Materiały na wijące się ścieżki w ogrodzie

Obecnie na rynku jest dużo różnorodnych materiałów odpowiednich do budowy ścieżek w ogrodzie. Aby nadać im fantazyjny, nietypowy kształt, możemy wykorzystać kostkę i płyty o niestandardowych formatach. Zastosowanie mniejszych elementów ułatwi wykonanie ostrych kątów i łuków, które urozmaicą nawierzchnię.

Beton

Jest bardzo plastycznym materiałem - można go dowolnie formować i barwić. Firmy oferują więc kostki w wielu kolorach i o różnorodnej fakturze. Niektóre imitują stary bruk, inne - naturalny kamień i drewno. Również wielkość i kształt kostek (w obrębie tej samej serii) bywają różne, co ułatwia realizację różnych pomysłów. Przy układaniu nieprostoliniowych ścieżek ważny jest kształt kostki. Z tych w kształcie klinów łatwo ułożyć okręgi, wachlarze, łuki i rybie łuski.

Brzegi ścieżek można wykończyć obrzeżem lub palisadą. To dobre rozwiązania, gdy mają mieć dużo łuków i zaokrągleń. Z takiego zabezpieczenia można zrezygnować przy wykonywaniu ścieżek łamanych, z wieloma uskokami lub o niejednakowej szerokości. Wówczas można zastosować tańsze rozwiązanie - skrajny rząd kostek ułożyć na chudym betonie, dzięki czemu brzegi nawierzchni nie będą się zapadać ani rozsuwać. Obrzeża, palisady i krawężniki najlepiej kupować wraz z kostkami - w odpowiednio dobranym do nich kolorze i kształcie.

Kamień

Elementy z niego wykonane można kupić w postaci kostki brukowej, a także płaskich płyt łamanych lub ciętych na przykład w kwadraty lub prostokąty. Nawierzchnie z dużych elementów o regularnym kształcie są sporo droższe niż kostka. Na ścieżki o krętym kształcie nie warto ich wybierać, ponieważ podczas wykonania łuków powstanie dużo odpadów; docinanie elementów jest również bardzo czasochłonne. Kamień o regularnym kształcie doskonale nadaje się na ścieżki zygzakowate.

Łamane płyty kamienne można układać blisko siebie albo rozłożyć w odstępach 15 cm. Takie ścieżki nie muszą mieć jednakowej szerokości, by meandrowały wśród zieleni. Przestrzenie pomiędzy nimi możemy wysypać mieloną korą - wtedy nie zarosną trawą czy chwastami.

Ze względu na wygodę i bezpieczeństwo korzystania ze ścieżki, najlepiej wybrać kamienie o chropowatej powierzchni. Trudniej utrzymać je w czystości, ale pewniej się po nich chodzi. Powierzchnie szlifowane są śliskie po deszczu, nietrudno więc o wypadek.

Ceramika

Do wykonywania ścieżek szczególnie nadają się cegły klinkierowe, ze względu na dużą trwałość. Te odpowiednie do tego celu mają grubość 45-80 mm. Pozostałe wymiary są różne, gdyż z klinkieru produkuje się również kostkę brukową. Może ona mieć kształt kwadratu, rombu lub trapezu.

Klinkier można układać na różne sposoby, wzorując się na przykład na parkiecie lub na wiązaniach murarskich. Możemy przy tym pokusić się o wykonanie barwnych wzorów.

Oprócz elementów nawierzchniowych z klinkieru produkowane są również obrzeża. Mają kształt prostokąta. Odpowiednie ukształtowanie krótszych boków - jeden bok wklęsły, drugi wypukły, pozwala na wykonywanie łuków. Jeśli takie obrzeże ułożymy przy trawniku na równi z powierzchnią gruntu, bez problemu skosimy trawę do samej ścieżki.

Ceramiczną nawierzchnię można również wykonać ze zwykłej cegły; wcześniej jednak trzeba ją zaimpregnować (podobnie jak piaskowiec), aby nie nasiąkała wodą i nie pękała w czasie mrozu.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>