Ogórecznik lekarski

Borago officinalis

Ogórecznik lekarski (Borago officinalis) Roślina jednoroczna lub dwuletnia o sztywnych wzniesionych pędach i miękkich eliptycznych liściach, cała szorstko owłosiona. Na szczytach pędów rozwijają się luźne kwiatostany składające się z niebieskich gwiaździstych kwiatków. Wydziela zapach podobny do ogórków. W skład ziela wchodzą minerały, m.in. dobrze przyswajalna dla organizmu krzemionka, garbniki i kwasy organiczne. Nasiona podobne do czarnych ziarniaków pszenicy zawierają około 30% cennego dla zdrowia oleju.

Rozmiary Wysokość do 60 cm.

Odmiany 'Alba' - kwiaty białawe.

Kwitnienie Czerwiec - lipiec.

Wymagania Gleba żyzna, lekko wilgotna, o odczynie około pH 6. Stanowisko słoneczne lub półcieniste, chłodne.

Uprawa i pielęgnacja Nasiona wschodzą do 2-3 tygodniach. Oprócz odchwaszczanie nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Zbiór ziela w początkowej fazie kwitnienia. Suszenie w temperaturze do 40^oC.

Rozmnażanie Z nasion wysiewanych jesienią lub wczesną wiosną. Łatwo sam się rozsiewa.

Cięcie Nie wymagane.

Podlewanie i nawożenie Dla dobrego wzrostu konieczne jest utrzymanie umiarkowanej wilgotności gleby. Na żyznym podłożu nie wymaga zasilania.

Choroby i szkodniki Zwykle nie choruje.

Zastosowanie Roślina przyprawowa i warzywna, której liście mogą być stosowane podobnie jak szpinak, Roślina lecznicza. Działa osłonowo na błony śluzowe, regeneruje naskórek, uszczelnia naczynia krwionośne, jest używana jako środek łagodnie uspokajający. Uprawiana także na olej pozyskiwany z nasion. Ma również walory ozdobne i stanowi dobre źródło pokarmu dla pszczół. Miód ogórecznikowy uważany jest za bardzo wartościowy.