Cykoria podróżnik

Cykoria podróżnik (Cichorium intybus) to bylina, która zgodnie ze swoją nazwą rośnie przy polnych drogach, ale pojawia się też przy domach i na skraju suchych pastwisk. Jest niewybredna i odporna – skoszona lub zdeptana odrasta i zakwita ponownie. Znamy ją wszyscy, bo występuje w Polsce i na nizinach, i na pogórzu.
Wiosną cykoria tworzy przyziemną rozetę złożoną z długich liści. W czerwcu wyrastają z niej rozgałęzione łodygi kwiatowe osiągające wysokość 70-120 cm. Wczesnym latem rozwijają się na nich błękitne kwiatostany – koszyczki o średnicy 4-5 cm, typowe dla rodziny astrowatych. Najczęściej są w kolorze błękitnym, z rzadka lekko różowe lub białe. Ich żywot jest krótki, trwa tylko od wczesnego ranka do godziny 13.00. Ale już następnego dnia możemy podziwiać nowe. Roślina tworzy je aż do września. Kwiaty zapylane są przez różne owady, a powstające z nich owoce to suche niełupki.
Cykorię warto umieścić na żwirowych rabatach i w wiejskich ogródkach. Pasują do niej posłonki, macierzanki, chabry, trawy (np. kostrzewa) i żarnowce.
Cykoria podróżnik jest warzywem – od tego gatunku pochodzą odmiany jadalne, które po procesie pędzenia i bielenia w ciemności trafiają na nasze stoły. Z okazów rosnących w naturze można zjadać młode liście (starsze są gorzkie) i kwiaty. Prażony i zmielony korzeń cykorii jest składnikiem kawy zbożowej. Wyciągi z korzenia znajdują się też w mieszankach ziołowych. Działają antybakteryjnie, moczopędnie i żółciopędnie, ułatwiają trawienie. Ziele cykorii przyłożone na drobne skaleczenia wspomaga gojenie.

Ekspert radzi
• Cykorię można uprawiać w ogrodzie w słonecznym miejscu.
• Jest mało wymagająca co do gleby.
• Do ogrodu przenosimy tylko młode okazy, wykopane np. na nieużytkach.
• Nasiona wysiewamy zaraz po zbiorze albo wiosną, od razu na stałe miejsce.
• Przesadzać możemy tylko młode siewki. Starsze rośliny źle to znoszą.