Sauna w domku z zielonym dachem

W krajach, w których sauna jest dużo bardziej popularna niż w Polsce, najczęściej urządza się ją w specjalnie dla niej zbudowanym drewnianym domku. Rozwiązanie to ma kilka istotnych zalet. Po pierwsze, łatwo taką prostą budowlę wznieść. Po drugie, dym z pieca czy para wodna nie zakłócają życia pozostałym domownikom ani nie stwarzają zagrożenia dla konstrukcji domu mieszkalnego. Po trzecie, prosto z sauny można wyjść na zewnątrz, by się ochłodzić. Zwłaszcza zimą, gdy ściska mróz i wkoło leży śnieg, stanowi to dodatkową atrakcję.

Choć obecnie sauna od strony technologicznej bardzo różni się od tych budowanych od dawna w Finlandii lub Rosji, pomysł umieszczenia jej poza domem nadal jest godny polecenia.

Kameralne miejsce

Na działce z sosnami i z lasem za ogrodzeniem niewielki domek z dachem porośniętym bylinami wprost idealnie wtopił się w teren. Gdyby jeszcze obok była rzeka lub jezioro, można by pomyśleć, że jesteśmy w Finlandii. Pomysł właścicieli polegał właśnie na tym, by dla zainstalowanej wewnątrz domku sauny fińskiej stworzyć taki szczególny klimat. Dzięki temu, że chatka stoi w głębi działki, wyjście z niej na zewnątrz, choćby tylko w ręczniku, nie jest krępujące. Aby czuć się jeszcze bardziej swobodnie, usytuowano ją w specjalnie wykonanym zagłębieniu terenu. Wykop ma 1,2 m głębokości i około 35 m2 powierzchni. Dodatkowo przed wzrokiem sąsiadów (działka znajduje się przecież na terenie zabudowanym) chroni pas krzewów: dereni, berberysów, jałowców. Posadzono je na wale usypanym z dwóch stron domku.

Dno wgłębnika wykończono żwirem, kostką granitową i dużymi polnymi kamieniami, a jego ścianki zabezpieczono przed osypywaniem się palisadą z grubych pni. Przed domkiem postawiono ławkę.

Domek i jego wyposażenie

W domku o powierzchni 24 m2 (4×6 m) mieszczą się wykonana na zamówienie fińska sauna z piecem elektrycznym, wnęka z prysznicem, pokój wypoczynkowy ogrzewany żeliwną kozą i pomieszczenie techniczne.

Do domku doprowadzono instalację elektryczną oraz wodną, natomiast zrezygnowano z kanalizacji. Ponieważ nie ma w nim toalety, można bez szkody dla środowiska odprowadzać wodę z prysznica do studni chłonnej. Ścieki spływają do dołu o pojemności 1 m3, wyłożonego geowłókniną i wypełnionego drobnymi kamieniami. Stąd woda stopniowo wsiąka w piaszczysty grunt.

Ściany zewnętrzne domku przylegające do wykopu oraz ścianki działowe zbudowano z pustaków keramzytobetonowych, a od strony wgłębnika - z grubych świerkowych bali.

Podłogi i ściany wewnętrzne, które są narażone na zmoczenie lub łatwe zabrudzenie, wyłożono kamiennymi płytami. Natomiast w tej części pokoju wypoczynkowego, gdzie stoją kanapa i fotele, posadzkę zrobiono z desek podłogowych.

Pokrycie dachu stanowi specjalna mata, w skład której wchodzi podłoże przerośnięte korzeniami niskich oraz mało wymagających bylin. Prace pielęgnacyjne ograniczają się do okresowego wyrywania chwastów. Odpowiednią ilość wody zapewnia roślinom umieszczony na ziemnym wale zraszacz podłączony do instalacji automatycznego podlewania.

Materiały do budowy

Fundamenty i płytę fundamentową wylano z betonu. Wykonano izolację przeciwwilgociową, wykorzystując lepik, papę i folię. Do izolacji cieplnej zastosowano styropian.

Ściany domku zbudowano z pustaków keramzytobetonowych i bali świerkowych (20×25 cm). Murowane ściany przylegające do gruntu zabezpieczono przed wilgocią lepikiem i folią kubełkową. Od strony wgłębnika mury wykończono tynkiem i łupanymi płytami piaskowca. Wstawiono drewniane okna, drzwi, zamontowano okiennice.

Komin postawiono z pełnej cegły.

Konstrukcję dachu wykonano z drewnianej kantówki. Na niej rozłożono kolejno: folię paroprzepuszczalną, płyty OSB, folię (0,5 mm), papę izolacyjną, folię kubełkową i gotową matę z roślinami. Do izolacji cieplnej dachu od strony wnętrz wykorzystano wełnę mineralną.

Posadzkę w domku wykończono płytami piaskowca i deskami podłogowymi. Rozprowadzono instalację elektryczną i zimnej wody. Obok domku zrobiono studnię chłonną - dół wyłożono geowłókniną i wypełniono żwirem.

W pomieszczeniu na saunę zainstalowano kabinę wykonaną z drewna świerkowego i podłączono piec elektryczny. W pokoju wypoczynkowym umieszczono żeliwną kozę i wstawiono meble.

Wykonanie

Fundamenty i płyta fundamentowa. W wyznaczonym miejscu na wgłębnik wybrano grunt do głębokości 1,2 m. W obrysie domku zrobiono wykopy pod ławy fundamentowe o głębokości 50 cm i szerokości 30 cm. Ponieważ zaplanowano, że dach z jednej strony będzie miał okap wysunięty aż na 1 metr, wykop pod tylną ścianę przedłużono o taki odcinek.

W wykopy fundamentowe wlano beton, a po jego związaniu i wyschnięciu wykonano płytę fundamentową. Między kolejnymi wylewkami zastosowano izolację przeciwwilgociową (lepik, papa, folia izolacyjna) oraz cieplną (10 cm styropianu).

W płycie fundamentowej zamontowano rury do zimnej wody i do odprowadzenia ścieków. W pobliżu domku zbudowano studnię chłonną.

Komin, ściany zewnętrzne i działowe. Między pokojem wypoczynkowym a wnęką z prysznicem zbudowano komin z pełnej cegły. Poniżej linii dachu otynkowano go zaprawą cementowo-wapienną, powyżej - obłożono łupanym kamieniem.

Dwie ściany od strony ziemnego nasypu i fragment narożników wzniesiono z bloczków keramzytobetonowych. Natomiast dwie pozostałe (ścianę frontową i z oknem) wykonano ze świerkowych półokrąglaków. Między bale warto włożyć ocieplenie ze skręconych wiórów (tak jak w góralskich chałupach). Szczeliny można też wypełnić pianką poliuretanową i pomalować potem farbą. Właściciele domku żałują, że wykonawcy tego nie zrobili.

Ściany - tylną i jedną boczną - zabezpieczono przed wilgocią z przylegającego do nich gruntu lepikiem oraz folią kubełkową. Pozostałe mury wykończono z zewnątrz kamiennymi płytami. Ścianki działowe zbudowano z bloczków, a potem otynkowano lub obłożono piaskowcem.

Dach. Konstrukcję dwuspadowego dachu o łagodnym nachyleniu (10%) wykonano z drewnianych kantówek. Na nich rozciągnięto folię paroprzepuszczalną, a następnie zamocowano wodoodporne płyty OSB. Przykryto je folią (o grubości 0,5 mm), następnie podwójną warstwą papy podkładowej, a na końcu folią kubełkową. Na wierzchu rozłożono specjalną matę (o grubości 5 cm) z posadzonymi w niej roślinami. Zastosowano gotową matę złożoną z kilku warstw siatki wypełnionej mieszanką żwiru i substratu torfowego.

Od strony wnętrza domku pod dachem umieszczono 20-centymetrową warstwę wełny mineralnej i zrobiono podbitkę z desek.

Na dachu starannie wykonano obróbkę komina. Okapy wykończono drewnem, przybito deski wiatrowe oraz zamontowano rynny wraz z rurami spustowymi odprowadzającymi wodę z dachu do studni chłonnej.

Wykończenie domku

Okna i drzwi. Wykonano je z drewna na zamówienie. Przy oknach zamontowano drewniane okiennice na metalowych, ręcznie kutych zawiasach.

Posadzki. Większość powierzchni w domku wykończono płytami piaskowca. Tylko w części pokoju wypoczynkowego zrobiono podłogę z desek. Przybito je do legarów, po wcześniejszym ułożeniu między nimi ocieplenia z wełny mineralnej.

Kabina sauny. Wykonano ją na zamówienie z drewna świerkowego, pod wymiar konkretnego wnętrza. Zastosowano saunę z piecem elektrycznym i automatyczną stabilizacją temperatury. Piec ma moc 5,6 kW, a na rozgrzanie sauny do 90°C potrzeba około godziny. W kabinie umieszczono wylot kanału wentylacji grawitacyjnej.

Wnęka z prysznicem. Murowane ściany i podłogę wnęki wyłożono płytą przeciwwilgociową i wykończono okładziną z kamienia. Płaszczyznę posadzki wyprofilowano tak, by był lekki spadek w kierunku odpływu wody. W wejściu pod prysznic nie zamontowano drzwi ani zasłonki.

Ogrzewanie. W narożniku pokoju wypoczynkowego zainstalowano żeliwną kozę. Rozpala się w niej rzadko. Dzięki zastosowaniu zielonego dachu domek jest bowiem bardzo dobrze izolowany termicznie. Zimą bez korzystania z ogrzewania temperatura nie spada w nim poniżej 12°C.

Wykończenie otoczenia domku

Wały ziemne. Do usypania wałów nie wystarczyło ziemi wydobytej z wykopu pod wgłębnik. Część trzeba było dowieźć ciężarówkami. Wyższe skarpy podparto palisadą z dębowych okrąglaków. Od strony gruntu przykryto je geowłókniną, co ma zabezpieczyć przed wypłukiwaniem ziemi. Po posadzeniu roślin podłoże wokół nich wyściółkowano korą ogrodniczą. Dzięki temu rzadziej konieczne jest usuwanie chwastów.

Dno wgłębnika i schody. Do utwardzenia nawierzchni i podparcia ziemnych skarp początkowo wykorzystano kilka materiałów: żwir, kostkę granitową i bruk z okrąglaków dębowych. Niestety, niezaimpregnowane a leżące poziomo drewno ulega niszczeniu pod wpływem wilgoci. Właściciele zastępują je stopniowo granitową kostką.

Ławy z bali. Od strony wgłębnika przy ścianach ustawiono ławki z bali. Podkreślają styl domku i przydają się do odpoczynku na zewnątrz.

Zobacz też wideo o drewutni

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: Zobacz przykład

>