Biały Skoczek (Metcalfa pruinosa) w twoim ogrodzie: co powinieneś wiedzieć?

Wygląd i charakterystyka

Pluskwiak ma około 7–8 mm długości ciała oraz posiada dwie pary skrzydeł. Podobnie jak większość skoczków, w spoczynku jego ciało jest ułożone dachówkowato. Pierwotny kolor jego ciała i skrzydeł jest czarnobrązowy, jednakże całe ciało pokrywa biaława wydzielina o proszkowatej konsystencji, co sprawia, że jego barwa może przyjąć odcienie białawe, białoszarawe, a nawet niebieskawe, w zależności od grubości i intensywności nalotu woskowatego. Na skrzydłach można dostrzec parę ciemnych plam, a oczy są wyraźnie żółte. 

Larwy i nimfy tego owada cechuje delikatne ciało o wrzecionowatym kształcie, osiągające długość od 5 do 6 mm. W zasadzie ich barwa jest biaława lub białozielonkawa. Podobnie jak dorosłe osobniki, larwy i nimfy tego szkodnika pokrywa woskowaty, biały nalot. Jednak w przypadku tych stadiów rozwojowych nalot ten przyjmuje różne formy, z najbardziej intensywną, przypominającą kłaczki, występującą w tylnej części odwłoka. Oczy są duże, wyraźne, ale również białawe.

Czym żywi się biały skoczek? 

Biały skoczek, podobnie jak inne pluskwiaki, żywi się sokami roślinnymi. Jest to tzw. fitofag, co oznacza, że odżywia się sokami roślin, wysysając je za pomocą swojego ssącego aparatu gębowego. Te małe owady żerują na sokach roślinnych, wnikając w tkanki roślin i wysysając z nich płyny odżywcze. Często można je spotkać na roślinach ozdobnych, krzewach, drzewach owocowych oraz na różnego rodzaju ziołach i trawach. W przypadku dużego nasilenia populacji mogą stawać się szkodnikami dla roślin uprawnych, powodując uszkodzenia i osłabienie ich wzrostu.

W Europie biały skoczek występuje na ponad 300 różnych gatunkach roślin, które należą do łącznie 78 rodzin botanicznych.

Wśród drzew owocowych, biały skoczek jest obecny na:

• brzoskwiniach,
• morelach,
• głogach,
• jarzębach,
• orzechach włoskich.

Jeśli chodzi o krzewy owocowe, to według Plant Parasites of Europe, biały skoczek pasożytuje na:

• malinach,
• jeżynach,
• winoroślach,
• czarnych bzach,
• różach,
• dereniach.

Wpływ na ogrodnictwo

Obecność białego skoczka w ogrodzie może być problematyczna dla hodowców roślin ozdobnych i uprawnych. Nadmierna populacja tego owada może prowadzić do deformacji liści, osłabienia rośliny oraz zakłócenia jej wzrostu i kwitnienia. Ponadto, wydzielane przez skoczka substancje mogą przyciągać mrówki i grzyby, co dodatkowo pogarsza sytuację.

Zwalczanie skoczka białego 

Kontrola populacji białego skoczka w ogrodzie może wymagać zastosowania różnych metod. Jednym z najskuteczniejszych sposobów jest stosowanie chemicznych insektycydów, które eliminują owady na roślinach. Jednakże, z uwagi na potencjalne negatywne skutki dla środowiska i zdrowia ludzi, warto rozważyć również alternatywne metody, takie jak:

Naturalne wrogowie: Wprowadzenie do ogrodu naturalnych wrogów białego skoczka, takich jak chrząszcze drapieżne, pająki czy błonkówki, może pomóc w kontrolowaniu populacji tego szkodnika.
Fizyczne środki zapobiegawcze: Regularne inspekcje roślin, usuwanie porażonych części roślin oraz utrzymanie ogrodu w czystości mogą zmniejszyć ryzyko wystąpienia nadmiernych populacji białego skoczka.
Stosowanie pułapek: Pułapki świetlne lub lepkie pułapki mogą być skutecznym sposobem na redukcję populacji białego skoczka w ogrodzie, zwłaszcza w przypadku małych powierzchni.

Biały skoczek, czyli Metcalfa pruinosa, to owad, który może stanowić problem dla roślin ozdobnych i uprawnych w ogrodach. Zrozumienie jego zachowania oraz zastosowanie odpowiednich metod kontroli populacji są kluczowe dla utrzymania zdrowego i pięknego ogrodu. Pamiętaj, że różne metody mogą być skuteczne w różnych sytuacjach, dlatego warto eksperymentować i dostosowywać strategie do indywidualnych potrzeb ogrodu i preferencji hodowcy roślin.