Kiścień wawrzynowy [Uprawa i pielęgnacja]

Kiścień Waltera

Kiścień wawrzynowy, zwany też kiścieniem Waltera (Leucothoe fontanesiana, syn. L. walteri), to krzew dość nietypowy, bowiem najpiękniej prezentuje się jesienią i zimą. Jego liście w tym czasie nie dość, że nie opadają, to jeszcze przybierają niezwykłe barwy - stają się czerwone lub purpurowe niczym kwiaty. Ich kolor jest doskonale widoczny na tle śniegu i bezlistnych gałązek innych roślin. Istnieją również odmiany kiścieni, u których takie odcienie liści utrzymują się cały rok. Niekiedy bywają pokryte marmurkowym deseniem. Roślina nie osiąga zbyt dużych rozmiarów (zwykle dorasta do 50-120 cm, w zależności od odmiany). Jej dodatkową ozdobą są pojawiające się w maju białe kwiaty wyglądające jak małe dzwoneczki. W tym okresie jednak uwagę bardziej przyciągają młode pędy o brunatnoczerwonym zabarwieniu.

Na zdjęciu powyżej: Białe kwiaty zebrane w grona pojawiają się w maju i czerwcu. Krzewy z reguły obficie kwitną. Kwiaty podobne do zwisających dzwoneczków mają długość ok. 0,5 cm i częściowo skrywają się pod liśćmi

Fot. Ewa Chojnowska

Na zdjęciu powyżej: Kiścień wawrzynowy (L. fontanesiana) 'Zeblid'

Gdzie sadzić kiścień?

Dla wszystkich odmian tego krzewu najlepszym miejscem w ogrodzie jest to w pobliżu roślin wrzosowatych, różaneczników, azalii i pierisów. Kiścień bowiem musi rosnąć w kwaśnym podłożu. Ze względu na niewielki wzrost może być traktowany jako roślina okrywowa (często rozrasta się bardziej na szerokość niż na wysokość). Dobrze radzi sobie też w cieniu, pośród innych kwasolubnych okazów na wrzosowisku, pod koronami drzew. Ładnie wygląda jako dodatek o ciekawym ulistnieniu, posadzony dla kontrastu wśród krzewów lub na tle żywopłotu o ciemnozielonych liściach.

Na zdjęciu powyżej: Leucothoe axillaris

Fot. Tomek Ciesielski

Na zdjęciu powyżej: Kiścień wawrzynowy (L. fontanesiana) 'Rainbow'

Występowanie kiścienia

Kiścień wawrzynowy w naturze porasta zbocza południowych Appalachów, gór ciągnących się we wschodniej części Ameryki Północnej aż do Kanady. Dlatego z powodzeniem może rosnąć w naszym klimacie - niestraszny mu ani mróz, ani śnieżne zimy. Trzeba jednak pamiętać, że nowo powstałe odmiany i inne gatunki są delikatniejsze - należy je więc sadzić w zacisznym miejscu lub troskliwie okrywać na zimę.

Na zdjęciu powyżej: Kiścień wawrzynowy (L. fontanesiana) 'Makijaż'

Fot. Tomek Ciesielski

Na zdjęciu powyżej: Leucothoe axillaris 'Curly Red'

Uprawa i wymagania

Stanowisko. Półcieniste i cieniste, osłonięte, wśród roślin wrzosowatych. Kiścień dobrze się też czuje w pojemniku na balkonie lub tarasie (wymaga wtedy bardzo starannego okrycia na zimę). Gleba. Próchniczna, lekka i żyzna, o kwaśnym odczynie i o umiarkowanej wilgotności. Pielęgnacja. Podczas sadzenia należy wykopać szeroki dołek, gdyż krzew tworzy płytki i szeroki system korzeniowy. Podłoże zasilamy kwaśnym torfem. Po posadzeniu ziemię wokół rośliny warto okryć warstwą kory sosnowej, by zapobiec utracie wilgoci. Rozmnażanie. Za pomocą sadzonek pędowych, przez podział rośliny matecznej lub przez odrosty.

Na zdjęciu powyżej: Kiścień wawrzynowy 'Scarletta'

Fot. Tomek Ciesielski

Na zdjęciu powyżej: Kiścień japoński (L. keiskei) 'Royal Ruby'

Warto wiedzieć

W sprzedaży w szkółkach i sklepach internetowych są też inne gatunki i odmiany kiścieni, wymagające osłoniętych miejsc oraz okrycia na zimę. Na uwagę zasługują zwłaszcza Leucothoe axillaris 'Curly Red' oraz 'Red Lips', kiścień japoński (L. keiskei) 'Royal Ruby' i groniasty (L. racemosa).

Na zdjęciu powyżej: Kiścień groniasty (L. racemosa)