Budowa

Ogród

Wnętrza

Design

Architektura

DIY

HGTV

Trendy budowlane

Rodzaje tynków zewnętrznych

Włodzimierz Krupa
Tynki akrylowe - Fot. Blachy Pruszyński

Tynki (i warstwy leżące bezpośrednio pod nimi) najprościej przywykło się dzielić na mineralne (nieorganiczne) i żywiczne (organiczne). Do tych dwóch grup trzeba dodać jeszcze jedną - tynki silikatowe - niby mineralne, ale z dodatkami organicznymi.

Tynki mineralne

Spoiwem w tynkach mineralnych jest wapno i cement. Dostarczane są w papierowych workach jako suche, fabrycznie przygotowane zaprawy. Ponieważ tynki mineralne nie zawierają w sobie wody, przechowywanie i transport musi odbywać się w warunkach suchych - ale mróz im nie zagraża. Przed użyciem muszą zostać zmieszane z wodą i jest to czynność stosunkowo pracochłonna. Poza tym możliwe są duże różnice w konsystencji tynku. Kolejna niedogodność dotyczy koloru: tynki mineralne można skutecznie zabarwić w masie tylko w dość ograniczonym zakresie wyłącznie pastelowych odcieni.

Mineralne powierzchnie są matowe. Trzeba jednak pamiętać, że muszą być zgodnie z normowymi wymaganiami hydrofobowe ("odpychające" wodę) - zgodnie z tym każdy 1 m2 tynku nie może wchłonąć podczas deszczu więcej niż pół litra wody. Nawet ta niewielka ilość wilgoci powoduje zawsze ciemnienie tynków mineralnych, a nie każdy inwestor akceptuje takie optyczne zmiany na swojej elewacji.

Przechodząc do zalet: tynki mineralne doskonale przepuszczają parę wodną, wilgoć doskonale z nich wyparowuje, a wysychanie przebiega bez zakłóceń. Są też niepalne, nie elektryzują się i nie miękną nawet podczas największych upałów, dzięki czemu nie mają skłonności do przyciągania i przyklejania zabrudzeń.

Tynki mineralne są w zakupie wyraźnie tańsze, trzeba jednak doliczyć koszt robocizny niezbędnej na ich przygotowanie do użycia. Wymagają one także pokrycia powłokami egalizującymi (jednokrotne przemalowanie farbą w kolorze tynku).

Do wykończenia elewacji o nasyconej kolorystyce zaleca się tynki akrylowe. Są one elastyczne, więc mniejsze jest ryzyko, że popękają wskutek zmian temperatury

Tynki organiczne

Tynki akrylowe i silikonowe dostarcza się w wiaderkach w formie gotowej do użycia. Dlatego są wrażliwe na przemrożenie. Konsystencja robocza zaprawy tynkarskiej ma bezpośrednio ogromny wpływ na wygląd faktury (nazywanej często niewłaściwie strukturą) uzyskanej na ścianie. Dostarczane w kubełkach tynki organiczne z reguły mają jednakową konsystencję. Dlatego ich faktura jest zazwyczaj bardziej równomierna niż tynków mineralnych. Ponadto można je zabarwić na niemalże dowolny kolor. Są mniej nasiąkliwe od swoich mineralnych "kolegów", ale też z tego powodu bardziej od nich szczelne, mniej paroprzepuszczalne.

Tynki silikonowe są przykładem idealnego połączenia zalet tynków organicznych i nieorganicznych. Nie chłoną wilgoci, ale są wyraźnie bardziej otwarte dla pary wodnej niż tynki akrylowe. Brudzenie się fasad wykończonych tynkami organicznymi zależy także od tego, ile wody i rozpuszczonych w niej zabrudzeń wnika w głąb tynku. To też powód dłuższego zachowania w czystości tynków silikonowych.

Tynki organiczne zazwyczaj klasyfikowane są ogniowo jako nierozprzestrzeniające ognia, dlatego bezcelowe jest stosowanie ich na wełnie mineralnej, a nawet zabronione w budynkach powyżej 22 m wysokości. Nie jest też konieczne przemalowanie ich farbą egalizującą.

Domy w zalesionych miejscach najlepiej pokryć tynkim silikatowym lub silikonowym. - Fot. XELLA

Do wykończenia elewacji domu położonego na zalesionej działce najlepiej wybrać tynk silikatowy lub silikonowy

Tynki silikatowe

Tynki silikatowe "leżą" pomiędzy mineralnymi i organicznymi. Z punktu widzenia spoiwa czy sposobu wiązania są bardziej mineralne, zawierają jednak wiele dodatków organicznych. Z punktu widzenia właściwości także są pomiędzy obiema grupami. Wyraźną zaletą tynków silikatowych jest ich zdolność do tworzenia z mineralnymi podłożami nierozerwalnych wiązań chemicznych. Są jednak bardzo trudne do układania i nie każdy wykonawca sobie z nimi poradzi. Tynki silikatowe - tak samo jak mineralne - trzeba pokryć farbą egalizującą.

Uwaga! Wybór danego rodzaju tynku będzie miał w przyszłości wpływ na to, czy - albo w jakim stopniu - fasada domu zostanie zaatakowana przez algi, glony i grzyby. Tynki organiczne produkuje się z dodatkiem biocydów i fungicydów. Jednak środki te są rozpuszczalne w wodzie i wypłukiwane przez deszcz. Tynki mineralne po wyschnięciu i związaniu są wysoce alkaliczne, więc mikroorganizmy nie rozwijają się w takich warunkach. Niestety, ta alkaliczność maleje w czasie, stosowane na nich farby fasadowe też są z reguły organiczne.

Pamiętajmy, że wszystkie mikroorganizmy potrzebują do życia wody. Odpowiednio szeroki okapu dachu może ograniczyć zawilgocenie ścian przez deszcz, a dostęp słońca szybko je osuszy (ciemne kolory schną szybciej niż jasne).

 

Sposób wykończenia ocieplonych ścian zewnetrznych - Rys. SSO
Udostępnij

Przeczytaj także

Innowacyjny sposób ogrzewania wreszcie w ofercie marki Blaupunkt
Stal na dachu i elewacji stanowi idealną kompozycję
Dział Sprzedaży i kontakt z klientem w FORMEE w Miedzyrzeczu.

Polecane

Ocieplanie ścian: przygotowanie podłoża, klejenie płyt, warstwa zbrojąca
Koszt budowy domu: ile kosztują ściany zewnętrzne?
Tynki zewnętrzne - remont elewacji

Skomentuj:

Rodzaje tynków zewnętrznych

Ta strona używa ciasteczek w celach analitycznych i marketingowych.

Czytaj więcej