Rodzaje lakierów do drewna. Typowe błędy przy lakierowaniu

Lakiery do drewna

W sprzedaży dostępne są lakiery na bazie wodnej, rozpuszczalnikowe, chemoutwardzalne, a także uretanowo-alkidowe. Są też lakiery podkładowe (niektóre występują z nawierzchniowymi jako system lakierniczy), które zwiększają przyczepność wykończenia i powinny być stosowane do mniej stabilnych wymiarowo gatunków drewna.

Lakiery wodne

 Są popularne, bo szybko schną i mają dobre parametry użytkowe - odporność na stosowane w domu detergenty, ścieranie, wilgoć. Podczas aplikacji nie wydzielają drażniącego zapachu, są bowiem jednym z bardziej ekologicznych rozwiązań lakierniczych - preparaty wodne zawierają maksymalnie kilkanaście procent rozpuszczalników. Lakiery na bazie wodnej są obecnie produktami najczęściej wybieranymi przez profesjonalistów. Są dość łatwe w nakładaniu, ale wymagają stosowania się do pewnych zasad np. dobrania wałka odpowiedniej grubości.

Lakiery rozpuszczalnikowe

Występują w wersji jedno- lub dwuskładnikowej. Te pierwsze do procesu utwardzania wykorzystują wilgoć z powietrza. Z dwuskładnikowych najpierw odparowuje rozcieńczalnik (zawierają 50-60% rozpuszczalników, ale bez szkodliwego formaldehydu), a następnie utwardzacz wiąże lakier. Podczas schnięcia preparaty takie nieprzyjemnie pachną, a ich producenci zalecają użytkować pomieszczenia dopiero gdy zapach się ulotni. Pojawia się więc pytanie: skoro lakiery rozpuszczalnikowe są bardziej szkodliwe, dlaczego nadal funkcjonują na rynku? Otóż są sytuacje, w których takie preparaty są niezastąpione - np. konieczność polakierowania "tłustego" drewna egzotycznego (ipe czy palisandru). Na takie oleiste gatunki nie możemy zastosować lakieru na bazie wody, ponieważ nie będzie się trzymał powierzchni drewna.

Lakiery chemoutwardzalne

 Pod względem składu chemicznego są jeszcze "gorsze" od rozpuszczalnikowych, gdyż zawierają formaldehyd. Jest to związek nieprzyjazny dla zdrowia ludzi i środowiska. Lakiery tego typu mają silnie drażniący zapach, który może utrzymywać się nawet kilka miesięcy! Z tego powodu coraz rzadziej spotykamy je na rynku.

Lakiery uretanowo-alkidowe

 Nie zawierają formaldehydu, ale sporo w nich rozpuszczalników (50-60%). Były często stosowane na podłogach sportowych ze względu na dużą elastyczność. Obecnie są rzadko używane w domach.

Wybierając lakier, pamiętajmy o stopniu połysku podłogi, jaki chcemy osiągnąć. Jeśli parkiet ma mieć wysoki połysk, wykonawca poleci nam preparat rozpuszczalnikowy, środki na bazie wodnej lepiej wyglądają w wersjach matowych czy półmatowych. Kompromisem może być zastosowanie systemu: podkładowego lakieru rozpuszczalnikowego i nawierzchniowego wodnego. Uwidoczni to strukturę drewna, zniweluje ryzyko przebarwień i nada podłodze satynowe wykończenie.

Typowe błędy przy lakierowaniu podłogi

Wyboru odpowiedniego systemu lakierowania należy dokonać dopiero po decyzji o gatunku drewna. Lakier musi być bowiem dopasowany do podłogi, nie odwrotnie. W praktyce parkieciarzy często zdarza się niestety, że klient kupuje lakier, zanim jeszcze zdecydował się na zakup drewna. Gdy zakupiony lakier nie nadaje się do zastosowania na wybranym drewnie, dobry fachowiec nie podejmie się takiego zlecenia.

Lakierowanie jest dość skomplikowanym sposobem wykończenia drewnianej podłogi (znacznie bardziej niż olejowanie). Nic więc dziwnego, że częściej spotykamy się z błędami wykonawczymi. Najczęstsze efekty parkieciarskich problemów to:

• przebarwienia drewna - źle rozprowadzony lakier, zbyt wysoka temperatura podczas lakierowania;
• boczne sklejanie się klepek - szczeliny nie zostały zaszpachlowane i wcieka w nie lakier, sklejając ze sobą elementy drewna;
• podnoszenie się "włosa" drewna - niestaranne wyszlifowanie podłogi, zbyt duża ilość lakieru, niska temperatura lub nakładanie go na zbyt mokrą poprzednią warstwę;
• czarne kropki na podłodze - pozostawienie na podłodze cząstek z materiału ściernego lub maszyny;
• bąble i pęcherze - zbyt cienko nakładany lakier, zbyt niska temperatura w trakcie lakierowania;
• zła przyczepność lakieru - źle dobrany lakier do podłogi, zabrudzenie podłogi woskiem, złe przygotowanie powierzchni do lakierowania).

Należy zatem pamiętać, że do lakierowania potrzebne są odpowiednie warunki temperaturowo-wilgotnościowe, brak przeciągów i sprawna wentylacja, gdyż opary lakieru muszą odparować, aby lakier prawidłowo związał.