Edgeworthia papierodajna (Dgeworthia papyrifera). Papierowy krzew

Lasy Chin, Nepalu i Japonii obfitują w piękne rośliny. Jedną z nich jest nieduży (ok. 2 m wysokości) krzew przez Japończyków nazywany mitsumata. Dzięki Michael'owi Edgeworth'owi, irlandzkiemu pracownikowi firmy India Company, który pasjonował się florą Himalajów, w XIX w trafił do Europy. Krzew został opisany jako Edgeworthia papyrifera czyli edgeworthia papierodajna (z jej kory uzyskuje się trwały gładki papier), ale też jako E. chrysantha (od gr. chrysos – złoto i anthemon – kwiat). Obie te nazwy używane są do dzisiaj. Angielska potoczna nazwa brzmi paperbush (papierowy krzew).
Latem roślina przypomina rozłożysty różanecznik. Gdy jesienne przymrozki pozbawią ją liści, na pędach pozostają małe (1,5-2 cm długości) pomponiki pąków kwiatowych, całe w jedwabistych białawych włoskach. Niekiedy już w styczniu kwiaty począwszy od zewnętrznego okółka kwiatostanu rozchylają się i, by skutecznie wabić nieliczne o tej porze owady, zabarwiają się na żółto lub pomarańczowo oraz słodko pachną. Starzejąc się kolejne okółki bieleją. Wygląda to prześlicznie! Później tuż pod owocostanami wyrastają nowe rozgałęzienia, na których latem zawiązują się pąki kwiatowe. Niestety, jeśli brakuje deszczu, pąków powstaje niewiele, a zimą mróz może całkowicie je zniszczyć. Mimo to krzewy są w stanie przetrwać. Nawet jeśli pędy im przemarzną, po przycięciu znów odrastają od korzeni. Tyle, że na młodziutkich gałęziach kwiaty mogą pojawić się dopiero w następnym sezonie. Lepiej więc edgeworthię uprawiać w pojemniku i na zimę wstawiać pod dach.

Pielęgnacj Edgeworthia

Miejsce: słoneczne lub półcieniste, osłonięte przed wiatrem. Na słonecznych stanowiskach krzewy wolniej rosną, są bardziej zwarte i gorzej zimują.
Podłoże: gliniasto – piaszczyste, bogate w próchnicę, dobrze zdrenowane i stale lekko wilgotne.
Zasilanie: wiosną długo działającym nawozem mineralnym lub organicznym.
Podlewanie: wymagane jest w czasie suszy, zwłaszcza w miejscach słonecznych.
Rozmnażanie: latem przez  ukorzenianie półzdrewniałych sadzonek pędowych lub jesienią przez wysiew nasion w zimnej szklarni.
Zimowanie: krzewy uprawiane w gruncie tuż przed mrozem należy obficie podlać, a następnie ziemię wokół nich wyściółkować suchymi liśćmi lub korą. Gdy temperatura ma spaść poniżej -70C pędy trzeba osłonić słomianą matą lub kilkoma warstwami agrowłókniny. Okazy w donicach późną jesienią wnosi się do jasnego pomieszczenia o temperaturze 2-10?C.
Przycinanie: tuż po kwitnieniu (nie jest konieczne).