Tekst: Maria Tyniec Zdjęcia i stylizacja: Piotr Antonów Projekt: Justyna Chmielewska/tatemono.pl
MIESZKANIE. W albumie o starym Żoliborzu jest zdjęcie domu, w którym mieszkają nasi gospodarze. Na fotografii zrobionej pod koniec lat dwudziestych ubiegłego wieku widać trzypiętrowy budynek, dookoła którego rozpościera się szczere pole. Dzisiaj to ciasno zabudowana część miasta, kilka kroków od placu Wilsona. Kiedyś peryferie, dzisiaj dobry adres. A pod tym adresem - pieczołowicie odnowione stare wnętrze. <BR /> Wspólną pasją gospodarzy jest sztuka nowoczesna. Obrazy, grafiki, plakaty i meble (ikony designu) są tutaj wszędzie. Krzesła to klasyczne modele Charlesa i Raya Eamesów z 1950 r. Obrazy nad sofą namalowala Anna Fryer, malarka obecnie mieszkająca w Tokio. Dębowy stół według projektu pani domu zrobił stolarz z Mazur. Modułowa sofa zmienia układ zależnie od potrzeb. - Fot. Piotr Antonow
W albumie o starym Żoliborzu jest zdjęcie domu, w którym mieszkają nasi gospodarze. Na fotografii zrobionej pod koniec lat dwudziestych ubiegłego wieku widać trzypiętrowy budynek, dookoła którego rozpościera się szczere pole. Dzisiaj to ciasno zabudowana część miasta, kilka kroków od placu Wilsona. Kiedyś peryferie, dzisiaj dobry adres. A pod tym adresem - pieczołowicie odnowione stare wnętrze.
1 z 8MIESZKANIE. W albumie o starym Żoliborzu jest zdjęcie domu, w którym mieszkają nasi gospodarze. Na fotografii zrobionej pod koniec lat dwudziestych ubiegłego wieku widać trzypiętrowy budynek, dookoła którego rozpościera się szczere pole. Dzisiaj to ciasno zabudowana część miasta, kilka kroków od placu Wilsona. Kiedyś peryferie, dzisiaj dobry adres. A pod tym adresem - pieczołowicie odnowione stare wnętrze. <BR /> Wspólną pasją gospodarzy jest sztuka nowoczesna. Obrazy, grafiki, plakaty i meble (ikony designu) są tutaj wszędzie. Krzesła to klasyczne modele Charlesa i Raya Eamesów z 1950 r. Obrazy nad sofą namalowala Anna Fryer, malarka obecnie mieszkająca w Tokio. Dębowy stół według projektu pani domu zrobił stolarz z Mazur. Modułowa sofa zmienia układ zależnie od potrzeb. - Fot. Piotr Antonow
2 z 8MIESZKANIE. Wszystkie drzwi wewnętrzne są autentyczne. Zostały pieczołowicie odnowione - wystarczyło oczyścić je z kilku warstw starej farby, uzupełnić ubytki i na nowo pomalować (mosiężne klamki zachowały się w idealnym stanie). Gospodarze uratowali także stary dębowy parkiet. - Fot. Piotr Antonow
3 z 8MIESZKANIE. Naprzeciwko sofy w salonie - prosta biała szafka, na której stoi telewizor. Jedyny minus mieszkania w starej kamienicy to brak windy; rowery trzeba niestety wnosić po schodach. - Fot. Piotr Antonow
4 z 8MIESZKANIE. Na podłodze w kuchni (i łazience) ułożono czarno-białą szachownicę z płytek. Przy kuchennym stole stoją odziedziczone po babci gięte krzesła thonetowskie wyprodukowane po wojnie w Radomsku (pomalowane na czerwono ożywiają wnętrze). Obraz o wyraźnie kuchennej tematyce namalowała Aleksandra Bujnowska. - Fot. Piotr Antonow
5 z 8MIESZKANIE. W odnowionej kuchni wszystkie ściany zostały pomalowane na biało. Jak tłumaczy właścicielka, architekt z wykształcenia, biel znakomicie rozświetla pomieszczenia. Była jedyną barwą uznawaną przez modernistów w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku, w mieszkaniu w kamienicy z tamtego okresu jest więc jak najbardziej na miejscu. Na jej tle dobrze prezentuje się nowoczesna sztuka. A tę wyeksponowano nawet w kuchni: nad blatem plakat 'Obrazy Kina w Muzeum Plakatu' Mieczysława Wasilewskiego, na sąsiedniej ścianie płótno 'Mechaniczne zawodniczki sumo' Aleksandry Cieślak. - Fot. Piotr Antonow
6 z 8MIESZKANIE. Łazienka, tak jak reszta mieszkania, jest cała w bieli. Wszystkie kolorowe drobiazgi schowano w szafce nad pralką (przeszklony front służy jako dodatkowe lustro). - Fot. Piotr Antonow
7 z 8MIESZKANIE. Nad łóżkiem w sypialni - praca Anny Fryer (wielkoformatowy laminowany wydruk na papierze przyklejany jak tapeta). To jedna z awangardowych aplikacji, przedstawiająca serce. Za wezgłowiem architekt wygospodarowała miejsce na garderobę: po jednej stronie łóżka dla niej, po drugiej dla niego. Nie jest duża, ale przy odrobinie dyscypliny - wystarcza. Dębowe łóżko z szufladami na pościel to projekt pani domu. - Fot. Piotr Antonow
8 z 8MIESZKANIE. Kameralne mieszkanie zaskakuje przestrzenią. Do sypialni prowadzą dwa wejścia: z przedpokoju i z pokoju dziennego (widać go w głębi). Na ścianie przy drzwiach obraz 'Meduza' Michała Szuszkiewicza. - Fot. Piotr Antonow
MIESZKANIE. W albumie o starym Żoliborzu jest zdjęcie domu, w którym mieszkają nasi gospodarze. Na fotografii zrobionej pod koniec lat dwudziestych ubiegłego wieku widać trzypiętrowy budynek, dookoła którego rozpościera się szczere pole. Dzisiaj to ciasno zabudowana część miasta, kilka kroków od placu Wilsona. Kiedyś peryferie, dzisiaj dobry adres. A pod tym adresem - pieczołowicie odnowione stare wnętrze. <BR /> Wspólną pasją gospodarzy jest sztuka nowoczesna. Obrazy, grafiki, plakaty i meble (ikony designu) są tutaj wszędzie. Krzesła to klasyczne modele Charlesa i Raya Eamesów z 1950 r. Obrazy nad sofą namalowala Anna Fryer, malarka obecnie mieszkająca w Tokio. Dębowy stół według projektu pani domu zrobił stolarz z Mazur. Modułowa sofa zmienia układ zależnie od potrzeb. - Fot. Piotr Antonow
MIESZKANIE. Wszystkie drzwi wewnętrzne są autentyczne. Zostały pieczołowicie odnowione - wystarczyło oczyścić je z kilku warstw starej farby, uzupełnić ubytki i na nowo pomalować (mosiężne klamki zachowały się w idealnym stanie). Gospodarze uratowali także stary dębowy parkiet. - Fot. Piotr Antonow
MIESZKANIE. Naprzeciwko sofy w salonie - prosta biała szafka, na której stoi telewizor. Jedyny minus mieszkania w starej kamienicy to brak windy; rowery trzeba niestety wnosić po schodach. - Fot. Piotr Antonow
MIESZKANIE. Na podłodze w kuchni (i łazience) ułożono czarno-białą szachownicę z płytek. Przy kuchennym stole stoją odziedziczone po babci gięte krzesła thonetowskie wyprodukowane po wojnie w Radomsku (pomalowane na czerwono ożywiają wnętrze). Obraz o wyraźnie kuchennej tematyce namalowała Aleksandra Bujnowska. - Fot. Piotr Antonow
MIESZKANIE. W odnowionej kuchni wszystkie ściany zostały pomalowane na biało. Jak tłumaczy właścicielka, architekt z wykształcenia, biel znakomicie rozświetla pomieszczenia. Była jedyną barwą uznawaną przez modernistów w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku, w mieszkaniu w kamienicy z tamtego okresu jest więc jak najbardziej na miejscu. Na jej tle dobrze prezentuje się nowoczesna sztuka. A tę wyeksponowano nawet w kuchni: nad blatem plakat 'Obrazy Kina w Muzeum Plakatu' Mieczysława Wasilewskiego, na sąsiedniej ścianie płótno 'Mechaniczne zawodniczki sumo' Aleksandry Cieślak. - Fot. Piotr Antonow
MIESZKANIE. Łazienka, tak jak reszta mieszkania, jest cała w bieli. Wszystkie kolorowe drobiazgi schowano w szafce nad pralką (przeszklony front służy jako dodatkowe lustro). - Fot. Piotr Antonow
MIESZKANIE. Nad łóżkiem w sypialni - praca Anny Fryer (wielkoformatowy laminowany wydruk na papierze przyklejany jak tapeta). To jedna z awangardowych aplikacji, przedstawiająca serce. Za wezgłowiem architekt wygospodarowała miejsce na garderobę: po jednej stronie łóżka dla niej, po drugiej dla niego. Nie jest duża, ale przy odrobinie dyscypliny - wystarcza. Dębowe łóżko z szufladami na pościel to projekt pani domu. - Fot. Piotr Antonow
MIESZKANIE. Kameralne mieszkanie zaskakuje przestrzenią. Do sypialni prowadzą dwa wejścia: z przedpokoju i z pokoju dziennego (widać go w głębi). Na ścianie przy drzwiach obraz 'Meduza' Michała Szuszkiewicza. - Fot. Piotr Antonow
Skomentuj:
Mieszkanie ze sztuką na co dzień