Drenaż działki czy jak odwodnić działkę by było sucho po deszczu

Drenaż działki - deszczówka zgodnie z prawem

• odprowadzić do kanalizacji deszczowej,
• do kanalizacji ogólnospławnej,
• rowów melioracyjnych,

a jeśli w okolicy nie ma takowych:

• rozprowadzać na powierzchni działki,
• magazynować w zbiornikach retencyjnych,
• odprowadzać do studni chłonnych,
• rozprowadzać na terenie działki za pomocą drenażu rozsączającego.

Jeśli jest możliwe podłączenie do kanalizacji, rowów melioracyjnych lub wód powierzchniowych, to należy uzgodnić to z ich zarządcami lub właścicielami. Zarządcą kanalizacji deszczowej i ogólnospławnej jest gmina lub zakład komunalny, a rowów melioracyjnych - wiejskie lub gminne spółki melioracyjne albo wojewódzki zarząd melioracji. Instytucje te wydają warunki techniczne, jakie musi spełniać podłączenie, mogą też ewentualnie zażądać projektu odwodnienia. Podłączenie odwodnienia do kanalizacji ogólnospławnej wymaga ponadto zgłoszenia w starostwie powiatowym. Do zgłoszenia należy dołączyć projekt z zaznaczoną na planie działki lokalizacją potrzebnych urządzeń i oświadczenie o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.

Drenaż działki  - czego nie wolno?

1. Nie wolno odprowadzać wód opadowych do kanalizacji bytowej, z której ścieki kierowane są do oczyszczalni. Nadmiar wody odprowadzanej taką siecią zaburzałby proces oczyszczania ścieków, a podczas intensywnych opadów mógłby spowodować przeciążenie i awarię sieci.
   
   
2. Nie wolno też kierować deszczówki na teren sąsiedniej posesji - ani za pośrednictwem rur czy korytek odwodnienia liniowego, ani przez sztuczne kształtowanie spadku w kierunku na zewnątrz posesji. Zgodnie z kodeksem cywilnym poszkodowany sąsiad może wytoczyć sprawcy proces sądowy.

Drenaż działki - jak wykonać?

• Do kanałów melioracyjnych lub do naturalnych cieków wodnych. Takie rozwiązania są możliwe głównie na terenach wiejskich. Wodę z każdej rury spustowej można odprowadzić przez wpust rynnowy do poziomej rury o średnicy 80-100 mm zakopanej w gruncie na głębokości 30-50 cm. Rurę tę wyprowadza się do kanału melioracyjnego, rzeczki lub jeziora. Jeśli rura ma przechodzić przez cudzą posesję, należy uzyskać zgodę właściciela tej posesji.
  
  
• Do kanalizacji ogólnospławnej. Podłączenie odbywa się na podstawie umowy z rejonowym zakładem kanalizacyjnym i wymaga sporządzenia projektu przyłącza. Jeśli oprócz ścieków bytowych do kanalizacji ma być również odprowadzana deszczówka, projekt przyłącza powinien również obejmować sposób jej odprowadzania. Muszą więc być zaprojektowane odpowiednie przekroje rur oraz osadniki zatrzymujące cięższe zanieczyszczenia (piasek i żwir) niesione przez wody opadowe. Projekt ten najlepiej zlecić w rejonowym zakładzie kanalizacyjnym.
  
  
• Do kanalizacji deszczowej. Taką kanalizację buduje się głównie na terenach o intensywnej zabudowie, z utwardzonymi drogami, placami i parkingami. Rzadko jest dostępna na terenach o zabudowie jednorodzinnej na obszarach podmiejskich czy wiejskich. Jeśli jednak jest, to wodę z posesji można do niej odprowadzać, kierując spływ z powierzchni utwardzonych do wpustów drogowych lub odprowadzając wodę za pośrednictwem korytek i przepustów wprost do tych wpustów. Podłączenia takie wykonuje się zwykle na etapie budowy chodników. Jeśli podłączenie wymaga częściowej rozbiórki chodnika, to prace te trzeba uzgodnić z właścicielem drogi, a zamiar prowadzenia robót zgłosić w starostwie.
  
  Jeśli woda kierowana do kanalizacji deszczowej będzie spływać z powierzchni nieutwardzonej, to najlepiej zbierać ją do ciągu korytek liniowych zakończonych osadnikiem zatrzymującym zanieczyszczenia.
  
  

Drenaż działki - na jakiej głębokości?

1. rurami drenarskimi ułożonymi na głębokości 50-60 cm, a nawet głębiej. Pierwszy odcinek - długości około 1 m - powinien być ułożony z rury pełnej, a następnie należy do niej podłączyć rurę perforowaną średnicy 80-100 mm. Rurę należy ze wszystkich stron obsypać żwirem - warstwą grubości 10 cm. Z reguły wystarczy 10-15 m takiego drenażu na każdą rurę spustową. Na końcu drenażu warto umieścić niewielką studzienkę chłonną, na przykład z plastikowej rury karbowanej, jakie stosuje się do budowy studzienek rewizyjnych. Zwiększy ona dodatkowo chłonność całego drenażu. Innym sposobem na drenaż jest zwinięcie rury perforowanej w dole wypełnionym żwirem i piaskiem w ten sposób, by każdy zwój był przedzielony od poprzedniego żwirem;
   
   
2. rurami o ściankach pełnych - do specjalnych perforowanych skrzynek (np. firmy Wavin lub Graf/Polska Woda Deszczowa). Dzięki dużej pojemności wodnej skrzynki mogą zmagazynować wodę w czasie nawałnicy, a następnie powoli rozsączyć ją w gruncie. Wodę z rur spustowych odprowadza się rurami pełnymi do studzienki osadnikowej, a stamtąd rurą do skrzynek perforowanych, które łączy się modułowo - jak klocki - i układa w wykopie wyłożonym geowłókniną. Po podłączeniu, całość przysypuje się gruntem.

Drenaż działki gliniastej

Na gruntach gliniastych, gdzie po opadach długo utrzymują się kałuże, deszczówkę trzeba odprowadzać do studni chłonnej. Studnia powinna być umieszczona w miejscu, w którym warstwa nieprzepuszczalnej gliny jest najcieńsza i łatwiej dotrzeć do warstw przepuszczalnych. Dobrze też usytuować ją w miejscu centralnym między kilkoma rurami spustowymi, z których będzie do niej odprowadzana woda, choć można też budować osobne mniejsze studnie do każdej z rur spustowych.

Studni chłonnej nie należy lokalizować blisko studni, z których pobiera się wodę do picia. Można natomiast wykorzystać do odprowadzania wody starą studnię, jeśli dom jest podłączony do wodociągu. Zasili ona wtedy warstwę wodonośną i będzie można z niej czerpać wodę do podlewania ogrodu bez dodatkowych opłat.

Nową studnię chłonną buduje się z kręgów o średnicy ok. 1 m i zagłębia przynajmniej 10-20 cm w warstwie przepuszczalnej, na przykład w piasku. Na dnie studni umieszcza się warstwę filtracyjną z drobnego żwiru, aby zatrzymywała większe zanieczyszczenia.

Drenaż działki - jak wykonać?

Niezależnie od rodzaju gruntu. Wodę deszczową można również magazynować w zbiornikach powierzchniowych lub podziemnych. Jest to jednak dość kosztowne, a podczas ulewnych deszczów takie zbiorniki nie zawsze mogą pomieścić całą spływającą do nich wodę.

Zbiorniki otwarte (staw, oczko wodne). Woda deszczowa powinna być doprowadzana do takiego zbiornika przez przelew, a nie bezpośrednio rurą, gdyż to powodowałoby mącenie wody w stawie, a nawet wypłukiwanie dna, gdyby strumień był bardzo silny. Za przelew może służyć komora oddzielona od stawu przegrodą. Woda z komory może się przedostawać do stawu przez tę przegrodę na dwa sposoby:

• górą - wówczas przegroda powinna być nieco niższa niż poziom wody w stawie, lub
• przez otwór umieszczony w połowie wysokości przegrody.
  
  Lustro wody w takim zbiorniku trzeba utrzymywać na odpowiednio niskim poziomie (z zachowaniem kilkunastocentymetrowej rezerwy), aby w czasie opadów woda w zbiorniku nie przelała się przez brzegi - co mogłoby zagrozić rybkom żyjącym w stawie.

Podziemne zbiorniki na deszczówkę. Budowanie ich jest opłacalne jedynie na działkach, na których znajduje się mało roślin wymagających podlewania, oraz w sytuacji, gdy dom pierwotnie podłączony do szamba przyłącza się następnie do kanalizacji i pusty zbiornik można wykorzystać do gromadzenia wody (trzeba go jednak wcześniej wyczyścić i zdezynfekować). W pozostałych sytuacjach w praktyce nie znajduje potwierdzenia często powtarzany argument, że deszczówka ze zbiornika to darmowa woda do podlewania ogrodu. Wysoki koszt zbiornika i nierównomierność opadów sprawia, że tak zgromadzona woda pokrywa jedynie niewielką część potrzeb związanych z intensywnym podlewaniem ogrodu, a więc oprócz zbiornika trzeba i tak zapewnić jeszcze inne źródło wody do podlewania.

Odwodnienie zjazdów do garażu. Aby w czasie ulewy woda nie zalewała garażu umieszczonego poniżej poziomu terenu, wzdłuż bramy garażowej układa się ciąg korytek odwodnienia liniowego. Krata przykrywająca korytko musi być tak dobrana, by wytrzymywała nacisk kół samochodu. Wodę zebraną w korytkach można odprowadzić rurą do studzienki chłonnej, drenażu rozsączającego, cieku wodnego, kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej pod warunkiem, ze nie będzie skażona detergentami i innymi chemikaliami używanymi w garażu. Wodę zużywaną w garażu trzeba odprowadzać do kanalizacji bytowo-gospodarczej.

Drenaż na działce - rodzaje systemów odwodnienia

Wybór zależy od sytuacji, wielkości działki, rodzaju gleby (to determinuje szybkość wsiąkania wody) i dostępnych w pobliżu mediów - rowów melioracyjnych czy kolektorów burzowych. Warto też zawczasu zapoznać się z dostępnymi na rynku systemami zagospodarowania wody deszczowej. Instalacje tego typu najlepiej montować przed urządzeniem ogrodu - unikniemy wtedy jego dewastacji.

Odwodnienie liniowe

Sporo problemów rodzi zawsze zagospodarowanie deszczówki spływającej z dachów budynków, a także z wszelkich utwardzonych nawierzchni. Rury spustowe rynien wyrzucają wtedy setki litrów wody. Aby uniknąć zamakania ścian i fundamentów, warto wokół domu zainstalować system odwodnienia liniowego - na gruntach spoistych jest to wręcz konieczne.

System odwodnienia liniowego składa się z kilku elementów umieszczanych równo z powierzchnią gruntu lub pod nim.

• Wpusty deszczowe. To prostokątne betonowe korytka z nakładanym rusztem. Montuje się je na zakończeniach rur spustowych rynien, na podjazdach do garażu, przed drzwiami wejściowymi. Wpusty połączone są ze sobą plastikowymi rurami drenarskimi, ułożonymi z minimalnym spadkiem (3-5%).
• Studzienki kontrolne. To osadniki zbierające zanieczyszczenia, które instaluje się na zakończeniach rynien. Zabezpieczają system przed zamulaniem i zatykaniem się rur.
• Studnie zbiorcze. W nich gromadzi się woda z wpustów, stąd można ją przepompować dalej od domu. Jeśli w pobliżu jest kolektor burzowy, wodę ze studni zbiorczych można odprowadzić do kanalizacji deszczowej. Wymaga to jednak wykonania projektu przez uprawnionego projektanta i otrzymania zezwoleń na zrobienie przyłącza. Jest też kosztowne. Ale istnieją również tańsze rozwiązania.

Osuszanie terenu

Za pomocą systemu rur drenarskich można także osuszyć podmokłą działkę. Jednak poprawne wykonanie drenażu większych powierzchni jest zadaniem skomplikowanym, toteż w takim wypadku warto zasięgnąć porady specjalistów. Zmiana struktury podłoża i obniżenie poziomu wód jest bardzo trudne do odwrócenia. Dlatego powinna być to zawsze decyzja przemyślana.

Dreny powinny być układane ze spadkiem (5 promili, czyli 5 mm na 1 m), w wolnych od kamieni i wysypanych piaskiem wykopach o kształcie odwróconego trapezu. Głębokość wykopów zależy od rodzaju podłoża na działce. Następnie obsypuje się je drobnym żwirem na grubość około 15 cm. Dobrze jest oddzielić grunt rodzimy od warstwy żwiru włókniną, co zapobiega zamulaniu otworów rur, lub użyć drenów z gotowym filtrem z włókniny. Pozostałą część rowu wypełnia się ziemią z wykopu. System rur drenarskich może odprowadzać wodę do oczka wodnego lub studni zbiorczej.

Drenaż na działce - rodzaje studni

Jedną z alternatywnych propozycji jest zatrzymanie deszczówki w granicach działki, czyli wybudowanie specjalnej studni.

• Studnie szczelne. Zbiorniki takie można wykonać z gotowych elementów plastikowych (wariant droższy) lub z kręgów betonowych (wariant tańszy, ale zbiornik jest mniej szczelny). Powinny być zaopatrzone w przelewy umożliwiające w razie bardzo obfitych deszczów swobodny odpływ nadmiaru wody. Szczelną studnię teoretycznie można zlokalizować nawet w pobliżu domu, ale im dalej odsuniemy ją od budynku, tym lepiej.

Deszczówkę można będzie wykorzystywać na przykład do podlewania ogrodu. Trzeba przy tym pamiętać, by dostosować pojemność studni do powierzchni, z której zbierana jest woda.

• Studnie chłonne. Nie mają one uszczelnionego dna, dzięki czemu woda może ujść do gruntu. Najczęściej wykonuje się je z kręgów betonowych (o średnicy 1-1,2 m), posadowionych na warstwie żwiru o grubości 0,5 m. Muszą być tak zagłębione, by sięgać warstwy przepuszczalnej gruntu. Studnie chłonne lokalizuje się minimum 2 m od budynku o izolowanych fundamentach lub 5 m, gdy izolacji przeciwwodnej nie ma. Przed budową konieczna jest analiza warunków wodno-gruntowych.

Zamiast studni chłonnej można zbudować "magazyn wody" z modułowych, ażurowych skrzynek rozsączających (o pojemności 200 l każda). Lokujemy je tak samo, jak studnie chłonne.

Zapisz się na NEWSLETTER. Co tydzień najnowsze wiadomości o budowie, remoncie i wykańczaniu wnętrz w Twojej poczcie e-mail: