Dekoracje na ludową nutę
Tak kolorowa i wesoła, że ożywi nawet ascetyczne wnętrze. To dlatego sztuka ludowa jest dla projektantów niewyczerpanym źródłem twórczej inspiracji.
O STYLU W SKRÓCIE
Sięganie do sztuki ludowej w poszukiwaniu wzorców nie jest wymysłem naszych czasów. Już na początku XX wieku pojawiły się postulaty inspirowania się rodzimą tradycją przy projektowaniu przedmiotów domowego użytku. Pionierami w tej dziedzinie byli twórcy skupieni w Towarzystwie Polska Sztuka Stosowana, działającym w latach 1901-1914. Głoszona przez nich idea czerpania z tradycyjnych źródeł w sztuce i rzemiośle została rozwinięta przez znaną spółdzielnię artystów plastyków Ład. Powstała w 1926 roku i działała niemal do końca lat 90. XX wieku, wywierając duży wpływ na kolejne pokolenia polskich projektantów.
Materiały. W dodatkach - tylko naturalne, stosowane od zawsze przez twórców ludowych, czyli drewno, wełna, bawełna, len. Natomiast meble mogą być wykonywane również z nowoczesnych tworzyw.
Meble. Nowoczesne, wręcz minimalistyczne w formie, z obiciami w neutralnych, spokojnych kolorach, najlepiej jednolitych.
Dodatki. Głównie przedmioty użytkowe stylizowane na wiejskie: skrzynie, ramy, kilimy itp. lub drobiazgi wykonane tradycyjnymi metodami przez autentycznych twórców ludowych .
Wzory. Rysowane bez uwzględnienia perspektywy motywy zaczerpnięte z natury: kwiaty, ptaki, domowe lub leśne zwierzęta, rzadziej postaci ludzkie. Rozłożone rytmicznie i symetrycznie na jednobarwym tle.
Formy. Geometryczne, kubiczne albo owalne, ale zawsze proste, bez wyszukanych zdobień (zwłaszcza rzeźbionych). Takie formy nie odciągają bowiem uwagi od malowanych czy drukowanych wzorów.
Naczynia. Zastawa stołowa z grubej, jaskrawo szkliwionej ceramiki. Talerze, misy, kubki mają proste kształty, tak typowe dla współczesnego wzornictwa. Można je zestawiać z naczyniami ozdobionymi wzorami stylizowanymi na ludowe.
Kolory. Tzw. podstawowe, czyli czyste czerwienie, żółcie, zielenie, błękity, często zestawiane z czernią albo bielą.
Sięganie do sztuki ludowej w poszukiwaniu wzorców nie jest wymysłem naszych czasów. Już na początku XX wieku pojawiły się postulaty inspirowania się rodzimą tradycją przy projektowaniu przedmiotów domowego użytku. Pionierami w tej dziedzinie byli twórcy skupieni w Towarzystwie Polska Sztuka Stosowana, działającym w latach 1901-1914. Głoszona przez nich idea czerpania z tradycyjnych źródeł w sztuce i rzemiośle została rozwinięta przez znaną spółdzielnię artystów plastyków Ład. Powstała w 1926 roku i działała niemal do końca lat 90. XX wieku, wywierając duży wpływ na kolejne pokolenia polskich projektantów.
Materiały. W dodatkach - tylko naturalne, stosowane od zawsze przez twórców ludowych, czyli drewno, wełna, bawełna, len. Natomiast meble mogą być wykonywane również z nowoczesnych tworzyw.
Meble. Nowoczesne, wręcz minimalistyczne w formie, z obiciami w neutralnych, spokojnych kolorach, najlepiej jednolitych.
Dodatki. Głównie przedmioty użytkowe stylizowane na wiejskie: skrzynie, ramy, kilimy itp. lub drobiazgi wykonane tradycyjnymi metodami przez autentycznych twórców ludowych .
Wzory. Rysowane bez uwzględnienia perspektywy motywy zaczerpnięte z natury: kwiaty, ptaki, domowe lub leśne zwierzęta, rzadziej postaci ludzkie. Rozłożone rytmicznie i symetrycznie na jednobarwym tle.
Formy. Geometryczne, kubiczne albo owalne, ale zawsze proste, bez wyszukanych zdobień (zwłaszcza rzeźbionych). Takie formy nie odciągają bowiem uwagi od malowanych czy drukowanych wzorów.
Naczynia. Zastawa stołowa z grubej, jaskrawo szkliwionej ceramiki. Talerze, misy, kubki mają proste kształty, tak typowe dla współczesnego wzornictwa. Można je zestawiać z naczyniami ozdobionymi wzorami stylizowanymi na ludowe.
Kolory. Tzw. podstawowe, czyli czyste czerwienie, żółcie, zielenie, błękity, często zestawiane z czernią albo bielą.
Skomentuj:
Dekoracje na ludową nutę