Mieszkańcy tego domu to małżeństwo, które po odchowaniu dzieci i ich wyprowadzce postanowiło zamieszkać w nowym miejscu. Oboje nie potrzebują dużej powierzchni mieszkalnej, ale marzą o wygodzie, odpoczynku w otoczeniu pełnym zieleni oraz miejscu do przyjmowania rodziny i innych gości.
Decyzję o przeprowadzce ułatwiło to, że mieli już budowlaną działkę; kiedyś znajdował się na niej duży sad, należący do ojca inwestora.
O zaprojektowanie domu, który spełniałby wszystkie wymagania i pasowałby do ich trybu życia, poprosili swojego syna - architekta z pracowni JMW Architekci.
Działka
Teren należący do inwestorów znajduje się na obrzeżach Radomia, w sąsiedztwie lasu. Gdy zapadła decyzja o budowie, działkę podzielono na dwie części, z których jedną odsprzedano, co pozwoliło uzupełnić finanse potrzebne do zrealizowania inwestycji. Pozostała część terenu jest stosunkowo niewielka, liczy około 1300 m2. Kiedyś wokół było pustkowie, ale w miarę upływu czasu pobudowano tu liczne domy jednorodzinne, z reguły na podstawie projektów gotowych.
Na działce inwestorzy już wcześniej posadzili kilka drzew, głównie sosny i brzozy, a także liczne krzewy. Rozrośnięte rośliny tworzą teraz przytulny i piękny zakątek, w którym będą mogli wypoczywać domownicy.
Założenia projektowe
Inwestorzy mieli sprecyzowane wymagania dotyczące nowej siedziby. Dom miał być zaprojektowany z myślą o wygodnych warunkach dla starszych osób.
Wszystkie najczęściej używane pomieszczenia znajdują się blisko siebie na parterze, żeby na co dzień nie trzeba było wspinać się po schodach. Na poddaszu zaplanowano pokoje dla gości.
Nie zdecydowano się na bezpośrednie połączenie domu z garażem, ale przejście zaprojektowano tak, aby było jak najkrótsze i wygodne.
Zgodnie z planami dom miał być stosunkowo niewielki i ekonomiczny. Architekt miał też za zadanie oddzielić go od najbliższego sąsiedztwa i zapewnić domownikom prywatność.
Wygląd budynku
Architekt starał się stworzyć projekt, który określa mianem "archetypu domu rodzinnego" - budynek o dobrych proporcjach i maksymalnie uproszczonej formie.
Dom składa się z dwóch brył, które przenikają się pod kątem prostym. Jest dwukondygnacyjny, ma klasyczny dwuspadowy dach kryty blachą cynkowo-tytanową. Zewnętrzne ściany w części parterowej pokryte są białym tynkiem oraz wstawkami z okładziny drewnianej. Zdecydowano się na drewnianą stolarkę okienną, ale kilka okien ma aluminiowe profile, które nawiązują do koloru dachu. Zarówno od strony frontowej, jak i ogrodowej zaprojektowano wyłożone drewnem tarasy. Jeden z nich wyposażono w kominek zewnętrzny i murowany grill. Dodatkową ozdobę stanowi oczko wodne z efektowną kaskadą.
Do budynku przylega garaż. W trakcie budowy wykorzystano istniejącą już, starą konstrukcję, ale ją zmodernizowano i przystosowano stylistycznie do całości architektonicznego założenia. W garażu mieści się samochód, stół do majsterkowania oraz sprzęt rekreacyjno-sportowy.
Wnętrza i ich funkcje
Z przedsionka przechodzi się do głównego holu, a stamtąd do salonu i do ogrodu z tarasem. Do kuchni prowadzi korytarz, przy którym jest wygodna garderoba na wierzchnie okrycia. Z kuchnią połączona jest otwarta na salon jadalnia.
Schody na piętro umieszczono za zabudową z kominkiem i telewizorem; salon w tej części otwarty jest na wysokość dwóch kondygnacji. Pod schodami zaprojektowano pomieszczenie techniczne, do którego wchodzi się przez ukryte drzwi, otwierając regał z półkami na książki.
Od strony ogrodowej znajduje się ściśle prywatna część domu, która składa się z sypialni, łazienki oraz niewielkiego pomieszczenia gospodarczego. Z łazienki przechodzi się też do kotłowni.
Na piętrze umieszczono jedną, wspólną łazienkę i dwie sypialnie - każda ma własną garderobę. To przestrzeń zaprojektowana z myślą o wizytach syna i córki oraz ich rodzin. Pomieszczenia są wygodne, a jednocześnie zapewniają pewną autonomię przebywającym tu osobom. Obie sypialnie łączy kładka o lekkiej stalowej konstrukcji, biegnąca nad otwartą na dwie kondygnacje przestrzenią salonu. Taki zabieg pozwolił na stworzenie na piętrze otwartej antresoli, która pełni także funkcję pokoju do pracy. Przejście z poddasza na parter zaprojektowano tak, żeby goście mieli swobodny kontakt z ogólnodostępną częścią domu, ale żeby jednocześnie nie przeszkadzali domownikom.
Projektanci budynku dołożyli starań, żeby wszystkie pomieszczenia spełniały przynależne im funkcje i żeby we wnętrzu domu nie było zbędnej, "pustej" przestrzeni. Duża powierzchnia użytkowa często nie ma nic wspólnego z rzeczywistym komfortem, za to w dotkliwy sposób generuje koszty utrzymania, związane chociażby z ogrzewaniem.
Architekt Łukasz Michalski jest absolwentem Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Warszawskiej. Razem z Krzysztofem Jachowiczem i Jakubem Wiśniewskim założył pracownię JMW Architekci, która zajmuje się projektowaniem budynków i wnętrz.
Architekci z JMW starają się projektować poza schematami; według nich podstawą osiągnięcia najlepszych rezultatów w projektowaniu przestrzeni jest pełne zrozumienie potrzeb inwestora. Uważają, że nieszablonowe myślenie i ścisła współpraca z klientem gwarantuje powstanie przestrzeni optymalnej, unikatowej i pięknej.
Skomentuj:
Projekty domów: wygodny dom dla starszych osób