Stare okno na nowe
Przez okna ucieka z domu najwięcej ciepła. Planując docieplenie starego budynku, warto również pomyśleć o ich wymianie.
Producentów okien jest u nas pod dostatkiem. Nawet w niewielkich miejscowościach można znaleźć po kilka firm oferujących stolarkę okienną. Ale nie znaczy to, że nie ma kłopotów z wyborem. Nie wszyscy bowiem produkują dobre okna - jakości można być pewnym tylko wtedy, gdy się je kupuje od sprawdzonego producenta.
Przed zakupem
- Ustalenie warunków montażu. Podczas negocjacji z firmą, w której zamierzamy kupić okna, warto zapytać o ich montaż. Niewykluczone, że w ramach upustu można będzie uzyskać tę usługę gratis. Tak czy inaczej, ostateczny koszt montażu nie powinien przekroczyć 10% wartości okien. Jeśli by było inaczej, lepiej rozejrzeć się za kolejną firmą.
Okien nie można montować samodzielnie - zwykle grozi to utratą gwarancji. Bez odpowiednich kwalifikacji i doświadczenia trudno to zresztą zrobić naprawdę dobrze. Warto jednak wiedzieć, jak taki montaż powinien przebiegać.
- Pomiary otworów na nowe okna. Przed złożeniem konkretnego zamówienia należy dokładnie zmierzyć wymiary otworów okiennych. Najlepiej, by zrobił to przedstawiciel producenta.
W otwór powstały po usunięciu starej ramy powinno się wstawić okno o 4-5 cm od niego niższe i węższe. Dzięki temu otrzymuje się około 2 cm luzu niezbędnego z każdej strony okna. Luz ten to zabezpieczenie profilu przed odkształcaniem się wskutek zmian temperatury.
Jeśli mają być zachowane stare wymiary okna, trzeba powiększyć otwór w murze. Pierwsze rozwiązanie, czyli zamontowanie mniejszych okien, będzie korzystniejsze - nawet jeśli to mniejsze okno ma nietypowe wymiary i trzeba będzie za to dodatkowo zapłacić. To lepsze niż niespodzianki, jakie mogą się zdarzyć podczas wykuwania większych otworów, jak np. odłupanie się tynku czy natrafienie na pręt zbrojeniowy.
Przygotowania do montażu
Ekipa montażowa powinna wykonywać prace zgodnie z instrukcją, którą dobry producent załącza zazwyczaj do karty gwarancyjnej.
Przed rozpoczęciem robót ekipa zabezpiecza folią malarską lub kartonem podłogę oraz meble.
Producenci zwykle sprzedają okna, których profile zabezpieczone są folią ochronną. Jeśli tak nie jest, krawędzie profili warto okleić i zabezpieczyć taśmą malarską.
Stare skrzydła okienne trzeba zdjąć, a stare ościeżnice - przeciąć w kilku miejscach i posługując się łapką ciesielską oderwać od ościeża.
Sposób przygotowania otworu do ponownego montażu zależy od konstrukcji ściany. Jeśli:
- jest jednolita na całej grubości (nie ma warstwy izolacyjnej ani szczeliny powietrznej), to po usunięciu ewentualnych nierówności otwór jest gotowy do montażu nowego okna;
- ma szczelinę powietrzną, to trzeba ją wypełnić paskami styropianu, przyklejając je wstępnie pianką poliuretanową.
Po usunięciu ościeżnicy trzeba odkuć tynk w miejscach, w których będą osadzane kotwy, tj. około 20 cm od każdego narożnika.
Następnie należy dokładnie oczyścić cały obwód ościeża z resztek tynku i kurzu, po czym odkurzone ościeże zwilżyć wodą.
Ponieważ montaż okna rozpoczyna się od osadzenia w ościeżu samej ramy, należy zdjąć skrzydła okienne z zawiasów.
Do podparcia ościeżnicy potrzebne są klocki dystansowe, a do jej dokładnego ustawienia w ościeżu - kliny różnej grubości.
Przed zakupem
- Ustalenie warunków montażu. Podczas negocjacji z firmą, w której zamierzamy kupić okna, warto zapytać o ich montaż. Niewykluczone, że w ramach upustu można będzie uzyskać tę usługę gratis. Tak czy inaczej, ostateczny koszt montażu nie powinien przekroczyć 10% wartości okien. Jeśli by było inaczej, lepiej rozejrzeć się za kolejną firmą.
Okien nie można montować samodzielnie - zwykle grozi to utratą gwarancji. Bez odpowiednich kwalifikacji i doświadczenia trudno to zresztą zrobić naprawdę dobrze. Warto jednak wiedzieć, jak taki montaż powinien przebiegać.
- Pomiary otworów na nowe okna. Przed złożeniem konkretnego zamówienia należy dokładnie zmierzyć wymiary otworów okiennych. Najlepiej, by zrobił to przedstawiciel producenta.
W otwór powstały po usunięciu starej ramy powinno się wstawić okno o 4-5 cm od niego niższe i węższe. Dzięki temu otrzymuje się około 2 cm luzu niezbędnego z każdej strony okna. Luz ten to zabezpieczenie profilu przed odkształcaniem się wskutek zmian temperatury.
Jeśli mają być zachowane stare wymiary okna, trzeba powiększyć otwór w murze. Pierwsze rozwiązanie, czyli zamontowanie mniejszych okien, będzie korzystniejsze - nawet jeśli to mniejsze okno ma nietypowe wymiary i trzeba będzie za to dodatkowo zapłacić. To lepsze niż niespodzianki, jakie mogą się zdarzyć podczas wykuwania większych otworów, jak np. odłupanie się tynku czy natrafienie na pręt zbrojeniowy.
Przygotowania do montażu
Ekipa montażowa powinna wykonywać prace zgodnie z instrukcją, którą dobry producent załącza zazwyczaj do karty gwarancyjnej.
Przed rozpoczęciem robót ekipa zabezpiecza folią malarską lub kartonem podłogę oraz meble.
Producenci zwykle sprzedają okna, których profile zabezpieczone są folią ochronną. Jeśli tak nie jest, krawędzie profili warto okleić i zabezpieczyć taśmą malarską.
Stare skrzydła okienne trzeba zdjąć, a stare ościeżnice - przeciąć w kilku miejscach i posługując się łapką ciesielską oderwać od ościeża.
Sposób przygotowania otworu do ponownego montażu zależy od konstrukcji ściany. Jeśli:
- jest jednolita na całej grubości (nie ma warstwy izolacyjnej ani szczeliny powietrznej), to po usunięciu ewentualnych nierówności otwór jest gotowy do montażu nowego okna;
- ma szczelinę powietrzną, to trzeba ją wypełnić paskami styropianu, przyklejając je wstępnie pianką poliuretanową.
Po usunięciu ościeżnicy trzeba odkuć tynk w miejscach, w których będą osadzane kotwy, tj. około 20 cm od każdego narożnika.
Następnie należy dokładnie oczyścić cały obwód ościeża z resztek tynku i kurzu, po czym odkurzone ościeże zwilżyć wodą.
Ponieważ montaż okna rozpoczyna się od osadzenia w ościeżu samej ramy, należy zdjąć skrzydła okienne z zawiasów.
Do podparcia ościeżnicy potrzebne są klocki dystansowe, a do jej dokładnego ustawienia w ościeżu - kliny różnej grubości.
Osadzanie okna w ościeżu
Po wstępnym ustabilizowaniu okna w ościeżu, czyli oparciu na klockach dystansowych, które powinny znaleźć się pod każdym pionowym profilem ościeżnicy, w szczelinach między ościeżem a ościeżnicą umieszcza się kliny. Następnie trzeba dokładnie sprawdzić poziomnicą, czy rama "trzyma" pion oraz poziom i czy nie jest odchylona na zewnątrz lub do środka. Korekty dokonuje się przez dobijanie odpowiednich klinów.
Po skorygowaniu ustawienia okno osadza się w otworze za pomocą:
- dybli, czyli kołków rozporowych, które wpuszcza się w mur przez otwory wywiercone w profilu ramy;
- kotew, umieszczonych w rowkach na zewnętrznej powierzchni ościeżnicy plastikowej lub przybitych do drewnianej ramy.
Po ostatecznym sprawdzeniu poziomnicą właściwego ustawienia ościeżnicy, trzeba założyć i następnie zamknąć skrzydła okienne. Jest to konieczne, ponieważ po uszczelnieniu ościeżnicy bez skrzydeł może się okazać, że nie można ich domknąć.
Uszczelnianie
Po ukończeniu montażu okno uszczelnia się montażową pianką poliuretanową, która po wypełnieniu nią szczelin dość szybko się rozpręża, a następnie utwardza.
Uwaga! Uszczelnianie przeprowadza się tylko po zamknięciu skrzydeł, ponieważ rozprężająca się pianka może zdeformować ramę. Z tego samego powodu nie należy otwierać okna przez 48 godzin od uszczelnienia pianką.
Kiedy pianka stwardnieje, jej nadmiar usuwa się ostrym nożem. Stwardniałej pianki nie należy odrywać bez nacinania, może to bowiem powodować powstawanie szczelin i ubytków, które będą wymagały ponownego wypełniania.
Wykańczanie ościeża
Osadzenie i uszczelnienie okna to nie koniec pracy. Trzeba jeszcze wykończyć ościeże, ponieważ podczas demontażu starego okna nie sposób zapobiec uszkodzeniom tynku wokół okna. Wewnątrz domu do napraw najlepiej zastosować tynk gipsowy, który umożliwi łatwe i estetyczne wykończenie ościeża. Przed nałożeniem tynku ościeże trzeba pomalować preparatem gruntującym, np. Uni-grunt (ATLAS), UltraGrunt (BOLIX), Euro-Grunt (NOWA DOLINA NIDY) lub Rikombi Kontakt (RIGIPS).
Następnie na krawędziach ościeża osadza się na zaprawę tynkarską metalowe narożniki siateczkowe, które zabezpieczą naroża przed uszkodzeniem. Gdy zaprawa przeschnie, ościeże należy przeszlifować i ostatecznie wyrównać gładzią szpachlową.
Po kilku dniach, jeśli zapewniona zostanie odpowiednia wentylacja, otynkowane powierzchnie można pomalować, choć to już zwykle nie należy do obowiązków ekipy montażowej.
Po zakończeniu malowania można usunąć z okien folię zabezpieczającą.
Ościeże można też wykończyć paskami płyty gipsowo-kartonowej, jeśli wyrównanie ościeża wiązałoby się z nałożeniem grubej warstwy tynku (grubość płyty g-k to około 12 mm).
W podobny sposób wykańcza się ościeże od strony zewnętrznej, z tym że stosuje się materiały odporne na oddziaływania atmosferyczne.
Uwaga! Do prac prowadzonych na zewnątrz zupełnie nie nadają się produkty gipsowe, ponieważ nie są odporne na wilgoć. Wykończone nimi ościeże w dość krótkim czasie popęka.
Po wstępnym ustabilizowaniu okna w ościeżu, czyli oparciu na klockach dystansowych, które powinny znaleźć się pod każdym pionowym profilem ościeżnicy, w szczelinach między ościeżem a ościeżnicą umieszcza się kliny. Następnie trzeba dokładnie sprawdzić poziomnicą, czy rama "trzyma" pion oraz poziom i czy nie jest odchylona na zewnątrz lub do środka. Korekty dokonuje się przez dobijanie odpowiednich klinów.
Po skorygowaniu ustawienia okno osadza się w otworze za pomocą:
- dybli, czyli kołków rozporowych, które wpuszcza się w mur przez otwory wywiercone w profilu ramy;
- kotew, umieszczonych w rowkach na zewnętrznej powierzchni ościeżnicy plastikowej lub przybitych do drewnianej ramy.
Po ostatecznym sprawdzeniu poziomnicą właściwego ustawienia ościeżnicy, trzeba założyć i następnie zamknąć skrzydła okienne. Jest to konieczne, ponieważ po uszczelnieniu ościeżnicy bez skrzydeł może się okazać, że nie można ich domknąć.
Uszczelnianie
Po ukończeniu montażu okno uszczelnia się montażową pianką poliuretanową, która po wypełnieniu nią szczelin dość szybko się rozpręża, a następnie utwardza.
Uwaga! Uszczelnianie przeprowadza się tylko po zamknięciu skrzydeł, ponieważ rozprężająca się pianka może zdeformować ramę. Z tego samego powodu nie należy otwierać okna przez 48 godzin od uszczelnienia pianką.
Kiedy pianka stwardnieje, jej nadmiar usuwa się ostrym nożem. Stwardniałej pianki nie należy odrywać bez nacinania, może to bowiem powodować powstawanie szczelin i ubytków, które będą wymagały ponownego wypełniania.
Wykańczanie ościeża
Osadzenie i uszczelnienie okna to nie koniec pracy. Trzeba jeszcze wykończyć ościeże, ponieważ podczas demontażu starego okna nie sposób zapobiec uszkodzeniom tynku wokół okna. Wewnątrz domu do napraw najlepiej zastosować tynk gipsowy, który umożliwi łatwe i estetyczne wykończenie ościeża. Przed nałożeniem tynku ościeże trzeba pomalować preparatem gruntującym, np. Uni-grunt (ATLAS), UltraGrunt (BOLIX), Euro-Grunt (NOWA DOLINA NIDY) lub Rikombi Kontakt (RIGIPS).
Następnie na krawędziach ościeża osadza się na zaprawę tynkarską metalowe narożniki siateczkowe, które zabezpieczą naroża przed uszkodzeniem. Gdy zaprawa przeschnie, ościeże należy przeszlifować i ostatecznie wyrównać gładzią szpachlową.
Po kilku dniach, jeśli zapewniona zostanie odpowiednia wentylacja, otynkowane powierzchnie można pomalować, choć to już zwykle nie należy do obowiązków ekipy montażowej.
Po zakończeniu malowania można usunąć z okien folię zabezpieczającą.
Ościeże można też wykończyć paskami płyty gipsowo-kartonowej, jeśli wyrównanie ościeża wiązałoby się z nałożeniem grubej warstwy tynku (grubość płyty g-k to około 12 mm).
W podobny sposób wykańcza się ościeże od strony zewnętrznej, z tym że stosuje się materiały odporne na oddziaływania atmosferyczne.
Uwaga! Do prac prowadzonych na zewnątrz zupełnie nie nadają się produkty gipsowe, ponieważ nie są odporne na wilgoć. Wykończone nimi ościeże w dość krótkim czasie popęka.
Skomentuj:
Stare okno na nowe