Kawalerskie poddasze na dwóch poziomach

Nietrudno tu zabić nudę albo oderwać się od codzienności. Od góry przez wysokie okna zagląda niebo, plamy słońca wędrują wśród labiryntu słupów, a drewniana konstrukcja antresoli i namiotowy układ krokwi przywodzą na myśl wakacje. "Wyluzuj się" - zdają się mówić stalowe drabiniaste schody, obrotowy fotel i kuchenna lampa w postaci dwóch żarówek zawieszonych na grubej okrętowej linie.

To jeszcze nie wszystko; w tym mieszkaniu można osiągnąć prawdziwą urlopową nirwanę. Bo czym innym jest zawieszenie w przestrzeni, w pół drogi między podłogą a kalenicą stropu? Na pajęczynie rozpiętej nad salonem czarnej siatki, z widokiem na dachy miasta i zieleń okolic Starego Browaru, można naprawdę odpłynąć. - To magiczne miejsce. Myślałem, że będę tu czytał, ale nie bardzo mi się udaje. Ogarnia mnie tu taki błogostan, że zwykle zasypiam - przyznaje ze śmiechem Tomek. Oczywiście każdy, kto go odwiedza, chce sam zakosztować tej niecodziennej rozrywki. Siatka, poza niezwykłymi wrażeniami, zapewnia bezpieczeństwo: bujało się w niej już kilka osób naraz i wytrzymała.

Kto tu mieszka?
Tomek, trzydziestolatek, działający w branży serwisów internetowych.
Gdzie? Na piątym piętrze kamienicy w centrum Poznania.
Metraż: 170 m kw.

Wnętrza tego poddasza to udany przeszczep zza oceanu - podobnie mieszkał kalifornijski inspektor Nash Bridges, tytułowy bohater pamiętnego serialu kryminalnego z lat 90., który Tomasz oglądał jako młody chłopak. Rozmach i przenikające się przestrzenie olbrzymiej kawalerki Bridgesa silnie przemawiały mu do wyobraźni. Właśnie tak chciał mieszkać - z oddechem i widokiem, bez rygoru ściśle wytyczonych granic, z dużą przestrzenią dla fantazji.

Dzięki sukcesowi w branży serwisów internetowych mógł pomyśleć o zmaterializowaniu swoich wyobrażeń już przed trzydziestką. Pomógł mu w tym duet projektantów z poznańskiego studia Cuns: Michalina Majcherkiewicz-Chmielowska i Jędrzej Sobkiewicz. Między młodym klientem a równie młodymi zleceniobiorcami szybko zapanowała dobra chemia. On rzucał hasła, oni przechwytywali je w locie, porządkowali i twórczo rozwijali. Siatka przymocowana do jętek i konstrukcji antresoli to ich interpretacja idei hamaka. Zrealizowanie jej nie było proste: po wielu przymiarkach uplotła ją na zamówienie firma produkująca sprzęt do asekuracji robót wysokościowych i futbolowe bramki. Linowe lampy - świetne dopełnienie ażurowej hamakowej struktury - to już autorski pomysł zespołu Cuns, podobnie jak biała podłoga.

Fot. Hanna Długosz

- To nie był typowy zapuszczony strych, wcześniej mieściło się tu biuro. Drewniana posadzka była w przyzwoitym stanie i pewnie nie przyszłoby mi do głowy, żeby cokolwiek zmieniać - opowiada właściciel. Ale Michalina i Jędrzej zaproponowali biały lakier. I trafili w dziesiątkę. Deski trzeba było jednak zerwać i od nowa zakonserwować. Ułożono je odwrotnie, eksponując mniej zniszczoną spodnią stronę.

Po tym zabiegu duża otwarta przestrzeń 170-metrowego mieszkania wydaje się jeszcze większa. Na płaszczyźnie wybielonej podłogi bryły mebli pojawiają się jak wyspy. Surowość ceglanych ścian gra wyrazistą nutą, a ich kolor wydaje się bardziej soczysty. Choć niemal wszystko rozgrywa się tu na jednej scenie - poszczególne strefy wytyczają tylko słupy z ukośnym rysunkiem zastrzałów - wnętrze jest harmonijne i uporządkowane.

Fot. Hanna Długosz

Fot. Hanna Długosz

Funkcje rozmieszczono tak, by ich rozkład zapewniał wiele możliwości. Dzięki temu łatwo się tu poczuć kameralnie. Kuchnia jest wprawdzie otwarta, ale urządzona we wnęce i częściowo osłonięta ryzalitem ceglanego komina. Po przypominających okrętowy trap stalowych stopniach, którymi projektanci zastąpili nieciekawe kręcone schody modułowe, można wspiąć się poziom wyżej i zaszyć na antresoli.

Fot. Hanna Długosz

Jest też osobna sypialnia - odseparowany białą ścianą i przesuwnymi drzwiami kubik, który skrywa prawdziwą strefę relaksu. Jego wnętrze dzieli na dwie części niewysoki podest z obsadzoną w roli gwiazdy wanną, którą Tomek uznał za nieodzowne towarzystwo dla łóżka. Podest projektanci postanowili obić płytami OSB; ich drewnopochodny charakter i zgrzebna wiórowa uroda sugerują sympatię do natury i proekologiczne zacięcie, a jednocześnie neutralizują wszelkie koturnowe skojarzenia. To nie pompatyczny sypialniano-kąpielowy salonik, ale kawalerska strefa wypoczynku przesycona duchem bezpretensjonalnej nowoczesności.

Fot. Hanna Długosz

Kolejne ucieleśnienie idei relaksu absolutnego - lampę chmurę nad minimalistyczną niecką wanny - zespół Cuns wyszukał w internecie, realizując w ten sposób jeszcze jedno marzenie swojego zleceniodawcy. Świecący cumulus nawet w pochmurny dzień wprowadza do sypialni słońce, a wieczorami staje się zjawiskiem z pogranicza jawy i snu.

Spora gromada mebli zaprojektowanych w studio Cuns - wytrawnie prostych, stworzonych z myślą o bardzo konkretnych zadaniach - spotyka się tu ze świetnym designem, który również nie pozostaje bezrobotny. Tak jak fotel Egg słynnego Arne Jacobsena, jeden z ulubionych sprzętów właściciela. - Myślałem, że będzie eksponatem. Ale on nieoczekiwanie ujawnił nową funkcję: można go odchylać do tyłu i wtedy staje się najwygodniejszym meblem świata - mówi Tomek. Obok ponadczasowego fotela inne ikony designu: najbardziej rozpoznawalne siedzisko XX wieku, czyli krzesło DAW Eamesów, lampy Toma Dixona i Cecilie Manz. Efektowne, funkcjonalne, doskonale wkomponowane w scenografię poddasza.

Fot. Hanna Długosz

Całe mieszkanie "pracuje". Nie ma tu nieprzydatnych dekoracji i zakurzonych nieużywanych zakątków. Jest za to dobry sprzęt grający skrojony na miarę upodobań gospodarza, a obok - kąt, w którym można samodzielnie składać dźwięki. Tomek, z racji pasji i zawodu poruszający się w świecie nowych mediów jak ryba w wodzie, dzięki internetowym lekcjom nauczył się grać na saksofonie, a żeby sąsiedzi nie mogli narzekać na monotonię, grywa też na gitarze. Telewizor w salonie nie jest potrzebny, bo filmy ogląda się z projektora na zamocowanym do krawędzi antresoli rozwijanym ekranie. Luksus przestrzeni okiełznanej przez świetne pomysły dał zadziwiająco świeży efekt. Fantazja właściciela w połączeniu z wyobraźnią i kompetencjami młodych projektantów wykreowały komfortową maszynę do mieszkania, w której wygoda spotyka się z pięknem.