Krzewy ozdobne jesienią
Wiele krzewów budzi prawdziwy podziw dopiero pod koniec sezonu. Jedne czarują barwami liści i owoców, inne zachwycają kwiatami w pełni rozkwitu.
![Kalina koralowa (Viburnum opulus) s](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/qm/16690290-kalina-koralowa-viburnum-opulus.jpeg)
Jesienne krzewy ozdobne
Często marzy nam się, by upalne słoneczne dni trwały w nieskończoność, a mimo to co roku dajemy się uwieść bajecznym jesiennym klimatom. Na ulicach i w parkach zachwycają nas przebarwiające się korony drzew, ale w ogrodach feerię ognistych kolorów zawdzięczamy głównie krzewom. Niektóre z nich najpiękniej wyglądają właśnie w jesiennej szacie. Przykładem są choćby berberysy 'Green Carpet' i 'Erecta' - przez cały sezon nie wyróżniają się niczym szczególnym, ale począwszy od końca sierpnia, zaczynają wręcz płonąć. Z kolei u barwnych od wiosny odmian tawuł japońskich, perukowców i pęcherznic kolory stają się teraz bardziej nasycone.Urzekają nas również owoce - "kolczyki" trzmielin, perłowe kulki śnieguliczek, błękitne kiście dereni i czerwono-granatowe niektórych kalin. Dopiero we wrześniu rozkwita franklinia amerykańska, a olbrzymie kwiatostany okazałej hortensji bukietowej mocno różowieją. Jesienny pejzaż w dużej mierze zależy od pogody: temperatur dnia i nocy, światła i wilgoci, bo te czynniki decydują o składzie barwników. Szczególnej urody dodaje jesiennym barwom słońce, jednak nawet w czasie mgieł i deszczów na krzewach i drzewach nie gaśnie ognista łuna. Dopiero mróz lub wiatr ogołocą gałęzie i na ziemi rozścielą kobierce liści. Już niebawem czeka nas zatem nie lada spektakl, i to z wieloma niespodziankami!
Kalina koralowa (Viburnum opulus)
To rodzimy, szybko rosnący krzew o szerokiej, luźnej koronie. Dorasta do 4 m wysokości. Na przełomie maja i czerwca tworzy kwiatostany wyglądające jak białe koronkowe serwetki o kilkunastocentymetrowej średnicy. Jesienią jego ładnie powcinane liście stają się szkarłatnopurpurowe, a owoce krwistoczerwone i przezroczyste jak szkło. Utrzymują się na gałęziach całą zimę. Choć w zasadzie uznawane są za jadalne, w dużej ilości mogą szkodzić - na pewno nie powinny ich jeść dzieci. Kalina koralowa dobrze rośnie w słońcu i półcieniu. Wymaga wilgotnej gleby o odczynie lekko kwaśnym lub zasadowym.
![Fotergilla Większa (fothergilla major) Fotergilla Większa (fothergilla major)](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/en/16690303-fotergilla-wieksza-fothergilla-major.jpeg)
Fotergilla Większa (Fothergilla major)
To rarytas ceniony zarówno za oryginalne kwiaty, jak i jesienny koloryt. Jego białe kwiatostany o długości 5 cm pojawiają się wraz z liśćmi. Kształtem przypominają szczoteczki, lekko pachną. Liście jesienią przebarwiają się na żółto, pomarańczowo i szkarłatno. Fotergilla lubi słoneczne i półcieniste stanowiska na żyznych, średnio wilgotnych glebach o kwaśnym odczynie. Jest mrozoodporna. Dorasta do ok. 1,5 m wysokości i szerokości.
![Pięknotka bodiniera (Callicarpa bodinieri) Pięknotka bodiniera (Callicarpa bodinieri)](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/k5/16690318-pieknotka-bodiniera-callicarpa-bodinieri.jpeg)
Pięknotka bodiniera (Callicarpa bodinieri)
Osiąga wysokość 2,5 m. Jej liście wiosną są brązowawe, latem ciemnozielone, a jesienią złote. Na przełomie lipca i sierpnia rozwija niepozorne kwiaty, a miesiąc później owoce o fiołkowej barwie przypominające błyszczące koraliki. Krzew ten nie ma dużych wymagań co do gleby. Lubi zaciszne, słoneczne miejsca. Może się zdarzyć, że w czasie ostrej zimy podmarznie, ale potem szybko odrasta. Popularna odmiana 'Profusion' (na zdjęciu), w przeciwieństwie do typowych dla gatunku krzewów, obficie owocuje, nawet rosnąc pojedynczo (po samozapyleniu).
![Franklinia amerykańska (Franklinia alatamaha) -Franklinia alatamaha, at UBC Botanical Garden](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/3c/16690326-franklinia-amerykanska-franklinia-alatamaha.jpeg)
Franklinia amerykańska (Franklinia alatamaha)
Pachnące kwiaty franklinii o śr. do 7 cm tworzą się od września do mrozów. Pięknie wyglądają zwłaszcza wtedy, gdy liście krzewu przebarwią się na szkarłatno. Niestety, zimą franklinii mogą przemarzać wierzchołki pędów, a w ostre mrozy także starsze gałęzie. Nasady krzewu warto więc późną jesienią okrywać ściółką.
![Berberys (Berberis) Berberys (Berberis)](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/oy/16690332-berberys-berberis.jpeg)
Do najładniej przebarwiających się należą odmiany zrzucającego liście na zimę berberysu Thunberga (B. thunbergii) i pośredniego (B. media) oraz mieszaniec 'Red Tears' (na zdjęciu). Ten ostatni po 10 latach osiąga wysokość 2,5-3 m. W maju obsypuje się żółtymi kwiatami, a od lipca czerwonymi drobnymi owocami zebranymi w grona o długości 5-7 cm, które są zimowym przysmakiem ptaków. Dobrze rośnie w słońcu i półcieniu. Doskonale nadaje się na obronne żywopłoty, zarówno naturalne, jak i formowane.
![Aronia czarnoowocowa (Aronia melanocarpa) Aronia czarnoowocowa (Aronia melanocarpa)](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/yh/16690339-aronia-czarnoowocowa-aronia-melanocarpa.jpeg)
To piękny, a przy tym pożyteczny krzew, który zasługuje na jak największe upowszechnienie. Dorasta do 2 m. Wiosną kwitnie na biało, jesienią pięknie się przebarwia, a dojrzałe owoce wyglądają jak czarna jarzębina. Są nieco cierpkie, ale zawierają mnóstwo cennych dla naszego zdrowia związków. Aronia zdrowo rośnie nawet na słabych glebach i zupełnie nie boi się mrozu. Wymaga słonecznych stanowisk.
![Ketmia syryjska (Hibiscus syriacus) =Garteneibisch, Strauchhibiskus, Hibiscus syriacus Oiseau Bleu](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/td/16690381-ketmia-syryjska-hibiscus-syriacus.jpeg)
Ketmia syryjska (Hibiscus syriacus)
To wolno rosnący krzew o jajowatej koronie, który w naszych warunkach dorasta do wys. 2,5 m. Liście rozwijają się późną wiosną, a pąki kwiatowe dopiero w połowie lipca. Obficie tworzą się w sierpniu i we wrześniu, a ostatnie kwiaty (o śr. 6-10 cm) możemy podziwiać jeszcze w październiku. U krzewów typowych dla gatunku są fioletowe i pojedyncze, u odmian bywają różowe, białe lub niebieskie, z kontrastowo wybarwionymi plamkami w dole płatków, niektóre z nich są także pełne. Roślina wymaga próchnicznej, przepuszczalnej ziemi, podlewania w czasie długotrwałej suszy, ciepłych zacisznych stanowisk, a także okrywania na zimę, bo mróz może całkowicie ją zniszczyć. Na zdjęciu odmiana 'Oiseau'.
![Tawuła japońska (Spiraea japonica) Tawuła japońska (Spiraea japonica)](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/fd/16690392-tawula-japonska-spiraea-japonica.jpeg)
Tawuła japońska (Spiraea japonica)
Ma wiele odmian o pięknych kolorach liści. Na zdjęciu odmiana 'Crispa' - krzew dorastający do wysokości 0,6 m, o piłkowanych liściach, wiosną czerwonawych, potem ciemnozielonych, a jesienią złocistych. Na końcach tegorocznych pędów tworzy latem kwiatostany, z których rozwijają się drobne kuleczki brązowych owocków. Ozdobione szronem lub śniegiem zdobią zimowe rabaty. Tawuły japońskie oprócz słońca niewiele wymagają, wytrzymują mróz i suszę. Wiosną wskazane jest ich niskie przycięcie.
![Hortensja bukietowa (hydrangea paniculata) Rosa Rispenhortensie](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/f2/16690421-hortensja-bukietowa-hydrangea-paniculata.jpeg)
Hortensja bukietowa (Hydrangea paniculata)
Krzew ten, zwany też hortensją wiechowatą, latem rozwija wspaniałe stożkowate kwiatostany, zwykle o długości ok. 20 cm, a u niektórych odmian, np. 'Grandiflora' i 'Phantom', nawet dwa razy okazalsze (uginające się pod ich ciężarem gałęzie trzeba podpierać). Początkowo są białe, ale jesienią różowieją, szczególnie intensywnie u odmiany 'Pinky Winky' (na zdjęciu) i 'Pink Diamond'. Zwykle wśród kwiatków płonnych - bo to one się przebarwiają, a zaschnięte pozostają na krzewach do wiosny ' wyrastają drobne kwiaty płodne, z których powstają kuleczki owoców. Kwiatostany tworzą się na wyrosłych wiosną pędach, więc przycięcie krzewów po zimie nie hamuje kwitnienia.
![Trzmielina pospolita (Euonymus europaeus) Trzmielina pospolita (Euonymus europaeus)](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/wy/16690436-trzmielina-pospolita-euonymus-europaeus.jpeg)
To rodzimy okazały krzew o luźnej koronie. Dorasta do 2 m wysokości, ale znosi mocne przycinanie. Jego drobne, mało dekoracyjne kwiaty zamieniają się w owoce zrośnięte po cztery. Początkowo wyglądają jak karminowe kolczyki, ale gdy pęknie ich okrywa, ukazują nasiona w pomarańczowych osnówkach. Krzew może rosnąć w pełnym cieniu, jednak obficie owocuje tylko na słońcu.
![Śnieguliczka (Symphoricarpos) Śnieguliczka (Symphoricarpos)](https://s3.eu-central-1.amazonaws.com/pressland-cms/cache/article_show_section_gallery_item/to/16690440-snieguliczka-symphoricarpos.jpeg)
Śnieguliczka (Symphoricarpos)
Od śnieguliczki białej, która mocno rozrasta się przez rozłogi, w ogrodach lepiej sprawdzają się podobne do niej odmiany mieszańcowe o przewieszających się gałęziach i fontannowym pokroju. Obficie owocują w słońcu i półcieniu, nie lubią suszy. Na zdjęciu - 'Magical Galaxy', inaczej 'Kolmgala', krzew o wysokości ok. 1,5 m.
- Więcej o:
Kompostownik w ogrodzie. Jak przygotować kompost? Co można kompostować. Najlepsze kompostowniki
Egzotyczne doniczkowe
Pomysły na ogród na piasku
Jak przechowywać pomidory, aby dłużej zachowały świeżość?
Jak pobudzić hortensje do kwitnienia? Skuteczne sposoby
Jakie pnącza lubią cień?
Naturalne środki ochrony roślin. Jak ekologiczne walczyć ze szkodnikami i chorobami roślin?
Rododendron zachorował po zimie