Tatrzańskie łąki i hale

Na przykład na stokach Gubałówki wędruje się parząc na dzikie storczyki i mieczyki dachówkowate, a na Przysłopie Miętusim (w okolicach dol. Kościeliskiej) wprost brodzi się w morzu wierzbówki. W Tatrach jest też wiele innych podobnych malowniczych miejsc, choćby Polana Mała Łąka, Rusinowa Polana, Polana Chochołowska, Polana Huty Lejowe. Łąki rozciągają się tam powyżej górnej granicy lasów - zwykle powyżej 1800 m.n.p.m. W wielu miejscach jednak - na skutek wypasu owiec i bydła - ich zasięg został obniżony.

Łąka czy hala?

Turyści często błędnie nazywają każdą górską łąkę czy polanę halą - wystarczy, że jest porośnięta trawą i stoją na niej szałasy. Tymczasem - w rozumieniu pasterzy i baców - hala to teren nadający się do wypasu owiec oraz bydła. W odróżnieniu od polany nie jest ona koszona - jeśli zdarzyło skosić część hali - również stawała się ona polaną.

Niestety, pasące się na hali owce, choć wyglądają malowniczo, nie zawsze dobrze wpływają na ekosystem. W czasie II wojny światowej wypasów nikt nie kontrolował. Owce zapędzano coraz wyżej i wyżej, niszcząc przyrodę, strasząc kozice i świstaki. Dziś wypas ograniczono, co dobrze wpłynęło na odbudowę równowagi ekologicznej. Niestety - gorzej na walory turystyczne. W wielu rejonach nie zalesione wcześniej hale porasta bowiem las, który przesłania widoki. Właśnie dlatego w kilku miejscach zezwolono na kontrolowany wypas owiec i bydła (zwierzęta usuwają siewki drzew). W ten sposób kultywuje się tradycję i jednocześnie udaje zachować względną równowagę pomiędzy lasami i łąkami.

Co tam rośnie?

Górskie łąki i hale to również wspaniałe miejsce do odpoczynku w czasie wędrówki. Malownicze kobierce kwiatów, zapach ziół, ciekawy świat owadów - nie sposób nie zwrócić na to wszystko uwagi. Wśród traw (np. śmiałka darniowego, wiechliny tatrzańskiej, kostrzew, mietlicy pstrej), kwitną tutaj m. in. dzikie storczyki, goryczki, sasanki, wierzbówki, tojady, ostróżki, mieczyki dachówkowate, niezapominajki. Są tu też dzwonki alpejskie, omiegi górskie, goździki wonne... Na tatrzańskich halach najbardziej kolorowo jest wiosną (gdy rozkwitają krokusy) i w pełni lata, kiedy to kwitnie większość łąkowych bylin.