogrodzie
W życiu najlepiej iść prostą drogą. Tylko w ogrodzie kręte ścieżki są nie tylko do zaakceptowania, ale mogą też stanowić sporą atrakcję.
1 z 6
2 z 6
3 z 6
4 z 6
5 z 6
6 z 6
W każdym ogrodzie powinny się znaleźć ciągi komunikacyjne. Ich klarowny układ jest potrzebny, by poruszać się po działce bez niszczenia roślin i trawników. Najlepiej, aby ogrodowe ścieżki były krótkie; ich przebieg nie musi być jednak prostoliniowy. Jeśli poprowadzimy je meandrująco lub zygzakami, ogród będzie wydawał się większy i ciekawszy. By takie alejki wtopiły się w zieleń, warto wykonać je z materiału, który jest naturalny, lub możliwie najlepiej go imituje. Do wyboru mamy beton, kamień i ceramikę.
Zanim rozpoczniemy budowę ścieżek, sprawdźmy czy działka jest wilgotna, czy sucha, a podłoże nie jest niestabilne. Bardzo ważna jest bowiem dobra podbudowa ogrodowych dróżek. Nie należy na niej oszczędzać.
Jeszcze do niedawna, gdy opadów było mniej, solidną podbudowę z tłucznia często zastępowano chudym betonem. Ostatnio, gdy suma opadów w ciągu roku jest większa, takie nawierzchnie pękają, odkształcają się i nadają się tylko do wymiany. Natomiast ścieżki na grubej warstwie tłucznia trwają bez uszkodzeń.
Pamiętajmy, że każda nawierzchnia powinna być w jak największym stopniu przepuszczalna, zwłaszcza kiedy zajmuje dużo miejsca. Po deszczu nie tworzą się na niej kałuże, a woda wsiąka w ziemię. Dlatego szczeliny między elementami nawierzchni wypełnia się piaskiem (także na gruntach słabo przepuszczalnych). Można również zasadzić w nich rośliny odporne na deptanie, na przykład karmik ościsty. Wypełnienia z betonu czy zaprawy murarskiej wykorzystuje się jedynie przy obrzeżach, aby ustabilizować nawierzchnię.
Projekt przebiegu ścieżek
Kształt alejek, ich wzór i formę najlepiej przemyśleć wcześniej i sprecyzować w projekcie. Pozwoli nam to oszacować koszt robocizny i materiału, którego na wijące się ścieżki potrzeba będzie więcej ze względu na konieczne docinki.
Jeśli chcemy samodzielnie zaplanować przebieg ścieżek, mamy dwie możliwości. Pierwszą z nich jest wytyczenie ciągów komunikacyjnych z planem w ręku tak, jak nam się podoba. Musimy też od razu zaplanować rozmieszczenie drzew, krzewów, rabat, oczka wodnego i większych kęp roślin.
Drugie rozwiązanie, to sprawdzenie już w trakcie użytkowania ogrodu, którędy najczęściej chodzimy. Ten pomysł sprawdza się, gdy w domu są małe dzieci, które przecież niechętnie dostosowują się do narzuconych rozwiązań.
Kręty lub zygzakowaty przebieg ogrodowych alejek najłatwiej jest wykonać z elementów o nieregularnych formach. Nie potrzeba wtedy mozolnego dopasowywania poszczególnych elementów do kształtu łuków. Wystarczy, że ułożona z nich ścieżka będzie miała zmienną szerokość.
Z kostki lub płyt w formie prostokątów łatwo jest ułożyć ciągi łamane, z wieloma uskokami. Połączenie mniejszych i większych elementów pozwala przełamać monotonię. Takie ścieżki dobrze wyglądają w pobliżu domu i drogi.
Najbardziej pracochłonne są nawierzchnie z wieloma łukami. Wymagają one starannego dopasowywania kostki w kształcie trapezu lub docinania większych elementów. Wykonane z nich ścieżki doskonale będą komponowały się w głębi ogrodu.
Rozwiązania tańsze i droższe
Na rynku jest duży wybór materiałów na nawierzchnie w różnych kolorach. Przy wyborze warto kierować się kilkoma zasadami. Przede wszystkim należy zastanowić się, jak będzie użytkowana nawierzchnia. Jeżeli ścieżka będzie często uczęszczana, warto wybrać materiał, który utworzy płaską, równą powierzchnię, po której wygodnie i bezpiecznie będzie się chodzić. W miejscach rzadziej odwiedzanych mamy większą swobodę wyboru.
Materiału na nieregularne ścieżki trzeba kupić znacznie więcej. Dlatego przy jego wyborze należy zastanowić się nad kosztami. Żeby je obniżyć, warto skorzystać z lokalnej oferty i miejscowych wykonawców. Transport potrafi podwyższyć cenę nawet dwukrotnie.
Można też poszukać tańszych, ale niekoniecznie nowych, materiałów wykończeniowych na nawierzchnie. Ciekawe efekty można uzyskać, wykorzystując cegły rozbiórkowe, kamień z odzysku (otoczaki), dachówki ceramiczne itp. Im głębiej w ogrodzie chcemy umieścić konkretny materiał, tym bardziej może on być niekonwencjonalny i wykorzystany w nietypowy sposób. Solidne i odpowiednie przygotowanie podbudowy wystarczy, aby po takiej ścieżce można było wygodnie chodzić.
Zanim rozpoczniemy budowę ścieżek, sprawdźmy czy działka jest wilgotna, czy sucha, a podłoże nie jest niestabilne. Bardzo ważna jest bowiem dobra podbudowa ogrodowych dróżek. Nie należy na niej oszczędzać.
Jeszcze do niedawna, gdy opadów było mniej, solidną podbudowę z tłucznia często zastępowano chudym betonem. Ostatnio, gdy suma opadów w ciągu roku jest większa, takie nawierzchnie pękają, odkształcają się i nadają się tylko do wymiany. Natomiast ścieżki na grubej warstwie tłucznia trwają bez uszkodzeń.
Pamiętajmy, że każda nawierzchnia powinna być w jak największym stopniu przepuszczalna, zwłaszcza kiedy zajmuje dużo miejsca. Po deszczu nie tworzą się na niej kałuże, a woda wsiąka w ziemię. Dlatego szczeliny między elementami nawierzchni wypełnia się piaskiem (także na gruntach słabo przepuszczalnych). Można również zasadzić w nich rośliny odporne na deptanie, na przykład karmik ościsty. Wypełnienia z betonu czy zaprawy murarskiej wykorzystuje się jedynie przy obrzeżach, aby ustabilizować nawierzchnię.
Projekt przebiegu ścieżek
Kształt alejek, ich wzór i formę najlepiej przemyśleć wcześniej i sprecyzować w projekcie. Pozwoli nam to oszacować koszt robocizny i materiału, którego na wijące się ścieżki potrzeba będzie więcej ze względu na konieczne docinki.
Jeśli chcemy samodzielnie zaplanować przebieg ścieżek, mamy dwie możliwości. Pierwszą z nich jest wytyczenie ciągów komunikacyjnych z planem w ręku tak, jak nam się podoba. Musimy też od razu zaplanować rozmieszczenie drzew, krzewów, rabat, oczka wodnego i większych kęp roślin.
Drugie rozwiązanie, to sprawdzenie już w trakcie użytkowania ogrodu, którędy najczęściej chodzimy. Ten pomysł sprawdza się, gdy w domu są małe dzieci, które przecież niechętnie dostosowują się do narzuconych rozwiązań.
Kręty lub zygzakowaty przebieg ogrodowych alejek najłatwiej jest wykonać z elementów o nieregularnych formach. Nie potrzeba wtedy mozolnego dopasowywania poszczególnych elementów do kształtu łuków. Wystarczy, że ułożona z nich ścieżka będzie miała zmienną szerokość.
Z kostki lub płyt w formie prostokątów łatwo jest ułożyć ciągi łamane, z wieloma uskokami. Połączenie mniejszych i większych elementów pozwala przełamać monotonię. Takie ścieżki dobrze wyglądają w pobliżu domu i drogi.
Najbardziej pracochłonne są nawierzchnie z wieloma łukami. Wymagają one starannego dopasowywania kostki w kształcie trapezu lub docinania większych elementów. Wykonane z nich ścieżki doskonale będą komponowały się w głębi ogrodu.
Rozwiązania tańsze i droższe
Na rynku jest duży wybór materiałów na nawierzchnie w różnych kolorach. Przy wyborze warto kierować się kilkoma zasadami. Przede wszystkim należy zastanowić się, jak będzie użytkowana nawierzchnia. Jeżeli ścieżka będzie często uczęszczana, warto wybrać materiał, który utworzy płaską, równą powierzchnię, po której wygodnie i bezpiecznie będzie się chodzić. W miejscach rzadziej odwiedzanych mamy większą swobodę wyboru.
Materiału na nieregularne ścieżki trzeba kupić znacznie więcej. Dlatego przy jego wyborze należy zastanowić się nad kosztami. Żeby je obniżyć, warto skorzystać z lokalnej oferty i miejscowych wykonawców. Transport potrafi podwyższyć cenę nawet dwukrotnie.
Można też poszukać tańszych, ale niekoniecznie nowych, materiałów wykończeniowych na nawierzchnie. Ciekawe efekty można uzyskać, wykorzystując cegły rozbiórkowe, kamień z odzysku (otoczaki), dachówki ceramiczne itp. Im głębiej w ogrodzie chcemy umieścić konkretny materiał, tym bardziej może on być niekonwencjonalny i wykorzystany w nietypowy sposób. Solidne i odpowiednie przygotowanie podbudowy wystarczy, aby po takiej ścieżce można było wygodnie chodzić.
Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład
>
Skomentuj:
Wijące się ścieżki w ogrodzie