Z czego zrobić podłogę na tarasie?
Efektowny taras jest przedłużeniem salonu, a w ciepłe dni stanowi najbardziej komfortową strefę wypoczynkową. Jednym z podstawowych elementów aranżacji tego miejsca jest odpowiedni materiał na podłogę.
Budowę tarasu należy rozpocząć od przemyślenia jego lokalizacji w przestrzeni ogrodowej. Nie bez znaczenia jest to, czy będzie on przylegał do elewacji domu jako naturalne przejście pomiędzy przestrzenią mieszkalną a rekreacyjną, czy też stanie się wyspą ukrytą wśród roślin. Położenie tarasu względem domu wpływa na rodzaj jego konstrukcji oraz dobór nawierzchni. Gdy planujemy taras bezpośrednio przy domu, możemy pozwolić sobie na bardziej egzotyczne materiały na nawierzchnię tarasu oraz wyszukane projekty. Można w ten sposób podtrzymać styl aranżacji wnętrz, dopasować taras do wyglądu podłóg lub stolarki okiennej. Taras usytuowany w ogrodzie lepiej wykonać z naturalnych materiałów, wytwarzanych w tradycyjny sposób, takich, które wkomponują się w przestrzeń pełną zieleni.
Jakie cechy musi mieć materiał na taras?
Podłoga na tarasie narażona jest na działanie czynników zewnętrznych przez cały rok. Dlatego wybrany przez nas materiał musi mieć odpowiednie właściwości.
- Odporność na warunki atmosferyczne. Materiały zastosowane w strefie relaksu, która nie ma dachu, powinny być odporne na deszcz, śnieg czy mróz. Tylko wtedy taras będzie nam służyć przez długie lata bez uszczerbku na wyglądzie i funkcjonalności.
- Antypoślizgowa nawierzchnia. Powinna zapewnić bezpieczeństwo podczas użytkowania, zwłaszcza gdy jest mokra lub śliska. Jest to aspekt niezwykle istotny, jeśli taras będzie użytkowany przez dzieci lub osoby starsze.
- Trwałość i wytrzymałość. Materiały użyte do pokrycia nawierzchni tarasu powinny sprostać obciążeniom związanym z użytkowaniem oraz naturalnym procesom starzenia się.
- Łatwość czyszczenia i konserwacji. Taras zewnętrzny jest narażony na zabrudzenia, takie jak liście, pył czy kurz. Dlatego warto zastosować materiały, które łatwo utrzymać w czystości. Nie powinny też wymagać częstych konserwacji. W przeciwnym razie użytkowanie zewnętrznej przestrzeni może być uciążliwe.
- Odporność na promieniowanie UV. Materiały tarasowe powinny być odporne na blaknięcie i działanie promieniowania UV, aby zachować nienaganny wygląd przez długie lata.
- Estetyka. Taras jest ważnym elementem przestrzeni na zewnątrz, dlatego jego wygląd powinien być dopasowany do stylu domu i otoczenia. Materiały muszą być atrakcyjne wizualnie, a także łatwo dostosowywać się do różnych aranżacji i elementów wyposażenia outdoorowego.
Drewno rodzime i europejskie
Wybór drewna na taras jest dość duży, ale zasada jedna. Krajowe gatunki, takie jak sosna, świerk czy buk najlepiej sprawdzają się na tarasach zadaszonych i nienarażonych na silne działanie wilgoci. Na te bez dachu, bardzo nasłonecznione, budowane przy basenach oraz narażone na duży nacisk i ryzyko uszkodzeń wybierzmy trwalsze i bardziej odporne gatunki.
- Sosna. Jest jednym z najczęściej wybieranych rodzajów drewna ze względu na łatwą dostępność oraz niską cenę (70 proc. polskiego drzewostanu stanowi właśnie sosna). Jego zaletą jest łatwość obróbki i jasny, ciepły kolor. Dobrze wysuszone deski sosnowe nie puszczają żywicy. Trzeba jednak pamiętać, że sosna nie jest polecana jako intensywnie użytkowana nawierzchnia. Jest stosunkowo miękka, mało odporna na ścieranie i nie należy do najtrwalszych.
- Modrzew europejski. Jest twardszy i bardziej wytrzymały niż drewno sosnowe, świerkowe czy bukowe. Charakteryzuje się bardzo wysoką odpornością na gnicie, mimo to trzeba go impregnować. Regularna konserwacja chroniąca przed grzybami i pleśnią przedłuży trwałość modrzewiowego podestu nawet do 15 lat.
- Świerk skandynawski. Bywa nazywany białym drewnem ze względu na swój słomkowy kolor. Jest łatwy w obróbce, a wysoka zawartość żywicy w naturalny sposób zabezpiecza go przed warunkami atmosferycznymi. Mimo to świerkowy taras trzeba impregnować. Dobrze zakonserwowany będzie służył długie lata nawet bez zadaszenia, ale nie powinien być montowany w bardzo wilgotnym miejscu i nie może mieć bezpośredniego kontaktu z gruntem.
- Modrzew syberyjski. Charakteryzuje się niewielką liczbą sęków i dużą odpornością na ścieranie, uszkodzenia mechaniczne i biodegradację. Niewątpliwą zaletą tego drewna jest bardzo długa żywotność, która po odpowiedniej impregnacji dochodzi do 30 lat. Modrzew syberyjski nadaje się do wybarwiania, można więc tworzyć z niego bardzo ciekawe aranżacje.
W egzotycznym klimacie
Najpopularniejsze gatunki egzotycznego drzewa na taras to teak, garapa i bangkirai. Dzięki zwartej strukturze są odporne na ścieranie i uszkodzenia mechaniczne. Z kolei duża ilość żywicy i naturalnych olejków w tych drzewach zapewnia trwałość. Pod wpływem czynników atmosferycznych egzotyczne drewno na tarasie szarzeje, dlatego trzeba pokryć je specjalnym olejem. Trzeba pamiętać, że obróbka drewna egzotycznego wymaga więcej uwagi niż innych gatunków. Drzewa te wchodzą w reakcję z żelazem, w związku z czym mogą pojawić się nieestetyczne smugi na powierzchni tarasu. Dlatego do montażu egzotycznych desek tarasowych należy używać nierdzewnych wkrętów z wysokiej jakości stali lub mosiądzu. Wkręty trzeba umieszczać w wywierconych wcześniej otworach. Nie wolno stosować gwoździ, ponieważ deski w trakcie ich wbijania mogą pęknąć.
Praktyczny wybór - deski kompozytowe
Oferta desek kompozytowych została stworzona z myślą o użytkownikach praktycznych. W efekcie powstał produkt syntetyczny, który wyglądem przypomina deski drewniane, jednak jest wykonany z mieszanki sztucznych komponentów oraz pyłu drzewnego. Dzięki temu jest on bardzo odporny na warunki atmosferyczne, a optycznie naśladuje naturalny jego odpowiednik. Jest to rozwiązanie dla osób, które nie chcą wykonywać zbyt wielu prac konserwacyjnych jak w przypadku desek z drewna. Przyjmuje się, że deski z kompozytu nie potrzebują w ogóle zabezpieczania. Jednak w praktyce też trzeba je czyścić z piachu, brudu, uważać na przebarwienia czy uszkodzenia mechaniczne.
Wytrzyma prawie wszystko – kostka brukowa
Z założenia kostka brukowa jest przeznaczona do użytku zewnętrznego i wiele obserwacji potwierdza, że obojętny jest jej deszcz czy słońce. Wytrzymuje w upałach i na mrozach, nie ma tendencji do odkształcania się, kruszenia czy pokrywania nalotami. W przypadku tarasu można zastosować kostkę, której nawet nie trzeba impregnować. Dobrze wyglądają nawierzchnie w kolorze szarym lub czerwonym, ewentualnie mozaiki z połączenia tych dwóch odcieni. Co ważne, taras z kostki jest tani i stosunkowo łatwy w wykonaniu (układa się go bezpośrednio na gruncie, bez dodatkowej podbudowy) i może stanowić spójny element aranżacyjny z podjazdem czy ścieżkami.
W zgodzie z trendami – płyty betonowe
Betonowe płyty tarasowe pozwalają stworzyć niezwykle funkcjonalną przestrzeń, która zachwyca designem i umożliwia idealne dopasowanie do pozostałych elementów krajobrazu czy architektury. Są odporne na działanie czynników zewnętrznych, takich jak mróz, grad czy wysokie temperatury. Betonowe płyty są dostępne w różnych formatach, kształtach (kwadratowym czy prostokątnym) kolorach oraz wzorach. Dzięki temu można nadać nawierzchni wyjątkowy charakter i dopasować ją do preferowanego stylu architektonicznego. Niektóre dostępne na rynku płyty tarasowe drewnopodobne doskonale sprawdzą się jako element architektury drewnianej. Natomiast klasyczne, surowe betonowe płyty wpiszą się w minimalizm czy modernizm.
Taras w stylu dworkowym
Marzysz o tarasie, który wygląda jak dziedziniec starego budynku? Cegła tarasowa pomoże uzyskać pożądany efekt na jego nawierzchni. Swoim wyglądem nawiązuje do starych kamienic, dworków i pałacyków, dlatego doskonale uzupełnia budynki utrzymane w dawnym stylu. Taras ze starej cegły dzięki niezwykle ciepłemu charakterowi idealnie pasuje również do budowli w stylu śródziemnomorskim. Będzie się świetnie prezentować szczególnie w zestawieniu z białą elewacją i tradycyjną dachówką. Dostępność kilku wariantów płytek różniących się rozmiarami, kształtem i kolorem pozwoli wybrać idealny wariant do każdej aranżacji. Poza wyjątkowymi walorami estetycznymi cegła na taras i podłogę ma również wiele innych atutów. Jednym z podstawowych jest wspomniana już solidność oraz trwałość. Na uwagę zasługuje też łatwość utrzymania – można ją czyścić zwykłą wodą, a najlepsze rezultaty daje zastosowanie myjki ciśnieniowej. Płytki ceglane nie wchłaniają zanieczyszczeń, a zaimpregnowane będą się świetnie prezentować przez bardzo długi czas.
Łatwe w utrzymaniu płytki
- Płytki z gresu. Są wyjątkowo wytrzymałe, odporne na uszkodzenia mechaniczne, dobrze znoszą wahania temperatury oraz mają niski stopień nasiąkliwości – nawet mniej niż 0,1%. Górna część płytek z gresu może mieć różne wykończenie, może być polerowana lub szkliwiona, czyli pokryta dodatkową warstwą glazury lub nieszkliwiona. Zaletą płytek gresowych jest ich niska porowatość, dzięki czemu są odporne na zabrudzenia, działanie detergentów i kwasów w podstawowym stężeniu. Gres może być wykończony w niemal dowolny sposób, więc jest wiele ciekawych kolekcji: ciemnobarwnych, wzorzystych, wielokolorowych, drewnopodobnych, naśladujących różne rodzaje kamienia itp.
- Płytki klinkierowe. Taras z płytki klinkierowej jest bardzo odporny na działanie czynników takich jak woda, słońce czy uderzenia, jednocześnie ujmuje swoim naturalnym wyglądem i kolorystyką wypalanej cegły, czerwieni czy brązu. Na rynku pojawiły się też inne kolory: odcienie beżu, żółci, grafitu lub czerni. Płytki dostępne są w formatach: kwadratów, rombów, trapezów, prostokątów (w tym podłużnych cegiełek klinkierowych) czy płytek sześciokątnych, tzw. heksagonów.
- Płytki ceramiczne. To prosty sposób na wykonanie podłogi tarasowej. Jest to materiał powszechnie dostępny i łatwy do utrzymania w czystości, nie wymaga skomplikowanych zabiegów konserwujących. Należy jednak stosować wyłącznie materiały, które są nienasiąkliwe i mrozoodporne. Ponadto zwróćmy uwagę na samą powierzchnię płytek, która nie powinna być idealnie gładka, co jest niebezpieczne w codziennym użytkowaniu.
W jaki sposób zbudować taras z dużych płyt tarasowych?
Już na etapie projektu domu warto zaplanować, co będzie na tarasie, by tę przestrzeń przygotować pod docelową nawierzchnię. Przed podjęciem decyzji o metodzie montażu betonowych płyt tarasowych zaleca się konsultacje z projektantem lub wykwalifikowanym wykonawcą, który doradzi najkorzystniejszą opcję. Jednym z rozwiązań wymagającym mniejszych nakładów czasowych i finansowych jest układanie nawierzchni na gruncie, zwane zwyczajowo metodą „na sucho”. Wpływ na zachowanie się nawierzchni mają rodzaj gruntu rodzimego, rodzaj podłoża, zastosowany materiał do fugowania oraz wielkość produktu i zastosowany wzór ułożenia.
Pierwszym krokiem jest przygotowanie podłoża i wykonanie korytowania. W zależności od rodzaju gruntu, na ogół wykonuje się je na głębokości 20-50 cm. Może okazać się konieczne wykonanie warstwy filtracyjnej z piasku. Na tym etapie wykonuje się już planowane spadki. Kolejną czynnością jest przygotowanie podbudowy, która ma funkcję nośną, filtracyjną i mrozoodporną. Każda z jej warstw musi być zagęszczona. W przypadku podłoża gliniastego zaleca się rozłożenie geowłókniny bezpośrednio na podłoże naturalne. Należy też zwracać uwagę, by stosowane materiały miały atesty określające ich zastosowanie w tym zakresie.
Przedostatnim działaniem jest wykonanie podsypki, która odpowiada za stabilne osadzenie płyt tarasowych. Do jej wykonania zaleca się grys 2-8 mm, a grubość warstwy nie powinna być mniejsza niż 3 cm. Podsypkę należy wyrównać, ręcznie lub mechanicznie. Po wyrównaniu należy ją ubić i dołożyć około 2,5 cm tego samego materiału. Ostatniej warstwy nie należy ubijać. Ostatnim etapem jest układanie płyt. Trzeba pamiętać o zostawieniu przestrzeni na fugę, która powinna wynosić minimum 3 mm. Płyty nie powinny się stykać, ponieważ może to doprowadzić do odprysków krawędzi. By spoiny były równe, stosuje się krzyżyki plastikowe. Betonowe płyty tarasowe docina się na mokro szlifierką kątową. I tuż po ich docięciu należy przemyć środkiem do usuwania mleczka cementowego, a następnie spłukać czystą wodą.
W przypadku dużych i wielkoformatowych płyt do układania nie należy stosować zagęszczarek, wibratorów mechanicznych, ponieważ może to doprowadzić do uszkodzenia lub ich pękania. W celu zniwelowania różnic wysokości należy je dobijać delikatnie gumowym młotkiem. Fugowanie to ostatni etap. Betonowe płyty tarasowe należy zabezpieczyć taśmą malarską i następnie wypełnić fugi drobnym, płukanym piaskiem o grubości 1-2 mm lub fugą. Materiał do fugowania powinien być suchy i nie zawierać domieszek roślin i gliny, które mogą powodować trwałe zabrudzenia. Uzupełnianie fug należy powtarzać aż do pełnego wypełnienia szczelin, a nadmiar zebrać. Układanie betonowych płyt tarasowych składa się z kilku etapów, każdy z nich należy starannie przygotować i wykonać zgodnie ze sztuką brukarską, wówczas nawierzchnia będzie spełniała swoje funkcje.
Skomentuj:
Z czego zrobić podłogę na tarasie?