Dbałość o urodę
W domu paprocie trzeba otoczyć troskliwą opieką, szczególnie przez pierwsze kilka tygodni po przyniesieniu ze sklepu. Lepiej nie stawiać ich w kuchni, bo tam pokrywają się lepkim kurzem. Nie należy też ich nabłyszczać.
Dobroczynna mgiełka Paprocie należy często spryskiwać lub nawilżać wokół nich powietrze. Małe rośliny najlepiej grupować po kilka, by tworzyły wokół siebie wilgotniejszą aurę. Najbardziej wrażliwe można umieścić w szerokim naczyniu na warstwie włóknistego torfu lub keramzytu, którą obficie zwilżamy.
Ostrożnie ze słońcem Na południowych parapetach słońce może przypalać liście. Ale za gęstą firanką będą bezpieczne. Natomiast w głębokim cieniu bardzo się wyciągają, a nefrolepis dodatkowo gubi listki.
Regularne podlewanie. Wodę dostarczamy roślinie, gdy powierzchnia podłoża nieco wyschnie. Zimą w chłodniejszych pomieszczeniach należy ograniczać jej ilość. Jeśli do podlewania używamy twardej wody, dobrze jest ją najpierw przegotowywać i poczekać, by opadł wapienny osad, lub zakwaszać ją kroplą soku cytrynowego. Jej temperatura powinna wynosić około 25°C. Pamiętajmy, że paprocie nie mogą stać w wodzie.
Wskazane kąpiele Przynajmniej raz w miesiącu warto paprociom robić delikatny prysznic, by ich bryła korzeniowa dobrze nasiąkła, a z liści został zmyty kurz.
Dokarmianie W okresie wzrostu zasilamy paprocie nawozami dla nich przeznaczonymi lub zawierającymi biohumus. Nadmierne nawożenie nie jest wskazane.
"Wąsy" do przycięcia. Niektóre paprocie tworzą długie, mechate rozłogi. Można im pozwolić rosnąć, dopóki nie zaschną. Wtedy je odcinamy.
Nowa ziemia. Podłoże to mieszanka torfu i ziemi liściowej o lekko kwaśnym odczynie (pH 5,5-6,5). Przez 2-3 lata w miarę ubywania ziemi jej nowe porcje dosypujemy do doniczki. Później zazwyczaj trzeba paprocie wiosną przesadzić do nieco większego pojemnika. Rozrośnięte okazy można podzielić.
Groźne tarczki. Jasne i ciemne (nieregularne) tarczki na listkach i ogonkach liściowych to tarczniki lub miseczniki. Możemy je zwalczyć, wkładając do ziemi preparat Provado Combi Pin lub Tarcznik.
Dobroczynna mgiełka Paprocie należy często spryskiwać lub nawilżać wokół nich powietrze. Małe rośliny najlepiej grupować po kilka, by tworzyły wokół siebie wilgotniejszą aurę. Najbardziej wrażliwe można umieścić w szerokim naczyniu na warstwie włóknistego torfu lub keramzytu, którą obficie zwilżamy.
Ostrożnie ze słońcem Na południowych parapetach słońce może przypalać liście. Ale za gęstą firanką będą bezpieczne. Natomiast w głębokim cieniu bardzo się wyciągają, a nefrolepis dodatkowo gubi listki.
Regularne podlewanie. Wodę dostarczamy roślinie, gdy powierzchnia podłoża nieco wyschnie. Zimą w chłodniejszych pomieszczeniach należy ograniczać jej ilość. Jeśli do podlewania używamy twardej wody, dobrze jest ją najpierw przegotowywać i poczekać, by opadł wapienny osad, lub zakwaszać ją kroplą soku cytrynowego. Jej temperatura powinna wynosić około 25°C. Pamiętajmy, że paprocie nie mogą stać w wodzie.
Wskazane kąpiele Przynajmniej raz w miesiącu warto paprociom robić delikatny prysznic, by ich bryła korzeniowa dobrze nasiąkła, a z liści został zmyty kurz.
Dokarmianie W okresie wzrostu zasilamy paprocie nawozami dla nich przeznaczonymi lub zawierającymi biohumus. Nadmierne nawożenie nie jest wskazane.
"Wąsy" do przycięcia. Niektóre paprocie tworzą długie, mechate rozłogi. Można im pozwolić rosnąć, dopóki nie zaschną. Wtedy je odcinamy.
Nowa ziemia. Podłoże to mieszanka torfu i ziemi liściowej o lekko kwaśnym odczynie (pH 5,5-6,5). Przez 2-3 lata w miarę ubywania ziemi jej nowe porcje dosypujemy do doniczki. Później zazwyczaj trzeba paprocie wiosną przesadzić do nieco większego pojemnika. Rozrośnięte okazy można podzielić.
Groźne tarczki. Jasne i ciemne (nieregularne) tarczki na listkach i ogonkach liściowych to tarczniki lub miseczniki. Możemy je zwalczyć, wkładając do ziemi preparat Provado Combi Pin lub Tarcznik.
- Więcej o:
- nawożenie
